Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα: «Η μεταγραφή του Χαράλαμπου Κωστούλα στην αγγλική Μπράιτον δεν είναι απλώς ένα σπουδαίο αθλητικό γεγονός. Είναι και η κορύφωση μιας οικογενειακής πορείας βασισμένης στην ταπεινότητα, την προσπάθεια και τη στήριξη από έναν πατέρα, που, με φόντο την εμπειρία του στον Ολυμπιακό, επέλεξε να καθοδηγεί χωρίς να επισκιάζει. Ο Θανάσης Κωστούλας μιλά στο ένθετο «Secret» της εφημερίδας Παραπολιτικά για την περηφάνια του, τα παιδιά του, και την αξία του να σέβεσαι το παιχνίδι.
Πόσο εύκολο είναι να είσαι πατέρας ενός χαρισματικού παιδιού, να προσπαθείς να του παρέχεις τις κατάλληλες συμβουλές, αλλά ταυτόχρονα να μην το «πνίγεις» με τη σκιά σου ή το φυσιολογικό άγχος ενός γονιού που θέλει να δει το παιδί του να κατακτά τον κόσμο; Πίσω από το φαινόμενο «Μπάμπης Κωστούλας» κρύβονται ένας μπαμπάς και μια οικογένεια που θα μπορούσαν να αποτελέσουν έμπνευση για τη συγγραφή ενός εγχειριδίου «ιδανικής υποστήριξης ενός γονιού προς τα παιδιά του».
Μπολιασµένος µε το µικρόβιο του πρωταθλητισµού µέσω της δικής του θητείας στον Ολυµπιακό, ο Θανάσης Κωστούλας γνώριζε εδώ και χρόνια ότι είχε να διαχειριστεί εντός των τεσσάρων τοίχων του σπιτιού του έναν «ποδοσφαιρικό θησαυρό» και µάλιστα όχι µε ένα, αλλά µε δύο πρόσωπα.
Βλέπετε, µπορεί ο Μπάµπης να αποτελεί το πρόσωπο των ηµερών στο ελληνικό ποδόσφαιρο µε την απίθανη µεταγραφή του στην Μπράιτον, ωστόσο ο µπαµπάς Θανάσης θεωρεί ότι πολύ σύντοµα και ο Κωνσταντίνος (ο 20χρονος στόπερ της πρωταθλήτριας οµάδας νέων του Ολυµπιακού, που παραχωρήθηκε πέρυσι δανεικός στη Ρίο Αβε και βρίσκεται σε συζητήσεις µε τον ΟΦΗ για τον επαναπατρισµό του) θα απασχολήσει τη φίλαθλη κοινή γνώµη.
«Και ο άλλος µου ο γιος, ο Κωνσταντίνος, είναι ποδοσφαιριστής. Τις επόµενες ηµέρες θα ξέρουµε τι θα γίνει, γιατί νοµίζω ότι πάει πολύ καλά, για να συνεχίσει έτσι τη δύσκολη καθηµερινότητα εντός και εκτός γηπέδου», ήταν τα λόγια του Θανάση Κωστούλα στη σύντοµη κουβέντα που είχαµε µαζί του στο περιθώριο της φιλικής αναµέτρησης των παλαιµάχων του Ολυµπιακού µε οµάδα φίλων του Μάρκου Σεφερλή και του Νίκου Γραµµένου. Ο σκοπός της συγκεκριµένης αναµέτρησης είχε, άλλωστε, έντονο ανθρώπινο και πατρικό χαρακτήρα, καθώς τα έσοδα που συγκεντρώθηκαν διατέθηκαν για την ενίσχυση του µικρού Αλκίνοου.
Δεν χρειάζονται πολλές λέξεις για να αντιληφθείς ότι ο Θανάσης Κωστούλας διαθέτει ως πατέρας τα χαρακτηριστικά εκείνα που τον συνόδευαν καθ’ όλη τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας: «Σεµνότητα και ταπεινότητα». Άλλωστε, είναι προφανές ότι έχει… µεταλαµπαδεύσει τα συγκεκριµένα στοιχεία τόσο στον Μπάµπη όσο και στον Κωνσταντίνο. Ποτέ δεν ήθελε να… καβαλήσουν το καλάµι λόγω του επωνύµου που κουβαλούσαν στο πίσω µέρος της φανέλας τους.
«Πάντα να σέβεστε τους αντιπάλους σας», ήταν η µοναδική φράση που άκουγαν πριν από τα παιχνίδια τους. Ο Θανάσης Κωστούλας ουδέποτε… έσπρωξε τα παιδιά του προς το ποδόσφαιρο, ουδέποτε τα πίεσε να επιλέξουν τον Ολυµπιακό, για να ανδρωθούν αγωνιστικά και ποτέ, µα ποτέ δεν τους µιλούσε µετά το τέλος των αγώνων, αν δεν ζητούσαν τα ίδια τα παιδιά την άποψή του.
∆ιόλου τυχαίο ότι οι άνθρωποι της Μπράιτον θέλησαν να συζητήσουν και µε τον ίδιο στη διάρκεια των διαπραγµατεύσεων για τη µεταγραφή του Μπάµπη, γνωρίζοντας την τεράστια συµβολή που είχαν ο ίδιος και η σύζυγός του στην άρτια διαπαιδαγώγηση των παιδιών του, εντός και εκτός γηπέδων.
Αν και γνωρίζει καλά ως αµυντικός από… πρέσινγκ, όσο κι αν τον µαρκάραµε στον πάγκο των παλαιµάχων του Ολυµπιακού, δεν θέλησε να µιλήσει πολύ για την τεράστια πρόκληση της Premier League που ανοίγεται στα πόδια του γιου του.
∆εν δίστασε, όµως, να καταθέσει τη σιγουριά του για µια διάσταση της καριέρας του Μπάµπη στα αγγλικά γήπεδα: «Ο Χαράλαµπος έχει αρκετά χρόνια που πρωταγωνιστεί στα γήπεδα και είναι ένα παιδί που το ήθελε πάρα πολύ, το κυνήγησε, το κυνηγάει και εκτιµώ ότι είναι ακόµη στην αρχή. Να είναι γερός και να συνεχίζει να µας κάνει περήφανους όλους. Πάντα έτσι ήταν από πιτσιρικάς στη ζωή του, όπως είναι και στο γήπεδο. Ζωηρός και ανήσυχος για να πετύχει τον στόχο του και τον σκοπό που είχε βάλει στο µυαλό του».
Πλέον, ο Θανάσης Κωστούλας περιµένει πώς και πώς να καµαρώσει τον γιο του να φορά τη φανέλα των «γλάρων», καθισµένος σε µια γωνιά των εξεδρών του γηπέδου «Falmer». Και θα είναι πάντα εκεί, διακριτικά, να βλέπει τα παιδιά του να χαµογελούν και να κυνηγούν τα όνειρά τους. Είναι το µόνο που τον ενδιέφερε και συνεχίζει να τον ενδιαφέρει…».
*Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Secret των Παραπολιτικών
