Βομβαρδίζεται αυτές τις μέρες η κοινή γνώμη από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τους προσκείμενους σε αυτά συνδικαλιστές, με σφοδρές ανακοινώσεις και πύρινους λόγους για κλείσιμο των ολοήμερων σχολείων, των νηπιαγωγείων, των τμημάτων ένταξης, για κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών, ακόμη και στην Πρώτη και Δευτέρα Δημοτικού και για απολύσεις χιλιάδων εκπαιδευτικών.
Είναι όντως έτσι τα πράγματα; Αυτή είναι η ζοφερή αλήθεια; Ήταν τόσο λειτουργικά και αποτελεσματικά τα σχολεία διευρυμένου ωραρίου (ΕΑΕΠ ) που σήμερα καταργεί ο ανάλγητος υπουργός;
Ας γυρίσουμε 6 χρόνια πίσω στο 2010 για να δούμε τι έλεγαν οι ίδιοι άνθρωποι για το νέο τότε τύπο σχολείου (ΕΑΕΠ), που η τότε κυβέρνηση εισήγαγε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας (ΔΟΕ) -με απόλυτο έλεγχο της από ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ-: « Το αναμορφωμένο πρόγραμμα των 800 σχολείων έγινε με ελλιπή επιστημονική τεκμηρίωση και με βιασύνη».
ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών: «Το νέο σχολείο θα έχει ολέθριες συνέπειες στον παιδικό ψυχισμό. Περίτρανη απόδειξη τα 800 πιλοτικά ολοήμερα με την ξένη γλώσσα και τους υπολογιστές από την πρώτη δημοτικού και με παιδιά να κοιμούνται στα θρανία από την κούραση»
Παρεμβάσεις – Συσπειρώσεις Εκπαιδευτικών: « Όποιος έχει ζήσει το επτάωρο στο σχολείο ξέρει ότι δε βοηθάει σε τίποτα…….Αν βάλουμε στα παιδιά μας 11 διδακτικά αντικείμενα στις πρώτες τάξεις και 15 στις τελευταίες, θα τα κάνουμε ανίκανα να ελέγξουν διανοητικά τις πληροφορίες και τις δεξιότητες που θα αποκτούν…Η έβδομη ώρα συνηθίζει τα παιδιά στην ιδέα ότι αυτά που λέει το σχολείο δεν έχουν και πολλή σημασία».
ΑΣΓΜΕ (Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων): «Η επιμήκυνση της πρωινής ζώνης κατά 2 ώρες, για Α, Β Δημοτικού και κατά 1 ώρα για τις υπόλοιπες τάξεις παραβιάζει κάθε παιδαγωγική αρχή και την ανάγκη των παιδιών για δημιουργικό παιχνίδι και την ανάπτυξη της συλλογικότητας. ………Είναι γνωστό ότι μετά τις 12 τα μικρά παιδιά είναι εξαντλημένα, ανίκανα να παρακολουθήσουν την όποια εκπαιδευτική διαδικασία…….Τα παιδιά που παραμένουν στο ολοήμερο έχουν χαμηλότερες επιδόσεις.
Τι έγινε μετά από 6 χρόνια; τι άλλαξε, τι έπαθαν όλοι αυτοί οι «καλοί κύριοι» που σήμερα υπερασπίζονται με τόσο πάθος αυτό το «διευρυμένο» σχολείο, που όμως, όπως οι ίδιοι έλεγαν, θα προκαλούσε ανεπανόρθωτες βλάβες στην ψυχική υγεία των μαθητών;
Η αλήθεια είναι ότι κάνουν πολιτική σπέκουλα, δεν τους ενδιαφέρει η ουσία, το μόνο που θέλουν είναι να χτυπήσουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και να κερδίσουν εκλογική πελατεία. Δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ξαναδιαβάσουν αυτά που έγραφαν πριν από λίγα χρόνια.
Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η πραγματικότητα:
1. Για να γίνει ένα σχολείο Ολοήμερο χρειάζονταν να δηλώσουν ενδιαφέρον 15 μαθητές, σήμερα το Υπουργείο κατέβασε αυτούς τους μαθητές σε 14. Δίνεται λοιπόν η δυνατότητα όλα τα σχολεία της χώρας να λειτουργήσουν ως ολοήμερα, σήμερα είναι περίπου το 1/3.
2. Είναι προς τη σωστή κατεύθυνση η δημιουργία ενιαίου τύπου Ολοήμερου Σχολείου. Η προηγούμενη κατάσταση συνέτεινε στην ύπαρξη κοινωνικών και εκπαιδευτικών ανισοτήτων.
3. Είναι αλήθεια ότι θα μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των αναπληρωτών εκπαιδευτικών εξαιτίας της μείωσης του προγράμματος των μαθητών στις 6 διδακτικές ώρες. Οι διορισμοί στην εκπαίδευση είναι απαραίτητοι και υπάρχει δέσμευση από την κυβέρνηση για 20.000 διορισμούς σε βάθος τριετίας, αλλά η αλήθεια είναι ότι την αδιοριστία στην εκπαίδευση δεν την προκάλεσε η σημερινή κυβέρνηση.
4. Είναι αρνητική εξέλιξη η κατάργηση της πρωινής ζώνης (7-8). Το Υπουργείο ισχυρίζεται ότι η ζώνη αυτή λειτουργούσε ως ευκαιρία για τους Διευθυντές των σχολείων ώστε να έχουν μειωμένες ώρες διδασκαλίας. Είναι απαραίτητο, έστω και με τη θέσπιση αυστηρών κριτηρίων, εκεί που υπάρχει ανάγκη να επαναλειτουργήσει.
5. Παλαιότερα η εγγραφή στο Ολοήμερο σχολείο απαιτούσε βεβαίωση εργασίας και από τους δυο γονείς, τελευταία δίνονταν σε όλα τα παιδιά η δυνατότητα να φοιτούν σε αυτό. Η οικονομική στενότητα και η ΄μείωση των κονδυλίων για την εκπαίδευση οδήγησε το Υπουργείο στην επαναφορά της προσκόμισης των βεβαιώσεων εργασίας. Εδώ όμως δημιουργείται ένα μεγάλο θέμα, δε θα πρέπει να στηριχθούν τα παιδιά των μακροχρόνια ανέργων, των μονογενεϊκών οικογενειών; Τι θα γίνει με αυτούς που εξαναγκάζονται να δουλεύουν χωρίς να δηλώνονται; Θα πρέπει το Υπουργείο να επιτρέψει τη φοίτηση όλων των παιδιών που ανήκουν στις ευπαθείς και ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
6. Για να δημιουργηθεί πλέον ένα Νηπιαγωγείο ο ελάχιστος αριθμός νηπίων που απαιτείται είναι 14 και όχι 7. Δίνεται όμως η δυνατότητα εγγραφής και προνηπίων για να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός. Από το παραπάνω μέτρο εξαιρούνται τα νηπιαγωγεία της περιφέρειας, όπου απαιτείται μετακίνηση των νηπίων. Το Υπουργείο ισχυρίζεται ότι δε θα κλείσει κανένα νηπιαγωγείο, ο Σεπτέμβριος είναι κοντά και θα δούμε αν λέει αλήθεια ή ψέματα.
7. Στα Τμήματα Ένταξης το Υπουργείο ζητά από τους εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής, μιας και το επιβάλλουν οι σύγχρονες παιδαγωγικές μέθοδοι, τα παιδιά που δεν έχουν σοβαρά προβλήματα να παρακολουθούν τα κανονικά τμήματα, με το δάσκαλο Ειδικής Αγωγής δίπλα τους. Ζητούμενο είναι η ίδρυση κι άλλων Τμημάτων Ένταξης εκεί που υπάρχουν πραγματικές ανάγκες.
Η αλήθεια είναι ότι σήμερα δε χρειαζόμαστε ένα δημοτικό σχολείο που θα λειτουργεί με όρους γυμνασίου, με χαοτικό εκπαιδευτικό περιβάλλον, με εντατικοποίηση και κατακερματισμό της γνώσης. Το σχολείο έχει ανάγκη ειδικότητες που θα πλουτίζουν κι όχι να γεμίζουν το πρόγραμμα του μαθητή. Το δημόσιο σχολείο χρειάζεται μόνιμους εκπαιδευτικούς κι όχι αναπληρωτές, ωρομίσθιους, μεταφερόμενους και περιπλανώμενους. Η τσάντα του μαθητή είναι απαραίτητο να ελαφρύνει κι αν είναι δυνατό να μένει στο σχολείο.
Η εκπαιδευτική μονάδα επιβάλλεται να είναι χώρος που θα ανταποκρίνεται στις μορφωτικές ανάγκες όλων των παιδιών και θα προστατεύει τα δικαιώματά τους στην ολόπλευρη γνώση και κριτική σκέψη.
