Παιδεία, παιδεία, παιδεία. Το γνωστό σύνθημα που διατύπωσε σε μια από τις ομιλίες του πριν γίνει πρωθυπουργός της Μ.Βρετανίας ο επικεφαλής των Εργατικών Τόνι Μπλέρ, έχει διαχρονική και ανεκτίμητη αξία. Για τους Αγγλοσάξονες το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος επάνω στον οποίο βασίζεται η οικονομία, όχι μόνο η δική τους, αλλά η σε παγκόσμια κλίμακα. Είχαν διαβλέψει από νωρίς την σπουδαιότητα της εκπαίδευσης στην ανάπτυξη ηγετών οι οποίοι θα ανοίγουν ορίζοντες.
Στην Ελλάδα το εκπαιδευτικό σύστημα παρά τις συνεχείς «μεταρρυθμίσεις» συνεχίζει να παράγει μυαλά, τα οποία βλέποντας δυστυχώς το αδιέξοδο της επιστημονικής και επαγγελματικής εξέλιξης λόγω της πολύχρονης οικονομικής κρίσης που επικρατεί στην χώρα, φεύγουν στο εξωτερικό προκαλώντας το φαινόμενο του brain drain (διαρροή μυαλών).
Στον αντίποδα αυτού του φαινομένου βλέπω την καλλιέργεια ενός διαφορετικού κλίματος που διαμορφώνεται μέσω της διάδοσης μιας νέας κουλτούρας και αφορά τους επιχειρηματίες του μέλλοντος. Πρόσφατα διοργανώθηκαν στην πόλη μας δύο σχολεία επιχειρηματικότητας από ιδιωτικούς φορείς, όπου ομάδες νέων ανθρώπων , φοιτητών και όχι μόνο, κατέθεσαν τις ιδέες τους, συνεργάστηκαν μεταξύ τους, δημιούργησαν εξαρχής ή εξέλιξαν μια επιχειρηματική ιδέα και την παρουσίασαν σε αξιολογητές.
Ένα μοντέλο το οποίο προετοιμάζει τους μελλοντικούς επιχειρηματίες και τους εξοπλίζει με τα πνευματικά κυρίως εργαλεία που θα χρειαστούν για να πορευτούν στην επαγγελματική τους ζωή. Οι νεότερες γενιές έχουν ξεπεράσει πλήρως το στερεότυπο που ήθελε κάθε γονέα να δει το παιδί του γιατρό, δικηγόρο ή αρχιτέκτονα (καλά είναι και αυτά τα επαγγέλματα) και βλέπουν πως τα σύγχρονα επαγγέλματα που παρουσιάζουν μεγαλύτερες δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης σχετίζονται με την τεχνολογία, η οποία συνδυασμένη με άλλα επιστημονικά πεδία μπορεί να προσφέρει άπειρες λύσεις σε προβλήματα που μέχρι σήμερα παραμένουν άλυτα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το οποίο κέντρισε το ενδιαφέρον μου στο χθεσινό σχολείο επιχειρηματικότητας (δείτε ρεπορτάζ στη σελ. 3) αφορά στην άρση του αποκλεισμού των ΑμΕΑ από την αγορά εργασίας, δίνοντάς τους τα κατάλληλα εργαλεία ώστε να αναζητήσουν θέσεις κατάλληλες για άτομα που έχουν αναπηρίες. Η αναπηρία ενός ατόμου άλλωστε δεν τον καθιστά ανίκανο να εργαστεί και αυτό θα πρέπει να μας γίνει συνείδηση. Χρειάζεται ωστόσο αρκετή προσπάθεια ώστε να καλλιεργηθεί η κατάλληλη κουλτούρα στις ελληνικές επιχειρήσεις.
Θαύμασα, στο εν λόγω σχολείο, τις ομάδες νέων ανθρώπων οι οποίοι σε άπταιστα αγγλικά παρουσίασαν τις ιδέες τους και κατάφεραν σε λίγες μόλις μέρες να δομήσουν πρωτοποριακά επιχειρηματικά πλάνα βασισμένα σε κοινωνικές και επαγγελματικές ανάγκες της σύγχρονης εποχής. Οι νέοι αυτοί που προέρχονται από διαφορετικά γνωστικά πεδία (νομική, παιδαγωγικά, προγραμματισμός) αντιλαμβάνονται ότι ο συνδυασμός των μεταξύ τους γνώσεων και η αξιοποίηση των κατάλληλων επιχειρηματικών εργαλείων μπορεί να τους προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες επιχειρηματικής δράσης. Αρκεί αυτό να καταστεί κουλτούρα από τα παιδικά χρόνια. Αυτό είναι που καθιστά την ενσωμάτωση ενός αντίστοιχου μαθήματος επιχειρηματικότητας σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού μας συστήματος, απαραίτητη.
