Ο Κώστας Γεωργιάδης στα 45 του χρόνια ήρθε στη Νίκη Βόλου, θεωρούμενος ως η ιδανική λύση για τους κυανόλευκους, έχοντας δώσει πολύ αξιόλογα δείγματα γραφής στις προηγούμενες ομάδες του, ενώ πέρσι έφτασε από τον Καμπανιακό και τη συμμετοχή στα πλέι οφ της Σούπερ Λιγκ 2 στον ΝΠΣ Βόλος και τη μεγάλη κατηγορία στο τέλος της σεζόν 2024-25.
Παραμένοντας κάτοικος Βόλου, θέλει πλέον να οδηγήσει τη Νίκη σε μία πορεία πρωταθλητισμού και τη διεκδίκηση της ανόδου στη Σούπερ Λιγκ 1.
Ο Θεσσαλονικιός προπονητής έδωσε μία μεγάλη συνέντευξη στην ειδική έκδοση της εφημερίδας «ΜΑΓΝΗΣΙΑ» (σ.σ. κυκλοφόρησε χθες Σάββατο 20/9), στην οποία αναφέρει ότι οι ποδοσφαιριστές έχουν ήδη δει μία τεράστια αλλαγή σε ό,τι αφορά την οργάνωση της ομάδας.
Κάνει επίσης λόγο για αλλαγή νοοτροπίας, την αξία της οποίας έχουν κατανοήσει και οι παίκτες, ενώ τονίζει ότι σε περίπτωση που δεν έρθει η άνοδος, πρέπει να έχει μπει μία πραγματική βάση για την επόμενη χρονιά, για να διεκδικηθεί ο ίδιος στόχος με άλλη αφετηρία.
Ο κ. Γεωργιάδης μιλά με τα καλύτερα λόγια για τους άμεσους συνεργάτες του, ενώ χαρακτηρίζει κομβική την παρουσία του Αλέξανδρου Τσεμπερίδη, του οποίου η θέση, αυτή του αθλητικού διευθυντή, δεν υπήρχε τα τελευταία χρόνια.
Παράλληλα, επισημαίνει ότι ο πρωταθλητισμός, που είναι ο στόχος της Νίκης, έχει μόνον έναν δρόμο, να είναι οι παίκτες συγκεντρωμένοι στα δικά τους κίνητρα και στον δικό τους ρόλο.
Υπογραμμίζει δε ότι χαίρεται με την πίεση των φιλάθλων ακόμη και στα δύσκολα, καθώς η δική του εσωτερική πίεση να πετύχει η Νίκη τον στόχο της είναι ακόμη μεγαλύτερη, ενώ εύχεται να είναι η άνοδος η παρακαταθήκη που θα αφήσει στην ομάδα για τη νέα χρονιά, προσθέτοντας ότι βάσει μεταγραφικών κινήσεων η ομάδα του, ο Ηρακλής και η Αναγέννηση Καρδίτσας είναι οι τρεις ομάδες που δείχνουν ότι έχουν θέσει υψηλούς στόχους.
Συνέντευξη στον ΧΡΗΣΤΟ ΘΑΝΑΣΟΥΛΗ
Αναλυτικά:
Θυμόμαστε τις περσινές σας δηλώσεις μετά το 2-2 με τη Νίκη ως προπονητής του Καμπανιακού στο Π. Μαγουλάς, στις οποίες, ενώ θα μπορούσατε να μιλήσετε και για μία απόφαση στο τέλος εις βάρος σας, δεν ψάξατε για καμία δικαιολογία και ρίξατε όλο το φταίξιμο σε σας. Έτσι λειτουργείτε πάντα, δηλαδή δεν ψάχνετε ποτέ για δικαιολογίες;
«Αυτή είναι η ζωή μου και έτσι μ’ αρέσει να λειτουργώ. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι είμαστε κυρίαρχοι της ζωής μας και φυσικά υπάρχουν εμπόδια και στη δουλειά μας και στη ζωή μας, αλλά αν εστιάσουμε μόνο σ’ αυτό, δημιουργεί αδυναμίες.
Στο συγκεκριμένο παιχνίδι που ήμασταν αντίπαλοι με τη Νίκη, αισθάνθηκα ότι όσο και αν αδικούμαστε, είχαμε και τις ευκαιρίες να μεγαλώσουμε το σκορ και θα έπρεπε εμείς να είμαστε πιο αποτελεσματικοί και να μην επιτρέψουμε στον αντίπαλο και τον διαιτητή να κάνει αυτά τα λάθη.
Έτσι θέλω να είναι και η ομάδα μας φέτος. Έχουμε τη δυναμική να το κάνουμε και είμαστε μία ομάδα που δεν θα ψάχνει δικαιολογίες. Σίγουρα οι συνθήκες θα είναι αντίξοες, δεν θα είναι εύκολες και δεν θα είναι όλα ρόδινα στο πρωτάθλημα και σε όλες αυτές τις δυσκολίες έχουμε να αντιπαραθέσουμε μόνο δυναμική».
Έχετε κάνει ήδη μία δήλωση ότι η Νίκη έχει αλλάξει πολλά πράγματα στην οργάνωσή της. Επειδή πέρσι η ομάδα έδινε την εικόνα ότι σε κάποια ζητήματα δεν λειτουργούσε απόλυτα επαγγελματικά, θέλετε να μας πείτε τι αλλαγές έχουν γίνει φέτος;
«Την εικόνα που βιώσατε, τη γνώριζε όλη η ποδοσφαιρική κοινωνία, γιατί η κακή φήμη εύκολα αναπαράγεται. Πραγματικά γνώριζα κι εγώ ως αντίπαλος της Νίκης και ως άνθρωπος του ποδοσφαίρου ότι υπήρχε ένα έλλειμμα στην οργάνωση.
Αυτό νομίζω ότι ήταν και το πρώτο στοιχείο που ζήτησα ν’ αλλάξει από τον κ. Παπακωνσταντίνου και τον κ. Βενέτη, όταν έγινε η πρώτη επαφή και μου έκαναν αναφορά στο κομμάτι της ομάδας και την προοπτική της συνεργασίας. Ζήτησα ν’ αλλάξει το κομμάτι της οργάνωσης, των εγκαταστάσεων, των συνεργατών μου, ώστε να υπάρχει μία καθημερινότητα με ξεκάθαρους ρόλους.
Και οι δύο τους, ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κ. Βενέτης, κατάλαβαν από την πρώτη συνάντηση ότι δεν έρχομαι εδώ να ζητήσω μόνο ποδοσφαιριστές και να μπούμε σε μία διαδικασία δουλειάς, για να πετύχουμε έναν στόχο που δεν υλοποιείται, αν δεν έχεις καθημερινότητα.
Ο υψηλός στόχος σίγουρα χρειάζεται χρόνο και αλλαγή νοοτροπίας και από τους ανθρώπους που ήδη είναι εδώ και από μας, για να καταλάβουμε ότι παρέχοντας μία καλή καθημερινότητα και εστιάζοντας στους ξεκάθαρους ρόλους, που ανέφερα, μπορούμε να πετύχουμε έναν υψηλό στόχο.
Φέτος έχουν αλλάξει τα πάντα και γι’ αυτό μπορεί να μιλήσει και η διοίκηση. Αλλά και οι ποδοσφαιριστές, αν τους ρωτήσετε, βλέπουν μία τεράστια αλλαγή, σαν να είναι σε μία διαφορετική ομάδα.
Είναι ευλογία εδώ στον ΟΣΕ να έχουμε έναν μεγάλο χώρο και να τον εκμεταλλευόμαστε σωστά. Έχουν γίνει παρεμβάσεις και αποκτήσαμε μία αίθουσα που θα γίνεται η βιντεοανάλυση. Πάλευαν να δουλέψουν οι συνάδελφοι που πέρασαν, καθώς η βιντεοανάλυση γινόταν στ’ αποδυτήρια των φιλοξενουμένων. Σίγουρα έχουν φτιαχτεί τ’ αποδυτήρια σε μία καλύτερη κατάσταση και ο αγωνιστικός χώρος προστατεύεται, γιατί υπάρχει κι ένα κομμάτι πίσω στο προπονητήριο, που κάνουμε πολύ καλά τη δουλειά.
Επομένως στο κομμάτι των παροχών είμαστε σε καλό επίπεδο και τείνει να γίνει και κάτι ακόμη καλύτερο. Αυτό έρχεται και συμπληρώνεται με το κομμάτι των στελεχών, που είναι συνειδητοποιημένα, ικανά και με ξεκάθαρο ρόλο και τα οποία μπορούν να προσφέρουν, για να κάνουν τη Νίκη ακόμη καλύτερη».
Η αρχή δύο παίκτες ισάξιοι σε κάθε θέση ισχύει στη Νίκη φέτος;
«Αυτό θέλουμε. Αυτή θέλουμε να είναι η δομή, για να υπάρχει ο ανταγωνισμός και παρόλο που γίνεται πιο δύσκολη η δική μας διαχείριση, είναι η μόνη δομή ομάδας, που θα μπορέσει να φέρει αποτελέσματα και θα κάνει και τους ποδοσφαιριστές καλύτερους.
Θα είναι πολύ σημαντικό να έχουμε στην ίδια θέση δύο ποδοσφαιριστές. Παρόλο που είναι μικρό πρωτάθλημα, θα είναι δύσκολα με τα πλέι οφ που θα ‘ρθουν και θα έχει πάρα πολύ ανταγωνισμό και ο συναγωνισμός μέσα στην ομάδα μας θα φέρει και αποτελέσματα».
Με όρους στίβου σίγουρα το πρωτάθλημα δεν είναι μαραθώνιος, γιατί έχει 24 αγωνιστικές με τα πλέι οφ. Το θεωρείτε σπριντ ή δρόμο ημιαντοχής; Μήπως με βάση το γεγονός ότι είναι μικρό το πρωτάθλημα δεν χωρά λάθος;
«Θα πάω λίγο πίσω και θα πω ότι πέρσι η Νίκη παρόλα τα κενά και τις ελλείψεις που είχε, κατάφερε να σωθεί. Φέτος τίθεται ένας στόχος πρωταθλητισμού πολύ γρήγορα. Για μένα από το 0 στο 100 δεν μπορούμε να πάμε από τον έναν μήνα στον άλλον και να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε κάτι υψηλό. Τι έχουμε κάνει λοιπόν; Δημιουργούμε βάση πρωταθλητισμού, χωρίς να σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τον πετύχουμε. Ξεκινήσαμε να ξετυλίγουμε το κουβάρι από την αρχή, χωρίς να φοβόμαστε να το πιάσουμε.
Φτάνοντας η Νίκη να υλοποιεί έναν στόχο σωτηρίας πέρσι, που για τη Νίκη είναι χαμηλός, έπρεπε να δούμε τα αίτια. Αυτό κάναμε. «Πιάσαμε» λοιπόν την οργάνωση, τη στελέχωση, τους παίκτες και την αλλαγή νοοτροπίας με παιδιά που έχουν κάνει πρωταθλητισμό και με πολύ σκληρή δουλειά να βάλουμε τον υψηλό στόχο σε συνδυασμό με την άνοδο και του μπάτζετ.
Δεν είναι σπριντ για μένα. Τίποτα στο ποδόσφαιρο δεν είναι σπριντ. Σε έναν οργανισμό σε ποια ταχύτητα θα πάμε και θα υλοποιήσουμε κάτι έχει να κάνει με το τι δουλειά κάνουμε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει το άγχος και η πίεση, όμως εμείς το παίρνουμε σαν κινητήριο δύναμη.
Επειδή είναι μικρό πρωτάθλημα και έχουμε και τους αγώνες των πλέι οφ, εμείς θα πρέπει να συνεχίσουμε να χτίζουμε κάθε μέρα κυρίως τη νοοτροπία μας. Αυτό είναι που εντόπισα εγώ στην ομάδα μας ότι πρέπει ν’ αλλάξει. Βλέπω ότι είναι όλοι πρόθυμοι να το κάνουν και έχουν κατανοήσει και την αξία της αλλαγής νοοτροπίας. Αυτό που σίγουρα πρέπει να κάνουμε με την αγωνιστική βελτίωση και τη συμπαράσταση όλων των στελεχών και του κόσμου, είναι να καταφέρουμε βήμα-βήμα να παίρνουμε νίκες και στο τέλος της κανονικής περιόδου να είμαστε πολύ κοντά, αν όχι πρώτοι, στη βαθμολογία, και να πετύχουμε τον στόχο της ανόδου με όλες τις πιθανότητες που έχουμε.
Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνουμε το απόλυτο σε βαθμούς καμία ομάδα. Άρα το λάθος για μένα δεν είναι κάτι που θα οδηγεί στην καταστροφολογία. Θα πρέπει να δούμε και πώς αντιδράμε στο λάθος. Καλό είναι να γίνει όσο πιο μακριά και να έχουμε νίκες, αλλά και να συμβεί το λάθος, να καταλάβουμε το γιατί και γρήγορα ν’ αντιδράσουμε ως οργανισμός.
Νομίζω ότι είναι ένα στοιχείο που πρέπει να το προσθέσουμε: ποιος είναι ο οργανισμός αυτός που στο λάθος αντιδρά με ομοιογένεια και ομαδικότητα και το ξεπερνά γρήγορα».
Θα μπορούσε να χαθεί η άνοδος και να είστε ευχαριστημένος με την ομάδα σας;
«Δεν θέλω να φτάσω τόσο μακριά, αλλά κάνοντας αξιολόγηση κάθε μέρα θέλω να βλέπω ότι κάτι κάναμε λίγο καλύτερα, από τα πιο μικρά πράγματα μέχρι και το τελευταίο. Υπάρχει μία πρόοδος κι αυτό το δείχνει και η αύρα που υπάρχει.
Σίγουρα θα γίνουν κάποια λάθη και πρώτα από εμένα που παίρνω τόσες αποφάσεις, ιδιαίτερα στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά θα είμαι ευχαριστημένος αν απ’ αυτό που παραλάβαμε μέχρι αυτό που θα αφήσουμε ως παρακαταθήκη, και μακάρι να είναι η άνοδος, θα ξεκινήσουμε του χρόνου τέτοια εποχή από μία άλλη αφετηρία πολύ καλύτερη. Δεν είναι μόνο το φέτος. Η Νίκη δεν είναι για μία χρονιά. Το πολύ όμορφο σενάριο θα είναι ρεαλιστική εξέλιξη και άνοδος. Αν πάμε στο σενάριο ότι δεν θα έρθει η άνοδος, να έχουμε βάλει την πραγματική βάση για την επόμενη χρονιά, για να το διεκδικήσουμε με άλλη αφετηρία».
Το γεγονός ότι κάποιοι παίκτες που πιθανόν να έχουν και βασικό ρόλο άργησαν να έρθουν, είναι μειονέκτημα, με την έννοια ότι και μεγάλης αξίας να είναι ο παίκτης θέλει τον χρόνο του να προσαρμοστεί;
«Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο δυνατό. Είναι ο νόμος της αγοράς που συμβαίνει. Καταλαβαίνετε ότι υπάρχουν και αρκετά καλοί ποδοσφαιριστές στην αγορά που πιέζονται και έρχονται και με λιγότερα χρήματα στην ομάδα, αλλά δεν ήταν αυτοσκοπός αυτός. Δεν περιμέναμε να πέσουν οι τιμές τους.
Η αλήθεια είναι ότι, επειδή η φετινή Νίκη θα είναι μία ομάδα με τακτικό πλάνο και ξεκάθαρους ρόλους στον αγωνιστικό χώρο, θα ήταν καλύτερο αν τους είχαμε όλους από τις 20 Ιουλίου στην πόλη κάθε μέρα, για να αποκτούν γνώση του τακτικού πλάνου και να παίρνουν όσο το δυνατόν περισσότερες επαναλήψεις.
Το βλέπετε και σε πολύ υψηλό επίπεδο ότι γίνονται μεταγραφές, ακόμη κι όταν ξεκινούν τα πρωταθλήματα. Ευτυχώς έμεναν στο τέλος κάποιες τελευταίες πινελιές και έχουμε την ευλογία η διοίκηση να το στηρίζει αυτό.
Δεν είναι το πιο ιδανικό σενάριο (σ.σ. να έρχονται παίκτες αργά), είναι μία δυσκολία της δουλειάς μας, αλλά έχουμε προσαρμοστεί και οι παίκτες που ήρθαν στο τέλος θα πρέπει να δείξουν πολύ σύντομα ότι τα ερεθίσματα που τους δίνουμε, μπορούν να τα κάνουν κτήμα τους και να τα βγάλουν στο γήπεδο».
Θα θέλαμε δύο λόγια για τους συνεργάτες σας…
«Με τον Πάρη Λεωνιδάκη έχει αρχίσει η συνεργασία μας εδώ και αρκετά χρόνια από την ομάδα της Τρίγλιας, που έγινε Ηρακλής. Ήταν μαζί μου στον Ηρακλή και ήταν το στέλεχος του σταφ στον Πανιώνιο που κατέβασα στην Αθήνα. Εννοείται ότι ήμασταν μαζί στον Καμπανιακό και στον ΝΠΣ. Είμαστε μαζί πολλά χρόνια και σε πολλές ομάδες.
Είναι ένας ακέραιος χαρακτήρας και είναι το κριτήριο αξιολόγησης όχι μόνο για τους ποδοσφαιριστές, αλλά και για τους συνεργάτες μου. Είναι ειλικρινής, με άποψη και γνώση. Έχει τελειώσει Γυμναστική Ακαδημία με μεταπτυχιακό και προχωρά στις σχολές προπονητών, άρα έχει ένα πλήρες πακέτο, που βοηθά πάρα πολύ στο να μου καταθέτει τις απόψεις του άφοβα, ακόμη κι αν είναι διαφορετικές. Έχουμε χτίσει τόσα χρόνια μία όμορφη και δυνατή συνεργασία, που είναι και παραγωγική, και είμαι πολύ χαρούμενος που είναι στην ομάδα.
Είναι ακόμη ο Γιώργος Σβύνος, με τον οποίον είναι η πρώτη χρονιά της συνεργασίας μας. Είναι υπεύθυνος φυσικής κατάστασης. Έχει περάσει από τον Μακεδονικό και έχω μάθει τα καλύτερα. Από τα πρώτα του δείγματα είναι ένας εξαιρετικός επαγγελματίας με πολλή γνώση και πλέον με τον τρόπο που συμπεριφέρεται και την καλή διαχείριση που κάνει με τους παίκτες, χωρίς να φοβάται κι αυτός να καταθέσει την άποψή του, έχει κερδίσει χρόνο και είναι σαν να δουλεύουμε χρόνια μαζί.
Στο κομμάτι των τερματοφυλάκων κάναμε ένα πάντρεμα, τον παλιό Κώστα Γρηγοριάδη με τον Μανώλη Αποστολίδη, οι οποίοι είναι κομμάτια της Νίκης. Ήταν επιθυμία και δική μου και της διοίκησης να το παντρέψουμε και να είναι και οι δύο, αναλαμβάνοντας και την πρώτη ομάδα και την Κ19 και όλη την Ακαδημία. Και γι’ αυτούς είμαι τόσο περήφανος και τόσο χαρούμενος που είμαστε κάθε μέρα μαζί και δουλεύουμε ακατάπαυστα.
Βάζω στους συνεργάτες και τον Αλέξανδρο Τσεμπερίδη. Για μένα είναι η κομβική παρουσία που δεν υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια. Όλη αυτή η εξέλιξη που καρπωνόμαστε στο πρώτο κομμάτι συνεργασίας δεν θα υπήρχε χωρίς την παρουσία του και νομίζω ότι, αν προσπαθούσα μόνος μου, θα είχα πολλή φθορά.
Ο Αλέξανδρος είναι ένας χαρακτήρας καμιά φορά παραπάνω ειλικρινής και πολύ ευθύς. Αυτό κάποιους μπορεί να τους στεναχωρεί, αλλά φέρνει και αποτέλεσμα. Όποιος είναι δίπλα του καταλαβαίνει ότι είναι ένας άνθρωπος θυσίας, είναι πίσω από την προβολή κι αυτό εμένα με ικανοποιεί πάρα πολύ, γιατί είναι πολύ συγκεντρωμένος στο να υπηρετήσει τη Νίκη και να καταφέρουμε το σήμα της Νίκης να το κάνουμε ακόμη πιο μεγάλο».
Στη Σούπερ Λιγκ 2 γίνεται πάντα μία συζήτηση για το παρασκήνιο. Μήπως είναι υπερβολική αυτή η συζήτηση και πάνω απ’ όλα είναι το ποδόσφαιρο στο οποίο πρέπει να εστιάζουμε;
«Μίλησα για ξεκάθαρους ρόλους και ο καθένας θα πρέπει να ασχολείται με τον δικό του ρόλο. Επομένως, εγώ ως προπονητής αυτό που έχω να κάνω είναι να δημιουργήσω ένα αγωνιστικό σύνολο, το οποίο θα διεκδικεί τη νίκη σε κάθε παιχνίδι, είτε είναι εντός είτε εκτός. Αυτό πρέπει να κάνουμε.
Σίγουρα υπάρχει παρασκήνιο και είναι μία δουλειά της διοίκησης, η οποία προσπαθεί πάρα πολύ να προφυλάξει το αγωνιστικό κομμάτι. Γνωρίζει πλέον μετά από χρόνια η διοίκησή μας το πόσο σημαντικό είναι να προφυλάσσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο όλο αυτό, αλλά πολλές φορές, υπάρχει και μία παραφιλολογία, η οποία δημιουργεί φόβο και ανασφάλειες άνευ λόγου.
Εμείς ας δημιουργήσουμε λοιπόν μία ομάδα δυνατή, έναν οργανισμό εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, που θα είναι ενωμένος, χωρίς διάσπαση και στα δύσκολα, και από κει και πέρα ας αφήσουμε τη διοίκηση να προφυλάξει τη δική της επένδυση και να μπορέσουμε να είμαστε σε όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος δυνατοί και να προφυλαχθούμε από τις κακοτοπιές».
Μιλάμε πολύ για τις διεκδικήτριες αλλά όχι για τις υπόλοιπες ομάδες. Εν συγκρίσει με πέρσι ποιες ομάδες πιστεύετε ότι δυνάμωσαν και ποιες θα είναι πιο εύκολες αντίπαλοι;
«Υπάρχουν πάντα φαβορί, αλλά όλα αυτά είναι σε θεωρητικό επίπεδο και με βάση τις μεταγραφές και τη δυναμική που έχουν ως ιστορία και αγωνιστικά. Κάποια πράγματα θα μπορούσα να πω ότι φαίνονται. Πάντα όμως σ’ ένα πρωτάθλημα Β’ Εθνικής, υπάρχουν κάποιες εκπλήξεις και κάποιες απογοητεύσεις.
Σίγουρα η ομάδα μας, ο Ηρακλής και η Αναγέννηση Καρδίτσας με τις κινήσεις που έχουν κάνει, δείχνουν ότι έχουν θέσει υψηλούς στόχους, όμως δεν μπορούμε να αφήσουμε απέξω κάποιες ομάδες, που ως οργανισμοί και ως ιστορία, ανεξάρτητα από την κατάσταση που βρίσκονται, μπορεί να πετύχουν πράγματα.
Ο ΠΑΟΚ Β’ είναι μία ομάδα που ανήκει σ’ έναν τεράστιο οργανισμό. Ο Καμπανιακός έκανε πέρσι μία μεγάλη έκπληξη, παίζει ελεύθερα και όσο κι αν αποδυναμώθηκε, ξαναοργανώθηκε. Πώς μπορούμε να αφήσουμε έξω ομάδες, όπως η Καβάλα με μία τεράστια δυναμική; Σίγουρα και ο Νέστος είναι ομάδα νοικοκυρεμένη και θα παρουσιάσει ένα δυνατό σύνολο πιο χαμηλά. Ο Μακεδονικός έχει μεν αποδυναμωθεί, αλλά έχει την εμπειρία της Σούπερ Λιγκ 2.
Εμείς οφείλουμε να δείξουμε σεβασμό σε όλες τις ομάδες. Δεν υπάρχει εύκολος και δύσκολος αντίπαλος. Υπάρχουν ομάδες που δείχνουν σεβασμό σε όλους τους αντιπάλους και αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα τα ματς και με τη δυναμική τους δείχνουν πώς μπορούν να κερδίσουν το κάθε παιχνίδι. Επομένως, για μένα υπάρχουν κάποια φαβορί, αλλά θέλει σεβασμό σε όλες τις ομάδες».
«Το τώρα ή ποτέ» σχετικά με την υπόθεση «άνοδος», που ακούγεται και πολύ στα χείλη των φιλάθλων της Νίκης, θα μπορούσε ποτέ να γίνει και σύνθημα δικό σας ή είστε τελείως αντίθετος με τέτοιες λογικές;
«Αν το τώρα ή ποτέ πηγάζει από την αισιοδοξία λόγω της αγωνιστικής παρουσίας μας και όταν διακρίνουμε ότι αγωνιστικά και με βάση την οργάνωση και τη λειτουργία μπορούμε να τα καταφέρουμε, τότε ναι, δεν θα φοβηθώ να πω «ή τώρα ή ποτέ».
Όπως είπα πριν, για μένα το «ποτέ» για τη Νίκη δεν υπάρχει. Δεν είναι μία ομάδα, η οποία υπολείπεται σε ιστορία και βάζουμε τελεία σε μία πρόταση. Η Νίκη ήταν, είναι και θα είναι μία ομάδα δυνατή, η οποία θα ανήκει στη Σούπερ Λιγκ 1. Γι’ αυτό δεν θέλω καταστροφολογίες. Εγώ απολαμβάνω στη Νίκη την κάθε μέρα και υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει η εξέλιξη. Βλέπω πρόσωπα διψασμένα και βλέπω και τον κόσμο, που το έδειξε και στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό και στα φιλικά ότι είναι εδώ, για να συμπαρασταθεί και να δείξει ότι η Νίκη πραγματικά αξίζει να είναι στη Σούπερ Λιγκ 1.
Αυτό που με κάνει πάρα πολύ αισιόδοξο είναι και ο τρόπος δουλειάς που γίνεται και από τα στελέχη και τους ποδοσφαιριστές, τους οποίους κάθε μέρα τους πιέζουμε πάρα πολύ, ώστε να γίνονται κάθε μέρα καλύτεροι».
Φοβάστε μήπως ότι κάποιοι παίκτες θα είναι δύσκολο να σηκώσουν το βάρος του πρωταθλητισμού ή τους έχετε προετοιμάσει πνευματικά γι’ αυτό που θα συναντήσουν;
«Είναι σημαντικό κομμάτι αυτό, το mentality που λέμε εμείς, το πόσο καλά είναι οι ποδοσφαιριστές, ώστε ακόμη κι αυτοί που δεν έχουν την εμπειρία της ανόδου, να μπορέσουν να σηκώσουν το βάρος και την πίεση.
Χτίζουμε προσωπικότητες και σ’ αυτό βοηθάνε πάρα πολύ και τα έμπειρα παιδιά που ήρθαν τη φετινή χρονιά στην ομάδα και έχουν κάνει πρωταθλητισμό, ώστε να περάσουν μέσα στ’ αποδυτήρια το πνεύμα αυτό και να μυήσουν τους υπόλοιπους παίκτες. Κυρίως είναι να προετοιμάσεις τον ποδοσφαιριστή με βάση το πνεύμα αυτό, αλλά πρώτα απ’ όλα να τον πείσεις πώς χτίζεται ο πρωταθλητισμός. Έρχεται μόνο, όταν εσύ είσαι συγκεντρωμένος στα δικά σου κίνητρα και στον δικό σου ρόλο. Αν καταφέρουμε να πείσουμε τους ποδοσφαιριστές ότι μέσα απ’ αυτόν τον δρόμο έρχεται ο πρωταθλητισμός, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε κάτι.
Η πίεση έρχεται, όταν έχουμε σύγχυση και δεν ξέρουμε με ποιον τρόπο θα ‘ρθει ο πρωταθλητισμός. Εμείς έχουμε πει στους ποδοσφαιριστές και σε παιδιά που ακόμη είναι νεαρά, ότι, αν είστε συγκεντρωμένοι στον ρόλο σας, βάλετε το κίνητρό σας πάνω απ’ όλα, υπηρετήσετε την ομάδα και έχετε και ξεκάθαρο ρόλο μέσα στο γήπεδο, τότε θα μπορούν να κάνουν πρωταθλητισμό».
Έχετε υπάρξει προπονητής και σε ομάδες που έχουν και τον όγκο και την πίεση του κόσμου, όπως ο Ηρακλής και ο Πανιώνιος, αλλά και σε ομάδες, όπως οι δύο τελευταίες, που δεν είχαν αυτά τα στοιχεία, όπως ο Καμπανιακός και ο ΝΠΣ Βόλος.
Εσείς το διαχειρίζεστε αυτό το κομμάτι της πίεσης του κόσμου στη Νίκη, καθώς είναι και πολύς και απαιτητικός;
«Έτσι είναι. Στο παρελθόν υπήρξα σε ομάδες που είχαν και πολύ και πιεστικό κόσμο και μάλιστα διψασμένες να το κάνουμε ή τώρα ή ποτέ.
Εμένα με εμπνέει πολύ ο κόσμος, μου δημιουργεί ένα μεγάλο κίνητρο, μου αρέσει και μου ανεβάζει πάρα πολύ και την αδρεναλίνη. Αυτή η πίεση και στους προπονητές και στους ποδοσφαιριστές νομίζω ότι εξαλείφεται, όταν τα στελέχη αυτά είναι πολύ συνειδητοποιημένα και πιέζουν οι ίδιοι τον εαυτό τους, για να πετύχουν. Νομίζω ότι η εσωτερική μας πίεση είναι πολύ μεγαλύτερη από του κόσμου. Ο κόσμος καλά κάνει και πιέζει, καλά κάνει και διψά και γι’ αυτό εγώ θέλω από τα στελέχη μας η πίεση που ασκούν στον εαυτό τους να είναι μεγαλύτερη, ώστε αυτό να μην τους αγγίζει ή να τους δίνει κίνητρο και ενέργεια.
Εγώ ως Κώστας Γεωργιάδης αγαπώ την πίεση του κόσμου, μου αρέσει και τη χαίρομαι ακόμη και στα δύσκολα, δεν πειράζει. Είναι κάτι που με ξυπνά και με κάνει να γίνομαι όλο και καλύτερος. Ευελπιστώ να κάνουμε τους φιλάθλους μας χαρούμενους φέτος. Δεν σας το κρύβω ότι από τα κίνητρα που είχα, όταν ξεκινούσα τη διαδικασία της προπονητικής, ήταν το να μοιράζομαι συναισθήματα. Το ποδόσφαιρο έχει άσχημα και δυσκολίες, αλλά έχει κι ένα μεγαλείο. Αυτές τις έντονες στιγμές, όταν τις μοιράζεσαι, πολλαπλασιάζονται, και μ’ αρέσει πολλές φορές να τις μοιράζομαι και με τους παίκτες, αλλά και με τον κόσμο». Ευελπιστώ φέτος να ζήσουμε πολύ έντονες στιγμές».
Επειδή όλοι οι προπονητές έχουν τις επιρροές τους, θεωρείτε τον εαυτό σας «ποδοσφαιρικό παιδί» του Δημήτρη Καλαϊτζίδη;
«Ο Δημήτρης Καλαϊτζίδης ήταν ένα πολύ σπουδαίο κεφάλαιο στην ποδοσφαιρική ζωή μου. Είναι ένας άνθρωπος που τον είχα προπονητή σε αρκετές ομάδες. Επομένως, έχω πάρει τα πρώτα ερεθίσματα από τον τρόπο που δουλεύει. Ως ποδοσφαιριστές καλό είναι να φιλτράρουμε και να παίρνουμε τα καλά από τους προπονητές κι αυτό έκανα και με τον Δημήτρη Καλαϊτζίδη. Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικός προπονητής, που όποιος δουλεύει μαζί του μπορεί να πάρει πολλά πράγματα, φιλτράροντας τα καλά.
Είχα στην προπονητική μου πορεία τη χαρά και την τιμή πραγματικά να μείνω δύο χρόνια ως συνεργάτης του στον Απόλλωνα Πόντου. Εκεί έζησα τα πάντα και θεωρώ ότι ένα μεγάλο κομμάτι από τις προπονητικές μου γνώσεις το οφείλω σ’ αυτόν. Και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι για το τι είμαι σήμερα οφείλεται στην παρουσία μου δίπλα του και τη συνεργασία που είχαμε και τον ευχαριστώ μέσα απ’ αυτό το βήμα».
