Το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου συνεχίζοντας την παράδοση εθελοντικής προσφοράς στην εκπαίδευση και την κοινωνική στήριξη μεταξύ των γυναικών, που έθεσε η Καλλιρρόη Παρρέν ως στόχο για το ΛτΕ κατά την ίδρυσή του, το 1911, ξεκίνησε και φέτος το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού για γυναίκες ομογενείς και αλλοδαπές. Ο σκοπός του εκπαιδευτικού προγράμματος είναι οι εκπαιδευόμενοι κατά πρώτον να αποκτήσουν τις γλωσσικές δεξιότητες και τις πρακτικές κοινωνικές και διαπολιτισμικές ικανότητες που απαιτούνται για την κοινωνική ένταξη των ίδιων και των οικογενειών τους και κατά δεύτερον να συμβάλει στην ενδυνάμωση των γυναικών αυτών που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Τα μαθήματα γίνονται με την συμβολή εθελοντών εκπαιδευτικών, οι οποίοι ανέλαβαν το έργο της διδασκαλίας. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα απευθύνεται σε γυναίκες ομογενείς και μετανάστριες, των οποίων η διαμονή έχει μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα στο Βόλο. Τα μαθήματα, τα οποία παρέχονται δωρεάν, εκτός από μια συμβολική εγγραφή, πραγματοποιούνται μια φορά την εβδομάδα στο χώρο του Λυκείου (κάθε Τετάρτη απόγευμα).
Στο πλαίσιο του τρέχοντος αυτού εκπαιδευτικού προγράμματος αλλά και της Ομάδας Βιβλίου που λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια, τη Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου και ώρα 7 το απόγευμα στο μουσειακό χώρου του Λυκείου (Κοραή 79) θα γίνει παρουσίαση του βραβευμένου από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών βιβλίου «Η ιστορία ενός μικρού ονείρου, Καρίμ» της Βολιώτισσας Στέλλας Αρβανίτη. Η παρουσίαση, η οποία είναι ανοικτή στο κοινό, θα γίνει από την ίδια τη συγγραφέα και τη Μαρίνα Μόγλη, φιλόλογο της αγγλικής γλώσσας και υποψήφια διδάκτορα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Από την Ομάδα Βιβλίου οι εκπαιδευτικοί Βάσω Ακρίβου, Γιασεμή Κουτσικού, Iωάννα Κωστούλα και Έφη Ρόππα εθελόντριες και οι τέσσερις στο πρόγραμμα διδασκαλίας του ελληνικού πολιτισμού σε συνεργασία με τις ίδιες τις εκπαιδευόμενες, με αφορμή το βιβλίο, θα σχολιάσουν ζητήματα μετανάστευσης. Xoρηγός της εκδήλωσης το ξενοδοχείο Κυψέλη.
Το βιβλίο «Η ιστορία ενός μικρού ονείρου, Καρίμ» συγκινεί γιατί αγγίζει με ιδιαίτερη ευαισθησία το θέμα της μετανάστευσης. Ο Καρίμ ήταν έξω από ένα χαμηλό χωμάτινο σπίτι κι έπαιζε μπάλα. Έκανε πολλή ζέστη και τα παιδάκια ήταν γυμνά από τη μέση και πάνω. Μόνο στο κεφαλάκι τους φορούσαν ένα άσπρο τουρμπάνι για να τα προστατεύει από τον ήλιο που έκαιγε. Οι μανάδες τους λίγο παραπέρα έπλεναν τα ρούχα δίπλα στο ρυάκι κι έριχναν και καμιά ματιά στα μικρότερα που έπαιζαν μέσα στις λάσπες.
Ξαφνικά όμως σηκώθηκε πολλή σκόνη, σαν ανεμοστρόβιλος. Ένα τζιπ σταμάτησε απότομα κοντά τους. Κατέβηκαν βιαστικά φωνάζοντας κάποιοι άνθρωποι με στολές. Οι γυναίκες φοβήθηκαν. Τι χρώμα έχουν τα όνειρα των παιδιών; Τι ονειρεύονται όταν κλείνουν τα μάτια τους το βράδυ; Ονειρεύονται σε εποχές κρίσης; Εκείνα που ήρθαν από άλλες χώρες, κυνηγημένα από τον πόλεμο ή την πείνα έχουν κι αυτά το δικαίωμα να ονειρεύονται όπως τα παιδιά όλου του κόσμου.
