Μετά τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων της “Αριστερής” κυβέρνησής μας, με τους δανειστές – δυνάστες της χώρας, αντί οποιασδήποτε άλλης ανάλυσης, παραθέτω τους παρακάτω στίχους:
Μη, μην το πεις οι παλιοί μας φίλοι
μην το πεις για πάντα φύγαν.
Μη, το μαθα πια τα παλιά βιβλία,
τα παλιά τραγούδια για πάντα φύγαν.
Πέρασαν οι μέρες που μας πλήγωσαν.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.
Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία
κι έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις.
Πέρασαν για πάντα οι παλιές ιδέες,
οι παλιές αγάπες οι κραυγές.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.
Όμορφη είναι αυτή η στιγμή,
να το ξαναπώ όμορφη
να σας μιλήσω
βλέπω πυρκαγιές
πάνω από λιμάνια πάνω από σταθμούς
κι είμαι μαζί σας.
Όταν ο κόσμος μας θα καίγεται
όταν τα γεφύρια πίσω μας θα κόβονται
εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω
τις μέρες τις παλιές.
Αισθάνομαι τυχερός, που την δισκοθήκη μου κοσμεί, ο πρώτος μεγάλος δίσκος του Διονύση Σαββόπουλου, το “ΦΟΡΤΗΓΟ”, που κυκλοφόρησε το 1966!
Σ’ αυτή την συλλογή, ανάμεσα σε άλλα πολύ όμορφα τραγούδια, υπάρχει και το τραγούδι με τίτλο “Οι παλιοί μας φίλοι”, στο οποίο ανήκουν οι προαναφερθέντες στίχοι.
Αισθάνομαι όμως πολύ άτυχος, γιατί μια κυβέρνηση, που θέλει ν’ αυτοπροσδιορίζεται ως “Αριστερή”, μάλλον έχει απαντήσει στο ερώτημα “με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει”, κρίνοντας όχι απ’ τις προτάσεις των δανειστών, αλλά απ’ τις δικές της προτάσεις, που περιέχονται στο 47σέλιδο κείμενό της!
Ούτε λίγο ούτε πολύ, με “πρώτη φορά Αριστερά” στην κυβέρνηση, ο ελληνικός λαός βρίσκεται ανάμεσα σ’ ένα τσουνάμι μέτρων, που προτείνει η κυβέρνησή του και σ’ ένα αρμαγεδώνα μέτρων, που προτείνουν οι δανειστές!!!
Έστω και την τελευταία στιγμή, η κυβέρνηση οφείλει ν’ αντλήσει δύναμη απ’ την λαϊκή υποστήριξη που έχει, για ν’ αλλάξει ρότα και να τολμήσει την ρήξη! Άλλωστε σε όλων μας τ’ αυτιά, ακόμα αντηχεί το σύνθημα:
ΑΓΩΝΑΣ ΡΗΞΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΑΝΥΠΑΚΟΗ!!!
