Αν ήθελες κάποιος να σου δώσει μια ευχή, ποια θα διάλεγες; Υγεία, φαντάζομαι. Η πλειονότητα, θέλω να πιστεύω. Ακούω τις γιαγιάδες να εύχονται σε παιδιά και εγγόνια να έχουν υγεία, τα βλέπω και λόγω ηλικίας να μην δίνουν και ιδιαίτερη σημασία, αλλά είμαι σίγουρη ότι όπως συνέβη και σε εμάς, θα έρθει η στιγμή που θα καταλάβουν τη σημασία έχει τελικά να έχει κάποιος την υγειά του. Πόσο μάλλον όταν βλέπεις και ακούς περιστατικά νέων ανθρώπων να «φεύγουν» ξαφνικά. Τις προάλλες άκουσα για έναν 32χρονο, που ξαφνικά και ενώ βρισκόταν σε διακοπές ένιωσε ένα πόνο στην πλάτη, πήγε για εξετάσεις, διαγνώστηκε με καρκίνο και μετά από δέκα ημέρες πέθανε. Και εκεί είναι που ταρακουνιέσαι.
Και αναρωτιέσαι τι είναι πιο σημαντικό τελικά αν δεν είναι να έχεις την υγειά σου; Τίποτα. Τι να το κάνω εγώ να ζω σε μια εποχή που μπορώ να τα έχω όλα; Δεν μου λέει τίποτα να ζω στην εποχή της τεχνολογίας αν δεν μπορούμε μέσω αυτής να βρούμε λύσεις πάνω σε ιατρικά θέματα που θα επιτρέψουν έτσι ώστε να βελτιωθεί και το σύστημα υγείας, αλλά και οι τεχνικές που θα βοηθούσαν τους ανθρώπους που πάσχουν να μην ταλαιπωρούνται; Τι να το κάνω να λέω ότι έχουμε ένα νέο νοσοκομείο, όταν εκεί μέσα δεν υπάρχουν γιατροί που θα μπορέσουν να εξυπηρετήσουν κάποιον που υποφέρει και έχει ανάγκη νοσηλείας ή ακόμη χειρότερα και να υπάρχουν γιατροί δεν υπάρχουν εκείνα τα φάρμακα που θα βοηθήσουν έτσι ώστε να γίνει καλά ο άρρωστος; Μην κοροϊδευόμαστε, αγαπημένε μου αναγνώστη.
Για ποιο δικαίωμα στην υγεία μπορούμε να μιλάμε όταν ακόμη και σήμερα υπάρχουν γιατροί που σου βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό για να τους δώσεις φακελάκι ώστε να χειρουργηθεί ο άνθρωπος σου; Μια ακόμη συναλλαγή έχει καταντήσει και η υγεία. Δεν ξέρω αν είναι θέμα του εκάστοτε υπουργού να εξελίξει πράγματα και καταστάσεις, αυτό που ξέρω είναι αυτό το αγαθό που λέγεται υγεία πρέπει να το προστατεύσουμε όσο περισσότερο μπορούμε. Μπορεί να είμαι ρομαντική, και σε αυτό το θέμα, αλλά ονειρεύομαι έναν κόσμο χωρίς ιδιωτικές κλινικές, που τα δημόσια νοσοκομεία θα αρκούν, εκεί που όλοι θα είναι ίσοι, που θα σε αντιμετωπίζουν ισότιμα, όποια και αν είναι η κοινωνική σου τάξη, που τα χρήματα δεν θα έχουν καμία σημασία, γιατί πολύ απλά το κράτος θα έχει προνοήσει έτσι ώστε αν χρειαστείς τη βοήθεια γιατρού, να σου παρασχεθούν όλα εκείνα που θα χρειαστούν για να γίνεις και πάλι καλά. Ο καθένας από εμάς αξίζει να αντιμετωπίζεται ισότιμα, δεν το συζητάμε.
Και επειδή μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή, έχω την εντύπωση ότι θα περάσουν κάποια χρόνια, αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι όταν σε κάποια γιορτή ή γενέθλια κάποιος μας ευχηθεί να έχουμε υγεία, ας μη το θεωρήσουμε κλισέ, ας εκτιμήσουμε αυτό το αγαθό όσο το έχουμε και ας μην θεωρούμε τα πάντα δεδομένα…
