Η Βία στα γήπεδα. Το πρόβλημα και οι λύσεις του

Του Αντώνη Ακτσιαλή *

Θέλουμε στ’ αλήθεια να σώσουμε το ποδόσφαιρο ? Θέλουμε να ξαναδούμε τον κόσμο να γεμίζει τα γήπεδα ? Θέλουμε να κάνουμε ξανά τα Σαββατοκύριακα μια μεγάλη γιορτή, όπου οικογένειες με μικρά παιδιά να δίνουν έναν πανηγυρικό τόνο, έναν τόνο χαράς στους ποδοσφαιρικούς χώρους όλης της χώρας ?
Η απάντηση και η λύση είναι μία : να πατάξουμε και να διώξουμε μακριά από τα γήπεδα την μάστιγα της βίας !
Σε μια εποχή και μια κοινωνία, όπως είναι η σημερινή Ελλάδα της κρίσης, είναι γεγονός και αποδεκτό απ’ όλους ότι η βία ζεί και βασιλεύει από τα χωμάτινα γήπεδα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου ως τα μεγάλα στάδια των όλεων, από τις αλάνες όπου παίζουν λιλιπούτειοι ποδοσφαιριστές μέχρι τα σύγχρονα γήπεδα της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και των άλλων μεγάλων πόλεων.
Δυστυχώς – το επαναλαμβάνω : δυστυχώς – κάθε Κυριακή και σχεδόν σε κάθε ποδοσφαιρική συνάντηση γινόμαστε μάρτυρες είτε της λεκτικής βίας, με τα απαράδεκτα συνθήματα και τις βωμολοχίες που ακούγονται για τις αντίπαλες ομάδες και τους ποδοσφαιριστές τους, είτε της σωματικής βίας, που μπορεί να είναι η εκτόξευση κροτίδων προς τους υποστηρικτές της άλλης ομάδας, οι συμπλοκές, οι ξυλοδαρμοί και οι κάθε λογής βιαιότητες, που πολλές φορές δεν συμβαίνουν στις κερκίδες αλλά στους δρόμους των πόλεων και σε διάφορα στέκια όπου συχνάζουν φίλαθλοι και «φίλαθλοι».
Έντρομη η ελληνική κοινωνία μόλις πρόσφατα έγινε μάρτυρας ενός τραγικού επεισοδίου όπου φίλαθλος ξυλοκοπήθηκε από τους οπαδούς – έστω κάποιους – της τοπικής ομάδας, με αποτέλεσμα η ζωή του να τερματιστεί. Οι λεπτομέρειες του ξυλοδαρμού άφησαν άναυδους τους τηλεθεατές και έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου, με αποτέλεσμα το ποδόσφαιρο μας να δεχτεί ένα ακόμα σοβαρότατο πλήγμα, η εμπιστοσύνη του κόσμου να κλονιστεί και ο κάθε οικογενειάρχης να σκέφτεται πλέον σοβαρά να πάρει το μικρό του παιδί και να το συνοδεύσει σε οποιαδήποτε ποδοσφαιρική συνάντηση.
Όλοι λοιπόν προβληματιζόμαστε και όλοι βρισκόμαστε σε μεγάλη αμηχανία. Το πρόβλημα, που ξεκίνησε εδώ και χρόνια, συνεχίζει να υφίσταται αλλά και να ζητάει επειγόντως λύση. Τα ευχολόγια και τα ημίμετρα δεν έχουν καταφέρει τίποτα. Η κατάσταση επιδεινώνεται. Τα μέτρα που παίρνει κάθε τόσο η πολιτεία δυστυχώς δεν έχουν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Απομένει επομένως σε εμάς, που είμαστε ο επίσημος φορέας και διοργανωτής των αγώνων, να προβούμε σε μια σειρά από προτάσεις οι οποίες μπορεί να υλοποιηθούν και να οδηγήσουν στην εξάλειψη του καρκινώματος της οπαδικής βίας.
Επειδή το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε βάθος και οι σημερινές γενιές αλλά και οι αυριανές να διαπαιδαγωγηθούν με τη σωστή νοοτροπία του ευ αγωνίζεσθαι, fair play, σαν τέτοια μέτρα προτείνουμε τα παρακάτω :
1. Τηλεοπτικά σποτ με ποδοσφαιριστές αντιπάλων ομάδων όπου να διακηρύσσουν τη μεταξύ τους φιλία και τον αποτροπιασμό τους για τη βία

2. Επισκέψεις σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης – δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια – ποδοσφαιριστών που ανήκουν σε αντίπαλες ομάδες. Για φανταστείτε τι ωραία εντύπωση θα έκανε σε ένα λύκειο εάν το επισκέπτονταν λόγου χάρη ο Μήτρογλου παρέα με τον Μπέργκ ? Ή ο Σαλπιγγίδης μαζί με τον αρχηγό του Άρη ? Οι μαθητές θα εντυπωσιάζονταν από αυτή τη συνεύρεση και από τον διάλογο που θα είχαν μαζί τους θα άρχιζαν να συνειδητοποιούν πως το ποδόσφαιρο είναι απλά ένα παιχνίδι και πως έχουμε ανάγκη τον αντίπαλο, γιατί χωρίς αντίπαλο δεν μπορεί να γίνει καμία ποδοσφαιρική συνάντηση.

3. Όσοι παίρνουν μέρος στην Εθνική Ομάδα, οι διεθνείς ποδοσφαιριστές μας δηλαδή, να καλούνται στα διάφορα τηλεοπτικά κανάλια και να καταθέτουν την άποψη τους για όλα αυτά τα φαινόμενα, έτσι ώστε οι φίλαθλοι – οπαδοί να βλέπουν και να ακούν, άρα να πληροφορούνται πως τα ινδάλματα τους θέλουν την υποστήριξη και μόνο την υποστήριξη, είτε όταν αγωνίζονται στην εθνική ομάδα, που μας έχει προσφέρει τόσες και τόσες χαρές, αλλά και όταν αγωνίζονται στα σωματεία τους.

4. Και σαν τελευταίο μέτρο να προτείνουμε εμείς ως ΕΠΟ είναι το εξής : Οι σύνδεσμοι των μεγάλων ομάδων (ΘΥΡΑ 7,13,21,4 κλπ) να προσκληθούν από την ΕΠΟ γύρω από ένα τραπέζι διαλόγου. Να ακουστούν οι απόψεις τους για αυτό το θέμα, να ανταλλάξουν γνώμες και εν συνεχεία – πάλι με την παρότρυνση της ΕΠΟ – να προχωρήσουν σε μια σειρά από δράσεις που θα έχουν κοινωφελή δράση και σκοπό. Να συγκεντρωθούν πχ φάρμακα, ιματισμό ή τρόφιμα για κάποιες αδύναμες κοινωνικές ομάδες και από κοινού να επισκεφτούν αυτές τις ομάδες ή τα χωριά ή όποιον άλλο σύλλογο κρίνουν και να τα προσφέρουν. Δίχως κασκόλ ή άλλα διακριτικά σήματα οι επικεφαλής των συνδέσμων να συμφωνήσουν, να ομονοήσουν και να κάνουν κοινωνική δράση ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Δεν θα ήταν ωραία εικόνα σύνδεσμοι από δύο αντίπαλες ομάδες να επισκεφτούν ένα ακριτικό νησί και να μοιράσουν αθλητικό υλικό στους μαθητές του ?

Είμαι λοιπόν της γνώμης πως μόνο εάν δούμε και αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στην ρίζα του και εάν υλοποιήσουμε τις παραπάνω προτάσεις, θα είμαστε σε θέση να ξεριζώσουμε σιγά σιγά τη νοοτροπία και την έμπρακτη εφαρμογή της βίας. Επομένως καλό θα ήταν να ζητήσουμε τη βοήθεια και να συνεργαστούμε με το Υπουργείο Παιδείας και το Υφυπουργείο Αθλητισμού, έτσι ώστε από σήμερα κιόλας να γίνει μια νέα αρχή για τον αθλητισμό, τον σωστό δηλαδή αθλητισμό της πατρίδας μας.

* O Αντώνης Ακτσιαλής, είναι Μέλος Επιτροπής ΕΠΟ Ασφάλειας

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.