Ήλπιζα μέχρι χθες – από μια έμφυτη αισιοδοξία – ότι δεν θα καταλήγαμε σε αυτόν τον εξευτελισμό που υφίσταται σήμερα ο Ελληνικός λαός.
Σήμερα που τα χρονικά περιθώρια έχουν εξαντληθεί και βρισκόμαστε στην “επομένη μέρα” είμαι σίγουρος ότι η κατρακύλα της χώρας μόλις άρχισε και δύσκολα αναστρέφεται.
Η προτελευταία ελπίδα ήταν να αποσυρθεί το διχαστικό και άνευ ουσία δημοψήφισμα
Ότι είναι διχαστικό είναι προφανές και το ενίσχυσε ο ίδιος ο Τσίπας που αναγκάστηκε να κατηγορήσει εκ προοιμίου, όσους ψηφίσουν την αντίθετη άποψη απ’ αυτόν και το κόμμα του.
Είναι επί πλέον και “άνευ ουσία” κυρίως ως προς το ερώτημα που τίθεται
Ρωτάει για μια πρόταση των δανειστών που δεν υφίσταται. Αλλά και αν υποθέσουμε ότι σε κάποια φάση αντιπροτάθηκε στην Ελληνική κυβέρνηση. Σήμερα που ο Τσίπρας κάνει μια άλλη πρόταση και οι δανειστές καταθέσουν (ας υποθέσουμε από Δευτέρα) μια διαφορετική, θα την βάλει η Κυβέρνηση την επόμενη Κυριακή σε άλλο δημοψήφισμα;;!!
Άρα γιατί να συμφωνήσουν με κάτι που ο Πρωθυπουργός δεν έχει το θάρρος να πάρει μόνος του την ευθύνη και πρέπει συνέχεια να την παραπέμπει σε ασαφή δημοψηφίσματα;
Το δεύτερο θέμα είναι το θέμα της αξιοπιστίας της κυβέρνησης. Αυτή ήδη χάθηκε παγκοσμίως και ο Πρωθυπουργός το αισθάνεται έντονα. Προσπαθεί λοιπόν από την τραγική θέση του εγκλωβισμένου, να κάνει μια “ηρωική έξοδο”, προσπαθώντας να σώσει τα προσχήματα και να διατηρήσει το προφίλ του που κτίστηκε σε ψευδείς υποσχέσεις.
Η τελευταία ελπίδα – μετά την προτελευταία να σβήνει.. – είναι το αποτέλεσμα να είναι ΝΑΙ.
Μόνο έτσι θα δρομολογηθούν – τουλάχιστον όπως και ο ίδιος προανήγγειλε – πολιτικές εξελίξεις και θα προκύψει είτε με εκλογές είτε από την παρούσα Βουλή μια άλλη κυβέρνηση χωρίς τους υπευθύνους της πτώχευσης και τους εραστές της δραχμής..
Και η χώρα μας έστω και δυσκολότερα να επανέλθει σε κανονικούς ρυθμούς μέσα στο Ευρώ.
Επειδή πιστεύω ότι η “ηρωική έξοδος” είναι ο ένας ορατός στόχος του σημερινού πανικοβλημένου Πρωθυπουργού δεν αποκλείεται και ο Τσίπρας πίσω από το παραβάν θα ψηφίσει ΝΑΙ.
