Δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Είναι η φράση που ακούγεται περισσότερο από κάθε άλλη τον τελευταίο καιρό. Όλα δείχνουν ότι η χώρα βαδίζει χωρίς σχέδιο και πυξίδα. Η κυβέρνηση που δεν δίστασε να υπογράψει τον αέναο οικονομικό έλεγχο της χώρας και την αιώνια εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας, τις τελευταίες ημέρες καμώνεται ότι αντιστέκεται.
Ο κ. Τσίπρας που υπέγραψε όσα δεν τόλμησε κανένας πρωθυπουργός αστικού κόμματος, φοράει και πάλι τη στολή του επαναστάτη. Την προηγούμενη εξέγερση – διαπραγμάτευση, την πληρώσαμε περίπου 90 δισ. ευρώ. Έτσι για το χατίρι του Γιάνη, με ένα «ν».
Κάποιοι εκτιμούν ότι θα υπογράψει και άλλα τόσα για τη γλύκα της εξουσίας. Τολμηρότερες εκτιμήσεις περιγράφουν μια διάθεση του πρωθυπουργού για σύγκρουση και οριστική (;) ρήξη με την Ευρώπη. Τακτικισμοί. Χωρίς σχέδιο και στρατηγική.
Τη ρευστότητα της κατάστασης και την πλήρη αβεβαιότητα πληρώνει η οικονομία και κατ’ επέκταση η κοινωνία. Κάθε ημέρα αβεβαιότητας και ένα λουκέτο παραπάνω. Το 2016 θα καταγραφεί ως η χρονιά με το μεγαλύτερο αρνητικό ισοζύγιο έναρξης – διακοπής επιχειρήσεων.
Η κυβέρνηση επιστρατεύει κάθε είδους επιχείρημα για να πείσει την κοινωνία ότι περνάμε σε πεδίο ανάπτυξης. Ας δούμε, όμως. Ισχυρίζονται ότι μειώθηκε η ανεργία την ώρα που οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης για πρώτη φορά αγγίζουν το 54% του συνόλου των συμβάσεων εργασίας και οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μόλις το 38%. Δίωρα και 4ωρα και μισθοί των 100 ευρώ για πρώτη φορά. Αν μετατρέψουμε και τις εναπομείνασες συμβάσεις πλήρους απασχόλησης σε 4ωρες, πιθανότατα το ποσοστό της ανεργίας να πέσει και στο 10%. Μοιράζουν φτώχεια και ισχυρίζονται ότι μειώνουν την ανεργία.
Φεσώνουν τους πάντες. Ανέλαβαν τα ληξιπρόθεσμα προς τρίτους στα 3 δισ. ευρώ και τα έχουν φτάσει κοντά στα 7 δισ. ευρώ. Στραγγαλίζουν τις επιχειρήσεις και γονατίζουν τον ιδιωτικό τομέα, από τον οποίο όλοι περιμένουμε να ζήσουμε. Είναι ταξικός εχθρός ο βιοτέχνης, ο αγρότης, ο επιχειρηματίας, ο καταστηματάρχης.
Εμπαίζουν, όμως, και τους συνταξιούχους. Τους δίνουν το μελομακάρονο των Χριστουγέννων μία φορά και τους κόβουν δια παντός το καθημερινό φαγητό, μέσω του τσεκουρώματος κατά 50% του ΕΚΑΣ. Αυτό δεν είναι δημιουργική λογιστική. Είναι εξαπάτηση. Όπως ακριβώς εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό για να του υφαρπάξουν την ψήφο τον Ιανουάριο του 2015.
Η επενδυτική άπνοια είναι πρωτοφανής. Δεν κινείται τίποτα. Ποιος τρελός θα επενδύσει με φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις 60, 70 και 80%; Από το εξωτερικό ήδη σφυρίζουν κλέφτικα. Ας επενδύσουν πρώτα οι Έλληνες και θα ακολουθήσουμε και εμείς, μας λένε σε τόνο κοροϊδευτικό. Είχαν εγγράψει στον προϋπολογισμό του 2016 περίπου 2,5 δισ. ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις και εισέπραξαν μόλις 150 εκατ. ευρώ. Σχεδιασμοί ακριβείας…
Αφού η αβεβαιότητα σκοτώνει την οικονομία, γιατί η Νέα Δημοκρατία ζητάει εκλογές; Λογικοφανές ερώτημα. Δύο χρόνια αβεβαιότητας και αστάθειας. Δεν θα βλάψουν τίποτα παραπάνω οι τρεις εβδομάδες των εκλογών. Όταν η κυβέρνηση είναι το πρόβλημα, οι εκλογές είναι η λύση. Αν σκέφτονται πράγματα μεγαλύτερα από τις εκλογές, να ξέρουν ότι θα βρουν σύσσωμο τον ελληνικό λαό απέναντί τους. Εξάντλησαν το πολιτικό τους κεφάλαιο και ταλαιπωρούν τη χώρα και τους πολίτες. Η μόνη υπηρεσία που μπορούν να προσφέρουν είναι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία.
