Η φετινή χρονιά στο ποδόσφαιρο της Μαγνησίας έχει μία ιδιαιτερότητα, που είναι ευδιάκριτη στον καθένα που το υπηρετεί. Ο Λάκης Μπακάλης μετά από 52 σερί χρόνια στα γήπεδα από τη δεύτερη ομάδα του Ρήγα Φεραίου ως νεαρός τερματοφύλακας μέχρι πέρσι τον Μάιο ως τεχνικός της ίδιας ομάδας, αποφάσισε να βάλει τέλος και στην προπονητική του καριέρα και μαζί να ολοκληρώσει την παρουσία του στους αγωνιστικούς χώρους, κλείνοντας έναν κύκλο, που διήρκεσε πάνω από μισό αιώνα.
Συνέντευξη στον Χρήστο Θανασούλη
Ο Βελεστινιώτης παλαίμαχος τερματοφύλακας και πρώην πλέον προπονητής, του οποίου η απουσία από τα γήπεδα είναι ήδη σίγουρα αισθητή, παραχώρησε μία απολογιστική συνέντευξη στο magnesiasports, στην οποία δείχνει πόσο πολύ τον είχε απορροφήσει το ποδόσφαιρο ως παίκτη, καθώς τονίζει χαρακτηριστικά ότι δεν προλάβαινε ούτε τα παιδιά του να αγκαλιάσει, ενώ σε ό,τι αφορά την καριέρα του ως τεχνικού κάνει ένα σχόλιο για όλες τις ομάδες που πέρασε.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Λάκη Μπακάλη:
Μετά την απόφαση να βάλεις τέλος στην προπονητική σου καριέρα μπορεί να ασχοληθείς και πάλι με το ποδόσφαιρο με κάποιον άλλον ρόλο;
«Είχα πει στον εαυτό μου πως, αν πάρω έναν τίτλο, θα ολοκληρώσω την καριέρα μου κι αυτό έγινε με το Κύπελλο ΕΠΣΘ. Αυτό δεν το είχα πει ούτε στη γυναίκα μου ούτε στα παιδιά μου. Ίσως να ξανασχοληθώ με έναν συμβουλευτικό ρόλο».
Ποια ή ποιες ήταν οι πιο συγκινητικές στιγμές στην προπονητική σου καριέρα και την ποδοσφαιρική;
«Ως προπονητής, όταν ο Ρήγας Φεραίος ανέβηκε στη Γ’ Εθνική και ως ποδοσφαιριστής η αποθεωτική υποδοχή από τους φιλάθλους της Νίκης στην Έδεσσα, όπου είχε περίπου 2.000 οπαδούς μας».
Ποια ήταν η πιο δυσάρεστη και ποια η πιο ευχάριστη στιγμή και με τις δύο ιδιότητες;
«Ως προπονητής, όταν ηττηθήκαμε από τον Α.Ο. Καρδίτσας μέσα στο Βελεστίνο 0-1 και χάσαμε την άνοδο, και ως ποδοσφαιριστής, όταν κάναμε νταμπλ με τον Ρήγα Φεραίο και αμέσως μεταγράφηκα στη Νίκη».
Από όλη αυτήν την πορεία ζωής αλλά και ποδοσφαιρικής και προπονητικής καριέρας, αν σου έλεγα να μου πεις μία φράση που σου έμεινε ως δίδαγμα, ποια θα είναι;
«Ευγνωμοσύνη, σεβασμός και οι στιγμές που έγιναν μνήμες».
Έλεγες από ποδοσφαιριστής ότι θα γίνεις προπονητής;
«Όσο έπαιζα, δεν το είχα βάλει στο μυαλό μου. Προς το τέλος της ποδοσφαιρικής καριέρας μου μπήκε στο μυαλό να προπονώ και να έχω προβληματισμούς στο τακτικό κομμάτι».
Νίκη ή Ρήγας Φεραίος σε ό,τι αφορά την αγάπη που έλαβες;
«Δεν μπορείτε να φανταστείτε την αγάπη που έχω εισπράξει από τη Νίκη. Στη Νίκη ήταν τα πιο όμορφα χρόνια μου ποδοσφαιρικά, που αναδείχθηκα και έγινα γνωστός.
Στην προπονητική καριέρα άλλαξα πολλές ομάδες, αλλά με τον Ρήγα Φεραίο είχα τις μεγαλύτερες επιτυχίες προπονητικά. Ακούμπησα το τέλειο με τον Ρήγα Φεραίο».
Η μόνη φορά που καθοδήγησες ομάδα σε επαγγελματική κατηγορία ήταν η Νίκη επί Γιδόπουλου ως υπηρεσιακός τεχνικός. Αυτό συνέβη λόγω του ασυμβίβαστου με την άλλη επαγγελματική ιδιότητά σου (σ.σ. πρακτορείο ΠΡΟΠΟ); Ήταν αυτό ένα σοβαρό εμπόδιο για μεγαλύτερη καριέρα;
«Πρώτον θέλω να τονίσω ότι ήταν ένα ωραίο συναίσθημα να ακούσω ξανά τον ύμνο της Νίκης από άλλο πόστο, αυτό του προπονητή. Όταν αποφασίστηκε από τον κ. Γιδόπουλο και τον κ. Ιωαννίδη να παραμείνω τους υπόλοιπους έξι μήνες μέχρι το καλοκαίρι στην ομάδα, προέκυψε το πρόβλημα που ανέφερες. Εάν έμενα, ίσως να είχα άλλη τύχη ως προπονητής».
Ένα ξεχωριστό κομμάτι της προπονητικής σου καριέρας ήταν τα φιλικά του Ρήγα Φεραίου με την ΑΕΚ, καθώς είσαι και δεδηλωμένος ΑΕΚτζής. Τι θυμάσαι από εκείνα τα ματς; Πώς ήταν το συναίσθημα;
«Εκτός από Αεκτζής, ίνδαλμά μου προπονητικά ήταν ο Ντούσαν Μπάγεβιτς. Τι πιο ωραίο συναίσθημα να συνομιλείς με τον κ. Μπάγεβιτς, τον κ. Μελισσανίδη, να είσαι από κοινού σε συνέντευξη Τύπου με τον Κολοσσό Τραϊανό Δέλλα και να γράφεται το όνομά σου σε όλα τα ΜΜΕ πανελληνίως και το γήπεδο του Βελεστίνου να είναι γεμάτο;».
Πώς επηρεάστηκε από την καριέρα σου η οικογένειά σου;
«Εγώ ως ποδοσφαιριστής δεν προλάβαινα να πάρω αγκαλιά τα παιδιά μου. Αγκάλιασα κατευθείαν τα εγγόνια μου. Η γυναίκα μου, η Χρυσούλα, ήταν αυτή που φρόντιζε την οικογένεια. Την ευχαριστώ πολύ. Όλη η οικογένεια επηρεάστηκε και αγάπησε το ποδόσφαιρο».
Τι θα μου έλεγες για τις υπόλοιπες ομάδες που ήσουν προπονητής πλην του Ρήγα Φεραίου;
Αγροτικός Αϊδινίου: «Το αγροτικό μου και το πρώτο μου πρωτάθλημα».
Νίκη Βόλου Β’: «Το ουσιαστικό ξεκίνημά μου στην προπονητική με τη δεύτερη ομάδα της Νίκης Βόλου».
Απόλλων Καναλίων: «Ήταν μία συνέχεια του ξεκινήματός μου».
Πύρασος: «Πέρασα υπέροχα. Κατακτήσαμε το Κύπελλο ΕΠΣΘ και παρουσιάσαμε μία ομάδα αναγεννημένη».
Ηρακλής Βόλου: «Άρχισα ν’ αποκτώ διάρκεια στην προπονητική μου καριέρα».
Αστέρας Ριζομύλου: «Όμορφες στιγμές. Καταφέραμε να πάμε στον τελικό του Κυπέλλου ΕΠΣΘ».
Α.Ε. Διμηνίου: «Έμεινα λίγο, γιατί έφυγα για τον Γ.Σ. Αλμυρού, αλλά κάναμε καλή πορεία».
Γ.Σ. Αλμυρού: «Έντονες συγκινησιακές στιγμές, γιατί πήραμε το πρωτάθλημα και πήγαμε σε τρεις τελικούς Κυπέλλου».
Κίσσαβος Συκουρίου: «Ιδιαίτερη συνεργασία, αφού ήταν και η μοναδική εκτός Νομού Μαγνησίας».
Θησέας: «Είχα υπέροχες χρονιές με τον Θησέα. Πήραμε την πρώτη φορά το Κύπελλο ΕΠΣΘ και βγήκαμε τρίτοι στη Δ’ Εθνική με πρώτο τον Πιερικό και δεύτεροι στη Γ’ Εθνική την επόμενη χρονιά».
Νίκη Βόλου: «Ήταν όνειρο ζωής να γίνω και πρώτος προπονητής στη Νίκη μετά την ποδοσφαιρική μου θητεία στην ομάδα. Στεναχωρήθηκα πολύ, όταν είχα ήδη κλείσει στον Ολυμπιακό Βόλου ως προπονητής και μου έκαναν πρόταση από τη Νίκη την ίδια μέρα!».
Ολυμπιακός Βόλου: «Άκουσα πολλά από την κερκίδα στην επιστροφή μου ως αντίπαλος, παρότι την περασμένη χρονιά βοήθησα στη σωτηρία της ομάδας. Κρατάω μόνο τα θετικά».
Από δω και πέρα τι υπάρχει για σένα;
«Στο μυαλό μου ήταν κάθε στιγμή και κάθε λεπτό η ομάδα. Τώρα θα ασχοληθώ πολύ περισσότερο με τα εγγόνια μου, για να τα χαρώ, και με την οικογένειά μου».
Τον μεγάλο εγγονό που παίζει στην Αγία Άννα τον παρακολουθείς; Τα άλλα δύο εγγόνια έχουν σχέση με τον αθλητισμό;
«Τον Σπύρο τον παρακολουθώ και τον συμβουλεύω τώρα ακόμη περισσότερο. Ο Απόστολος είναι μικρός, είναι αριστεροπόδαρος και εύχομαι να παίξουν και οι δύο ποδόσφαιρο και σε μεγάλες ομάδες. Η Χρυσή είναι «λάστιχο», έχει τρομερή ευλυγισία. Κάνει διάφορα, μπαλέτο, ενόργανη».
Αυτό που λεγόταν πάντα για σένα ήταν ότι δεν θα ακούσεις ποτέ τον Λάκη να λέει κακή κουβέντα για κανέναν. Ήταν κάτι που το είχες ως αρχή;
«Είναι αρχή μου να μη σχολιάζω ποτέ κάτι ή κάποιον, αντιθέτως εάν μπορώ να βοηθήσω κάποιον και να πω μια καλή κουβέντα γι’ αυτόν, θα το κάνω».
Θα έχεις λόγο με κάποιον τρόπο από δω και πέρα στον Ρήγα Φεραίο;
«Θέλω για λίγο να ξεκουραστώ και να έχω μία πλήρη «αποτοξίνωση» και στην πορεία θα βοηθήσω συμβουλευτικά την ομάδα, εάν το θέλουν».
Μπορεί να χτυπήσει το πρωτάθλημα ο Ρήγας τη σεζόν που διανύουμε από τον Ολυμπιακό Βόλου;
«Είναι πάρα πολύ καλή η ομάδα, μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό και θεωρώ ότι δεν έχει να φοβηθεί κανέναν αντίπαλο».
O Λάκης Μπακάλης και με τα τρία του εγγόνια στο Πανθεσσαλικό μετά την κατάκτηση από τον Ρήγα Φεραίο του Κυπέλλου ΕΠΣΘ στις 30/4/2025
Ο Λάκης Μπακάλης σε ματς της Νίκης στο ΕΑΚ ανάμεσα σε Διαμαντάρα και Μαργαριτόπουλο
Στην υπογραφή του πρώτου του συμβολαίου στη Νίκη
Στο χιονισμένο ΕΑΚ με Διαμαντάρα, Μπάρδα και Χαραλαμπίδη
Στο Στάδιο Βελεστίνου ως τερματοφύλακας του Ρήγα Φεραίου
Με τον γιο του Στέργιο στο Π. Μαγουλάς
Το πρώτο του δελτίο στον Ρήγα Φεραίο
Με τον Τραϊάνο Δέλλα σε φιλικό Ρήγας Φεραίος-ΑΕΚ στο Βελεστίνο
Με τον τερματοφύλακα Μλάντεν Φορτούλα σε ματς Κυπέλλου Νίκη-ΠΑΟΚ στο Π. Μαγουλάς
