Κατά την τελευταία γενική συνέλευση της Σούπερ Λιγκ 1 την περασμένη βδομάδα, απορρίφθηκε η πρόταση της Κηφισιάς για αύξηση των ομάδων της κατηγορίας σε 16. Υπέρ της πρότασης της Κηφισιάς ψήφισαν οι ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Άρης, Παναιτωλικός και Πανσερραϊκός,
η ΑΕΛ ψήφισε «λευκό», ενώ αντίθετες με την αύξηση των ομάδων ήταν οι ΠΑΕ Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Αστέρας Τρίπολης, ΝΠΣ Βόλος, Λεβαδειακός, ΟΦΗ και Ατρόμητος.
Το θέμα της αύξησης των ομάδων στην πρώτη κατηγορία είναι πολύ σημαντικό και θα ήταν ευχής έργον να γίνει, προκειμένου ομάδες με ιστορία και κόσμο από τη Σούπερ Λιγκ 2 να αυξήσουν τις πιθανότητες ανόδου και να αναβαθμίσουν με την παρουσία τους το προϊόν, αλλά δυστυχώς οι περισσότερες ομάδες σκέφτονται κοντόφθαλμα και συμφεροντολογικά και η πρόταση συνεχώς απορρίπτεται.
Το magnesiasports έδωσε τον λόγο σ’ έναν άνθρωπο του ποδοσφαίρου, τον Βασίλη Αμανατίδη, που ως ποδοσφαιριστή πολλοί παλαιότεροι Βολιώτες φίλαθλοι θυμούνται ως τερματοφύλακα του Ολυμπιακού Βόλου στη Β’ Εθνική τη σεζόν 1982-83, ενώ έφτασε να αγωνιστεί με επιτυχία με τη Βέροια, ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του, στην Α’ Εθνική.
Στη συνέχεια ακολούθησε με μεγάλη επιτυχία το επάγγελμα του μάνατζερ, ενώ ήταν και τεχνικός διευθυντής στον Πλατανιά τη σεζόν 2018-19, με την κρητική ομάδα να κατατάσσεται δεύτερη στη Β’ Εθνική και να παίζει μπαράζ με τον ΟΦΗ (13ος στη Σούπερ Λιγκ) σε διπλούς αγώνες, χάνοντας την άνοδο στις καθυστερήσεις δεύτερου παιχνιδιού απέναντι σε μία ομάδα με τουλάχιστον τριπλάσιο μπάτζετ (0-0 ο πρώτος αγώνας, 3-2 ο δεύτερος). Επίσης, επί των ημερών του ως τεχνικού συμβούλου του Γιάννη Μπύρου στη Δόξα Δράμας, καταγράφηκε η άνοδος των Δραμινών από τη Γ’ στη Β’ Εθνική.
Ο κ. Αμανατίδης σε συνέντευξη που παραχώρησε στο magnesiasports λέει τα πράγματα με το όνομά τους, τονίζοντας ότι μία αύξηση των ομάδων στη Σούπερ Λιγκ 1 θα είναι σίγουρα ευεργετική, τη στιγμή που ένας ολόκληρος προπαγανδιστικός μηχανισμός προσπαθεί να μας πείσει ότι θα έπρεπε να γίνει ακόμη και μείωση των ομάδων από 14 σε 12.
Ο Βασίλης Αμανατίδης τονίζει ότι με την αύξηση των ομάδων στη μεγάλη κατηγορία θα δοθεί η δυνατότητα οι ομάδες της επαρχίας να δείξουν τη δυναμική τους, γιατί στην περιφέρεια υπάρχουν ο κόσμος και η ποδοσφαιρική ποιότητα, ενώ θα μπορέσουν να αναπτύξουν τις ακαδημίες τους, ώστε να βγάλουν παίκτες. Ακόμη, επισημαίνει ότι ευρωπαϊκές χώρες με τον πληθυσμό της Ελλάδας έχουν 18 ομάδες στην πρώτη κατηγορία τους, όπως η Πορτογαλία.
Παράλληλα, χαρακτηρίζει πρόκληση το γεγονός ότι η Σούπερ Λιγκ 1 αποφασίζει πόσες ομάδες θα έχει, τονίζοντας ότι η ΕΠΟ είναι αυτή που θα έπρεπε να το κάνει ως αρμόδια αρχή του ποδοσφαίρου.
Αναλυτικά η συνέντευξη με τον Βασίλη Αμανατίδη:
Πριν λίγες μέρες στο συμβούλιο της Super League απορρίφθηκε με πλειοψηφία η αύξηση των ομάδων σε 16. Πώς κρίνετε αυτή την απόφαση;
«Κάποιες χώρες, που έχουν περίπου τον ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα, στην πρώτη εθνική τους κατηγορία έχουν 16-18 ομάδες, όπως συμβαίνει στην Πορτογαλία ή τη Σερβία, που είναι χώρες με ιστορία στην παραγωγή ποδοσφαιριστών…
Εδώ γίνονται προχειρότητες, για να εξυπηρετηθούν κάποιες καταστάσεις. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο και γίνεται τακτικά τα τελευταία χρόνια και αποσκοπεί στα συμφέροντά τους, δηλαδή πιστεύουν ότι, αν αυξήσουν τις ομάδες, θα πάρουν λιγότερα χρήματα.
Αυτό το σκεπτικό τους είναι πάρα πολύ φτωχό, γιατί επικεντρώνονται μόνο στο τι θα πάρουν, δίχως να επιδεικνύουν το τι δίνουν ως θέαμα και τι ποδόσφαιρο παράγουν. Βεβαίως το τι απόφαση παίρνει η Σούπερ Λιγκ 1 δεν σημαίνει ότι είναι και άμεσα εκτελεστέα, διότι η αρμόδια που πρέπει να πάρει την τελική απόφαση είναι η ΕΠΟ.
Η Super League 1 και η Super League 2 προτείνουν στην ΕΠΟ και η ΕΠΟ είτε επικυρώνει είτε δεν επικυρώνει. Επομένως έχει συμμετοχή και η ΕΠΟ και οι αποφάσεις είναι εύκολες.
Το δύσκολο είναι να αντισταθείς στο εμπορικό κομμάτι του ποδοσφαίρου.
Η ΕΠΟ πρέπει να είναι «καταπέλτης» και να έχει το δικό της σχέδιο πώς θα ανατάξει το ποδόσφαιρο. Όταν οι 14 ομάδες της Σούπερ Λιγκ 1 κοιτούν μήπως χάσουν χρήματα, αν προστεθούν άλλες δύο ομάδες, αυτό είναι ένα πολύ φτωχό σκεπτικό, γιατί δεν παράγουν έργο κι αυτό φαίνεται και στα εισιτήρια.
Όταν θες να δεις αν μία ομάδα έχει πετυχημένη πορεία, γυρίζεις στην κερκίδα και κοιτάζεις και βλέπεις τι κόσμο έχει. Αυτό σημαίνει ότι δεν παράγει θέαμα μία ομάδα κι όχι μόνο, γιατί το θέμα αυτό έχει κι άλλες παραμέτρους».
Γιατί η ΕΠΟ δεν αρθρώνει λόγο για το καλό του ποδοσφαίρου και κάνει τα χατίρια των μεγάλων;
«Η ΕΠΟ ουσιαστικά διοικείται από τους παράγοντες της Σούπερ Λιγκ 1 και απ’ αυτούς εξαρτάται. Απλώς τις υπόλοιπες ομάδες τις χρησιμοποιούν κάθε τρία-τέσσερα χρόνια που κάνουν τις εκλογές. Δεν μπορεί να αντισταθεί η ΕΠΟ στον πρόεδρο του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, γιατί έχουν και πολύ λαό.
Είναι πρόκληση να αποφασίζει η Σούπερ Λιγκ 1 και η Σούπερ Λιγκ 2 για τον αριθμό των ομάδων.
Το σκεπτικό πρέπει να είναι πώς θα φέρουν τον κόσμο στα γήπεδα. Άρα η απόφαση να μην αυξήσουμε τον αριθμό των ομάδων στην πρώτη κατηγορία είναι λάθος.
Δεν αναπτύσσεται το ποδόσφαιρο στην περιφέρεια. Η περιφέρεια έχει τον κόσμο. Η περιφέρεια βγάζει την ποιότητα του ποδοσφαίρου σε μία χώρα κι όχι τα μεγάλα αστικά κέντρα, οι ομάδες των οποίων παίρνουν τον ποδοσφαιριστή, όταν είναι έτοιμος. Ακόμη, και στις περιπτώσεις παικτών, που οι μεγάλες ομάδες τους πήραν από μία μικρή ηλικία 11-12 ετών, ήταν πρώτα σε κάποια ακαδημία της περιφέρειας. Ο Κωστούλας για παράδειγμα ήταν στην Αγία Άννα και ο Κωνσταντέλιας ήταν στην Αγία Παρασκευή».
Υπάρχει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο που δαιμονοποιεί κάθε αύξηση ομάδων στη μεγάλη κατηγορία και μάλιστα όλως τυχαίως προωθείται και η άποψη ότι θα πρέπει ακόμη και να μειωθούν οι ομάδες σε 12.
«Αφού υπάρχει και η πρόταση ακόμη και για μείωση της Σούπερ Λιγκ 1, να πω και εγώ τη δική μου πρόταση: να κάνουν τη Σούπερ Λιγκ 1 με πέντε ομάδες και να παίζουν το πρωτάθλημα … στο τάβλι. Πού υπάρχει αυτό; Δηλαδή η Πορτογαλία που πληθυσμιακά είναι στο ίδιο επίπεδο με την Ελλάδα, η Σερβία, το Βέλγιο, όπου η ανάπτυξη των επαγγελματικών κατηγοριών είναι Α’, Β’ και Γ’ Εθνική και από 18 ομάδες, αυτές οι χώρες δεν έχουν προηγμένο ποδόσφαιρο;
Τι δηλαδή κάνουν περισσότερο στην Ελλάδα; Πηγαίνετε στα γήπεδα του Βελγίου και της Πορτογαλίας και θα δείτε τι κόσμο έχουν. Η διαφορά φαίνεται και στα διεθνή παιχνίδια που παίζουμε. Έχουν πιο δυνατές ομάδες, γιατί έχουν καλύτερη ανάπτυξη.
Το οξυγόνο στο ποδόσφαιρο είναι ο φίλαθλος κόσμος. Όταν οι φίλαθλοι δεν προσέρχονται στο γήπεδο, για να δουν παιδιά της περιοχής, πώς θα τον προσελκύσεις; Πρέπει να υπάρχει ένα κίνητρο.
Στον Νομό Μαγνησίας υπάρχουν δύο επαγγελματικές ομάδες, ο ΝΠΣ Βόλος και η Νίκη. Η Νίκη έχει αρκετά περισσότερους φιλάθλους, αλλά και για τα δεδομένα της ιστορίας της Νίκης Βόλου ο μέσος όρος των εισιτηρίων είναι χαμηλός. Πρέπει να διερωτηθούν οι άνθρωποι της ομάδας τι δεν κάνουν καλά. Τη χρησιμοποιώ ως παράδειγμα και όχι στοχευμένα τη Νίκη.
Γενικότερα δεν υπάρχει η σωστή λειτουργία των ακαδημιών. Τι σημαίνει ακαδημία; Ότι οι ομάδες, αν απαρτίζονται από Έλληνες ποδοσφαιριστές της περιοχής -δεν λέω να μην έρθουν ξένοι παίκτες- και το δικό σου προϊόν είναι ποιοτικό, θα έρχεται κόσμος στο γήπεδο. Τώρα ειδικά στη Σούπερ Λιγκ 1 ψάχνεις να βρεις Έλληνα με τα κιάλια».
Αυτό που λέτε μπορεί να είναι μία αιτία για το γεγονός ότι ο κόσμος δεν γεμίζει τα γήπεδα. Ωστόσο, άλλη μία αιτία δεν είναι ότι μπορεί να υπάρχουν ομάδες χωρίς ιστορικότητα που δεν τις αγαπάει ο κόσμος;
«Αυτό έχει να κάνει και με την αντίληψη του επιχειρηματία που έχει ιδρύσει αυτήν την ΠΑΕ και τη φιλοσοφία του. Για να κερδίσεις κόσμο, πρέπει να δουλέψεις σε βάθος χρόνου και πρέπει να υπάρχει και φίλαθλο πνεύμα. Οι περισσότεροι παράγοντες που μπορεί να είναι «επενδυτές», λέξη που τη βάζω σε εισαγωγικά, βάζουν χρήματα και εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Δεν τους ενδιαφέρει το συναίσθημα. Ακούω και πολλές φορές ότι μία ομάδα είναι οικογένεια και κοιτάω την κερκίδα και είναι άδεια. Για ποια οικογένεια μιλάμε; Η οικογένεια αναπαράγεται. Λίγες είναι οι ομάδες που μπορούν να δημιουργήσουν μία υγιή κατάσταση στο ποδόσφαιρο.
Λένε ότι οι φίλαθλοι προτιμούν να βλέπουν στην τηλεόραση ματς της Α’ Εθνικής ή άλλων χωρών από το πάνε σε ένα γήπεδο της Σούπερ Λιγκ 2. Είναι φυσικό, αφού το ποδόσφαιρο στη Σούπερ Λιγκ 2 έχει χαμηλή ποιότητα.
Η κυρίαρχη αρχή που πρέπει να επιβάλει κανόνες υγιούς δημιουργίας στο ποδόσφαιρο είναι η ΕΠΟ. Από κει ξεκινάνε όλα.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει κι ένα άλλο τεράστιο πρόβλημα. Δεν υπάρχουν εκπαιδευτές. Και είναι φυσικό αυτό, όταν δεν παράγονται και ποδοσφαιριστές. Το ποδοσφαιρικό δέντρο πρέπει να παράγει και ποδοσφαιριστές και προπονητές και διαιτητές. Δηλαδή δεν είναι προσβλητικό ότι έρχονται ξένοι διαιτητές στο ελληνικό πρωτάθλημα;».
Είναι τόσο καταστροφικό τελικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο να αυξηθούν οι ομάδες στην Σούπερ Λιγκ, όπως θέλουν να το παρουσιάζουν κάποιοι, ή μήπως τελικά είναι και ευεργετικό βάσει όλων όσων αναφέρατε;
«Δεν υπάρχει περίπτωση. Θα είναι ευεργετική μία αύξηση των ομάδων στη Σούπερ Λιγκ 1.
Ο κόσμος της επαρχίας θα ενεργοποιηθεί και θα γεμίσουν τα γήπεδα. Επίσης, σε βάθος χρόνου, επειδή οι ομάδες της Σούπερ Λιγκ 1 λαμβάνουν ένα ποσό 400.000 ευρώ από την ΟΥΕΦΑ για τις υποδομές τους, θα μπορέσουν να επενδύσουν τα χρήματα και θα μπορούν να βγάλουν παίκτες.
Αυτή τη στιγμή έχουμε 14 ομάδες στη Σούπερ Λιγκ 1. Αν προστεθούν άλλες τέσσερις ομάδες, γίνονται 18 και 18 πρέπει να έχει και η Β’ Εθνική σε έναν όμιλο. Μετά μπορούν να γίνουν δύο όμιλοι Γ’ Εθνική ημιεπαγγελματικοί υπό προϋποθέσεις. Και όποιος μπορεί να φτάσει ψηλά.
Ιστορικά, νομοί που έκαναν παραγωγή ποδοσφαιριστών ήταν ο νομός Δράμας, ο νομός Ημαθίας, ο νομός Πιερίας κι όχι μόνο. Τις ομάδες αυτών των νομών, τη Δόξα, τον Πιερικό, τη Βέροια, ήρθαν και τις κατάπιαν ομάδες οι οποίες είχαν μόνο ένα κίνητρο, το οικονομικό. Είχε κάποιος παράγοντας χρήματα ή ένας Δήμος και τα βάλανε και στο τέλος εξαφανίστηκαν. Υπάρχει ιστορία; Δεν υπάρχει.
Κάποιες ιστορικές ομάδες δεν αντέχουν στις πιέσεις. Βγαίνει μία ομάδα και οι μεγάλες κοιτάνε να την προσαρτήσουν. Ακούμε συνέχεια ότι η τάδε ομάδα πρόσκειται εκεί, η άλλη κάπου αλλού. Είναι ποδόσφαιρο αυτό; Πάντα βέβαια υπάρχουν και οι εξαιρέσεις».
Θεωρείτε ότι θα έπρεπε να μπουν πιο αυστηροί κανόνες στη συμμετοχή των ομάδων στη Σούπερ Λιγκ 1 σε σχέση με τον κόσμο ή πρακτικά δεν θα μπορούσε να γίνει αυτό;
«Αυτό είναι μη εφαρμόσιμο. Δεν μπορείς να επιβάλεις αυταρχικά ότι, επειδή δεν έχεις κόσμο, δεν μπορείς να παίζεις στη μεγάλη κατηγορία. Αυτό όμως αναπαράγεται μέσα από τη σωστή δομή του ποδοσφαίρου. Δηλαδή, όταν υπάρχει μία σωστή δομή στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν θα μπορέσει κάποιος να επενδύσει σε μία ομάδα που δεν έχει κόσμο και να την ανεβάσει.
Αν οι επαρχιακές ομάδες έχουν κάνει τις κατάλληλες κινήσεις μέσα από διεργασίες ετών φυσικά και έχουν προσελκύσει τον κόσμο τους, δεν θα μπορούν οικονομικοί παράγοντες να επενδύουν σε ομάδες, οι οποίες δεν έχουν προσέλευση στο γήπεδο. Δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν. Μπορείς να πολεμήσεις μόνος σου; Δεν γίνεται, αν δεν έχεις «στρατό» από πίσω σου.
Η Πορτογαλία δεν είναι από τις προηγμένες χώρες; Η Ελλάδα γιατί δεν μπορεί να γίνει; Γιατί παίρνουν τέτοια μέτρα (σ.σ. μη αύξηση ομάδων στη μεγάλη κατηγορία), τη στιγμή που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν χώρες, που είναι πολύ πιο προχωρημένες ποδοσφαιρικά;
Το Βέλγιο κι αφού είχε φτάσει στην απαξίωση, τη δεκαετία του 2000 πήρε Ισπανό προπονητή, που οργάνωσε όλη την παραγωγική διαδικασία και είδαμε τα αποτελέσματα.
Τι θα πει δεν θέλει η Σούπερ Λιγκ αύξηση των ομάδων; Κυρίαρχος του ελληνικού ποδοσφαίρου και αρμόδια αρχή είναι η ΕΠΟ. Αυτή θα αποφασίζει.
Θέλω να σημειώσω επίσης ότι στα έσοδα από τα στοίχημα θα πρέπει να γίνεται ισομερής διαχείριση και στα τηλεοπτικά θα πρέπει να μπουν προϋποθέσεις σύμφωνα με τον αριθμό των εισιτηρίων, διότι στις ομάδες που δεν υπάρχει προσέλευση κόσμου, τα χρήματα που παίρνουν είναι παρά πολλά και οι ιδιοκτήτες έχουν μεγάλο κέρδος.
Γενικότερα, το κράτος πρέπει να έχει ελεγκτικό μηχανισμό για το πού πάνε τα χρήματα από τα έσοδα. Επίσης για τις ομάδες που ανεβαίνουν από τη Γ’ στη Β’ και από τη Β’ στη Γ’ θα πρέπει να υπάρχει μπόνους, όπως στην Αγγλία.
Είδα πολύ θετικά ότι η ΕΠΟ πριν λίγες μέρες παρουσίασε το πρόγραμμα «Αναγέννηση», το οποίο έχει ως στόχο την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου από τις μικρές ηλικίες. Αλλά πώς μιλάμε για αναγέννηση του ελληνικού ποδοσφαίρου με παραγωγή μέσα από ακαδημίες; Να πάνε πού αυτά τα παιδιά; Σε δώδεκα ομάδες στη Σούπερ Λιγκ 1, που λένε και κάποιοι κύριοι, που θέλουν και μείωση; Δηλαδή πόσους παίκτες να πάρουν και από πού να απορροφηθούν; Μπορούν να απορροφήσουν όλη την παραγωγή 14 ομάδες στη Σούπερ Λιγκ 1 και οι ομάδες της Σούπερ Λιγκ 2; Δηλαδή 32 ομάδες να απορροφήσουν ταλέντα από έναν πληθυσμό 11 εκατομμυρίων. Χτίζουν πύργους στην άμμο.
Και να σημειώσω ότι τα μικρά παιδιά θέλουν δασκάλους-προπονητές να μυήσει το παιδί στα μυστικά του ποδοσφαίρου. Δεν γίνονται όλα με τη θεωρία και με τον πίνακα».
Χρήστος Θανασούλης
