Την ώρα που η Εθνική πάλευε για το χρυσό απέναντι στην Ουγγαρία στο πλαίσιο του παγκοσμίου πρωταθλήματος, η ομάδα πόλο Ανδρών της Νίκης Βόλου πανηγύριζε την άνοδο στη Β’ Εθνική, καθώς με εννέα νίκες σε ισάριθμους αγώνες στην τελική φάση της Χαλκίδας έκανε το απόλυτο. Ωστόσο ο ιθύνων νους της όλης προσπάθειας, Γιάννης Μάκος, μετά την κατάκτηση της ανόδου ξεσπά και τονίζει: «Η ΚΟΕ ξεφτιλίζει το προϊόν του πόλο από μόνη ττης».
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, όσον αφορά το πόλο της Νίκης Βόλου, χρειάστηκε να γίνουν πολλά. Μάλιστα, ο Γιάννης Μάκος είχε τη διπλή ιδιότητα τόσο του διοικητικού όσο και του αθλητή, αναφέρει ότι η προσπάθεια εκτός πισίνας ήταν δυσκολότερη…!
Συνέντευξη: Χρυσόστομος Τρίμμης
-Ποιο ήταν το πιο δύσκολο, το 9/9 ή τα εξωαγωνιστικά και τα διοικητικά για να βρεθεί η ομάδα στη Χαλκίδα;
«Εγώ είμαι και στα 2, και δεν ήθελα να έχει η ομάδα στο μυαλό της το διοικητικό και το οικονομικό κομμάτι. Ούτε ήθελα να φανεί ότι υπάρχει δυσκολία στο να πάμε ή στην οργάνωση. Δεν ήθελα να δηλητηριάσω τη σκέψη των παιδιών με τα εξωαγωνιστικά και το κράτησα μόνο για μένα. Βέβαια, πιέστηκα αρκετά, για να βρω χρήματα και σπόνσορες για να μπορέσουμε να πάμε στην τελική φάση που ήταν στη Χαλκίδα, με 2,5 χιλιάδες ευρώ μπάτζετ. Στη Χαλκίδα βρεθήκαμε εν μέσω τουριστικής περιόδου, που δεν βρίσκαμε διανυκτερεύσεις, και ό,τι βρίσκεται μπορεί να είναι από τα 50 στα 150 ευρώ».
-Άρα, πιο δύσκολο τελικά πιο ήταν;
«Το εξωαγωνιστικό. Για μένα ήταν πιο δύσκολο. Όταν πετυχαίνεις τον στόχο όμως ξεχνάς τι έχεις τραβήξει. Ήταν μία χρονιά πολύ δύσκολη και μόνο εγώ ξέρω τι τράβηξα. Βέβαια ήθελα και το έκανα. Δεν μου το ζήτησε κανένας. Εγώ βγήκα μπροστά και ήθελα να πάω την ομάδα ένα βήμα παραπάνω. Από πέρυσι θεωρούσα ότι η ομάδα δεν είναι για τη Γ’ Εθνική. Πείσμωσα, έτρεξα, έφερα καλύτερες μεταγραφές, μάζεψα χορηγούς και νομίζω ότι ήρθε η δικαίωση. Δεν περίμενα ούτε εγώ το 9/9, αλλά μετά από κάθε παιχνίδι εμφανιζόμασταν ακόμη καλύτεροι. Ήταν φοβερό το δέσιμο που υπήρχε στην ομάδα αλλά και πώς αυτό βγήκε στα παιχνίδια».
-Το πόλο όμως παρά τις επιτυχίες υπολείπεται του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου σε αναγνωρισιμότητα. Οπότε, εσύ γιατί μπήκες σ’ αυτήν τη διαδικασία;
«Είμαι στην πισίνα από έξι ετών, περίπου 40 χρόνια. Είναι κάτι που το αγαπάω πολύ. Επίσης ήμουν και στην πρώτη προσπάθεια που είχε γίνει το 2010 και γενικά αγαπάω και το άθλημα και την ομάδα της Νίκης Βόλου. Επίσης ήξερα ότι μία άνοδος μπορεί να φέρει περισσότερο κόσμο στην πισίνα, να γραφτούν κι άλλα παιδιά στις ακαδημίες, να πάρουμε κάποιους χορηγούς… Ήξερα ότι αυτό θα ήταν ένα ξεκίνημα, και μπορεί να εμπλακούν κι άλλοι άνθρωποι σ’ αυτό που έκανα εγώ μόνος μου φέτος, όπως κινητοποιήθηκαν ήδη και μου ζήτησαν να εμπλακούν από τώρα σε μία διοικητική προσπάθεια του χρόνου».
-Η Νίκη Βόλου αγαπάει το πόλο;
Το αγαπάει, όπως αγαπάει όλα τα αθλήματα. Απλά το πόλο δεν είναι «ανταποδοτικό» όπως πχ το ποδόσφαιρο. Δεν έχουμε αγωνιστικές, παίζουμε ένα-δύο τριήμερα τον χρόνο, κάτι που δεν ευθύνεται η Νίκη. Να ρωτήσουμε καλύτερα αν αγαπάει η ΚΟΕ το άθλημα της υδατοσφαίρισης. Όταν απαξιώνει η ίδια η ομοσπονδία του άθλημα στη Β’ και στη Γ’ Εθνική, με δύο σαββατοκύριακα αγωνιστικής δράσης τον χρόνο. Η ΚΟΕ ξεφτιλίζει από μόνη της το προϊόν.
-Και από τη νέα χρονιά Β’ Εθνική…
«Οι διαφορές δεν είναι πολύ μεγάλες, αλλά με πιο δυνατές ομάδες αγωνιστικά, ένα ακόμη τριήμερο Παρασκευής και σαββατοκύριακου. Έχουμε κι εμείς όμως σκοπό να δυναμώσουμε. Στόχος μας είναι την επόμενη διετία να παραμείνουμε στη Β’ Εθνική και να ενισχύουμε με νεαρά παιδιά την ομάδα Ανδρών. Ήταν μία σπουδαία επιτυχία, θεωρώ ότι το χαρήκανε όλοι πολύ και πάμε παρακάτω. Η Νίκη έχει ένα brand name και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε αλλά και αυτή πρέπει να βοηθήσει το άθλημα περισσότερο».
