Όπως έγραφα και στο άρθρο μου της προηγούμενης εβδομάδας η κρίση για το περιβάλλον είναι σε έξαρση. Λίγες μέρες, μάλιστα, νωρίτερα ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος αναφέρθηκε στην επιτακτική ανάγκη δράσης για ό,τι αφορά στο θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος: «Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Αυτή είναι η μάχη της ζωής μας», τονίζει : «Ένα εκατομμύριο είδη απειλούνται με εξαφάνιση. Οι ωκεανοί είναι υπό πίεση. Η ατμοσφαιρική ρύπανση αφαιρεί επτά εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο και καταστρέφει την ανάπτυξη των παιδιών. Οι ατμοσφαιρικοί ρύποι προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Και η κλιματική αλλαγή είναι μια υπαρξιακή απειλή». Την ώρα που ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα από την καύση του RDF και ό,τι οι μετρήσεις δείχνουν ότι όλα πάνε καλά. Ενώ οι πολίτες που αντιδρούν σ’ αυτή την κατάσταση είναι είτε βαλτοί είτε πάσχουν από ναρκισσισμό (θέλουν να προβάλλονται). Κατά τα λοιπά εκείνος δεν φέρει καμιά ευθύνη γιατί αποφασίζει η κεντρική εξουσία. Γιατί εκλέγονται; Για να πετούν το μπαλάκι ο ένας στον άλλον; Εγώ ξέρω ότι οι άρχοντες της τοπικής Αυτοδιοίκησης εκλέγονται για να είναι δίπλα στο λαό. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι η πιο άμεση εξουσία η οποία βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με τον λαό, δεν τον αποφεύγει ούτε δέχεται να παρεμβαίνει η αστυνομία και να ξυλοφορτώνει κόσμο. Σήμερα, έφηβος βρίσκεται στο νοσοκομείο λόγω ξυλοδαρμού από την αστυνομία. Σε τι χώρα ζούμε πλέον; Οι πολίτες δεν μπορούν να διεκδικήσουν το αυτονόητο; Την ποιότητα ζωής τους. Όλος ο ιατρικός κόσμος με ανακοινώσεις του επιμένει για τις κακές επιπτώσεις στην υγεία από την καύση σκουπιδιών. Και να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο ότι δεν υπάρχει τέλεια επιλογή, καθώς τόσο η ταφή, όσο και η καύση έχουν σημαντικότατες αρνητικές επιπτώσεις. Το ζήτημα της καύσης απορριμμάτων έχει πολλές αρνητικές παραμέτρους καθώς συνδέεται µε τη δημιουργία άλλων περιβαλλοντικών προβλημάτων (υποβάθμιση της ποιότητας του αέρα, του εδάφους και των υπογείων υδάτων όσο και της έκλυσης αερίων ρύπων. Εκτός του ότι η καύση σκουπιδιών έχει κριθεί και πανάκριβη. Οι μελέτες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου αλλά οι «άρχοντες» κωφεύουν. Σε μια πόλη με τη βαριά ιστορία του πρώτου εργατικού κέντρου με ανθρώπους του πολιτισμού και των γραμμάτων με τον Δελμούζο, τον Κορδάτο, τον ντε Κίρικο φτάσαμε σήμερα οι τοπικοί άρχοντες να κωφεύουν, να εναντιώνονται στη βούληση των πολιτών, γιατί στην πλειοψηφία τους οι πολίτες είναι κατά της καύσης του RDF για να μην φτάσω να πω κατά της παραμονής του εργοστασίου στην περιοχή, την οποία εδώ και χρόνια λυμαίνεται και διαρκώς την υποβαθμίζει σε ποιότητα. Άρχοντες που δεν είναι με το μέρος του λαού στηριζόμενοι σε επίπλαστες πλειοψηφίες δεν αξίζουν να διαφεντεύουν το Δήμο ή την Περιφέρεια. Οι πολίτες δεν είμαστε μια μάζα οπαδών χωρίς γνώμη. Διαχωρίζουμε και ασκούμε κριτική όταν υπάρχουν θέματα που αφορούν το μέλλον των παιδιών μας αλλά και την υγεία μας. Ας μην ξεχνάμε το μέλλον ανήκει στα παιδιά μας και αυτά πρέπει να προασπιστούμε όλοι όσοι διαθέτουμε έστω κι έναν κόκκο μυαλού. Πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε τι θέλουμε τον Βόλο της πρωτοπορίας και του Πολιτισμού ή τον Βόλο της αστυνομοκρατίας. Το Βόλο των προοδευτικών δυνάμεων ή το Βόλο του σκοταδισμού όπου ένας εσμός ανίκανων αποφασίζει για μας χωρίς εμάς; Για την υγεία μας, για τη ζωή μας, για το περιβάλλον, για τον πολιτισμό, για το νερό!!! Τι θέλουμε το ξεπούλημα των αρχών σε αφανείς εξουσίες ή τα δημοκρατικά δικαιώματα μας στην ποιότητα ζωής, στην ελευθερία της άποψης μας και της διεκδίκησης των αυτονόητων για την πόλη μας. Δεν έχουμε ανάγκη από πουλημένους άρχοντες σε συμφέροντα πολυεθνικών.
