Τουρίστες του παρόντος και μετανάστες του μέλλοντος με δανεικά εισιτήρια και δανεικά όνειρα σε πλαστούς προορισμούς για μια ζωή ψευδαίσθηση εικονικής πραγματικότητας.Φαντασία του κόσμου η οποία διεγείρονταν από ψεύτικες υποσχέσεις και από φρούδες ελπίδες λιβανιζόμενες αριστερά και δεξιά σκορπώντας πλάνα υπόσχεση για μελλοντική μη πληρωμή οφειλομένων δανειακών υποχρεώσεων.Κοινωνία η οποία μετατράπηκε από σκληρά εργαζόμενη σε ανίκανη για εργασία με κακοήθη συμπτώματα γήρανσης και εξανθήματα ωχαδερφισμού.
Δοτές υπόγειες και πιθανόν προπαγανδιστικές τακτικές με σκοπό την μελλοντική αλλοτρίωση και την άνευ όρων ολοκληρωτική παράδοση σε συνδυασμό με την υπογεννητικότητα δημιούργησαν κλίμα ενός αρρωστημένου και αδύναμου υπερκαταναλωτισμού ο οποίος για να επιβιώσει έτρωγε τόσα χρόνια από τις σάρκες του υγιούς ψαχνού.
Από μια κοινωνία των αργών μα σταθερών αξιών μεταβλήθηκε σε μια κοινωνία της σαθρής επιδεξιότητας και της αποκλίνουσας αρπαχτής, κάνοντας σημαία την γνωστή σε όλους μας ρήση ότι « όποιος εργάζεται είναι ανόητος», αφού όλα προσφέρονται αφειδώς και μη επιστρεφόμενα. Καταστάσεις γενικού συμφεροντολογικού βολέματος, στρουθοκαμηλισμού και μυωπικής ορατότητας, συνέτειναν στην δημιουργία διόγκωσης της αρρωστημένης γεμάτης πύον φλύκταινας και την οδήγησαν στην απόρριψη του μακιγιάζ και στο αναγκαστικό σκάσιμο της οικονομικής τσιχλόφουσκας.
Κανένας δεν αντιλήφθηκε το κακό σπυρί με την κυοφορούμενη βρώμα ή όλοι έκλειναν τα μάτια στην επερχόμενη πραγματικότητα;
Δυστυχώς το αποτέλεσμα της αυτοϊκανοποίησης ο πρώτος που το αντικρίζει είναι ο χειροπιαστά και περιστασιακά ονειροπόλος. Όλοι γνώριζαν πως μπροστά από το παραβάν παίζονταν ένα αρεστό σε όλους παραμύθι. Στο πίσω μέρος του παραβάν όμως, έκοβε βόλτες η ανυπόμονη αλήθεια.
