Μια μέρα σαν σήμερα, 29 Μαρτίου του 2007, ο 22χρονος Μιχάλης Φιλόπουλος πέφτει νεκρός από μαχαιριές σε συμπλοκή οπαδών στην Παιανία.
Το «ραντεβού θανάτου» της Παιανίας ανάμεσα σε οπαδούς του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού είχε κλειστεί πολλές μέρες πριν την 29η Μαρτίου του 2007. Αφορμή στάθηκε ένας αγώνας γυναικείου βόλεϊ ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Πέρασαν 17 χρόνια από την ημέρα που ο οπαδός του Παναθηναϊκού Μιχάλης Φιλόπουλος, έπεσε νεκρός μετά από σοβαρά επεισόδια στη Λεωφόρο Λαυρίου.
Εκείνη την μέρα έμελλε να γραφτεί μια μαύρη σελίδα. Στις αιματηρές συμπλοκές οπαδών των «αιωνίων», οπαδοί του Ολυμπιακού μαχαίρωσαν και ξυλοκόπησαν τον Μιχάλη Φιλόπουλο και το σκηνικό καταγράφηκε και από κάμερα κινητού τηλεφώνου.
Ο θάνατός του προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στην Ελλάδα και πυροδότησε μια μεγάλη αστυνομική έρευνα για τον ρόλο των οργανωμένων οπαδών των ομάδων.
Ο αγώνας βόλεϊ, το «ραντεβού θανάτου» και η δολοφονία Φιλόπουλου
Ένα παιχνίδι βόλεϊ μεταξύ των γυναικείων ομάδων του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί στις 29 Μαρτίου 2007 στην Παιανία, για το ελληνικό κύπελλο του βόλεϊ.
Δεδομένου ότι αυτός ήταν ένας γυναικείος αγώνας, η αστυνομική δύναμη δεν ήταν ισχυρή κι έτσι οι οπαδοί και των δύο ομάδων έκλεισαν ραντεβού για μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας, διαδίδοντας τον τόπο και την ώρα μέσω των συνδέσμων και των ιστότοπών τους.
Όπως έγινε γνωστό, τουλάχιστον 400 άτομα γνώριζαν γι’ αυτό το «ραντεβού θανάτου» στην Παιανία.
Στις 29 Μαρτίου του 2007, οι οπαδοί του Ολυμπιακού συγκεντρώθηκαν αρχικά στο Περιστέρι και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στο Χαλάνδρι. Από εκεί, σχηματίστηκαν ομάδες συνοδεία μοτοσικλετών στην Παιανία.
Ο Μιχάλης Φιλόπουλος, 22χρονος οπαδός του Παναθηναϊκού, δέχτηκε δύο απανωτά χτυπήματα με σίδερο στο κεφάλι και έπεσε στο έδαφος. Οπαδοί του Ολυμπιακού συνέχισαν να τον χτυπάνε στο κεφάλι και στο σώμα, αλλά και να τον μαχαιρώνουν στους μηρούς.
Όταν διακομίστηκε στο ΚΑΤ ήταν πλέον αργά. «Βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση από θλων αμβλύ όργανο προκληθείσα και τραύματα στο κεφάλι και τους μηρούς από νύσσον άμα και τέμνον όργανο» ήταν το πόρισμα του ιατροδικαστή.
Οι στιγμές μετά την επίθεση καταγράφηκαν από κάμερα κινητού, με το βίντεο να διαδίδεται και να δημοσιεύεται ακόμη και στο YouTube.
Ακολούθησε μεγάλη αστυνομική επιχείρηση για τον εντοπισμό και τη σύλληψη ενόχων.
Έγιναν εισβολές σε πολλούς από τους συνδέσμους οργανωμένων οπάδων και των δύο ομάδων και κατασχέθηκαν όπλα και ναρκωτικά, μολότοφ, μαχαίρια, ρόπαλα του μπέιζμπολ, σφεντόνες, μεταλλικές αλυσίδες.
Η αστυνομία κατάφερε να συγκεντρώσει στοιχεία για τη συμμετοχή 28 ατόμων και από τις δύο ομάδες στο ραντεβού του θανάτου στη Παιανία. Τον Μάιο του 2007 αποδόθηκαν κατηγορίες σε εννέα άτομα για την ανθρωποκτονία του Φιλόπουλου.
Τέσσερα άτομα κρίθηκαν ένοχα για τον θάνατο του Φιλόπουλου από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Ο Χρήστος Σακάτης, στον οποίο επεβλήθη 16ετή κάθειρξη για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, ο Βασίλης Ρουμπέτης, 12ετή κάθειρξη, και οι Νίκος Βαγιόπουλος και Βασίλης Ψυκάκος, 10ετή κάθειρξη.
Σε όλους αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά, είτε του προτέρου εντίμου βίου, είτε του μειωμένου καταλογισμού λόγω τοξικομανίας και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα αποφυλακίστηκαν. Ο Βασίλης Ρουμπέτης δολοφονήθηκε τον Ιούνιο του 2023 σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών της Greek Mafia.
«Οι ένοχοι για τη δολοφονία του Μιχάλη είναι έξω και χαίρονται τη ζωή τους. Εγώ πηγαίνω κάθε μέρα όμως στο νεκροταφείο για να του ανάψω το καντηλάκι. Δεν μπορώ να βλέπω άλλους θανάτους, άλλους οπαδικούς θανάτους, θανάτους για το τίποτα» είχε πει ο πατέρας του Μιχάλη Φιλόπουλου, Ανδρέας, μιλώντας στην ΕΡΤ.
Ακόμα σημείωσε πως ο πόνος δεν φεύγει ποτέ. Στην ερώτηση εάν υπάρχουν καθοδηγητές πίσω από τις ενέδρες θανάτου απάντησε κατηγορηματικά: «Υπάρχουν υποκινητές και καθοδηγητές και συνεννοούνται πριν το κάνουν, στην περίπτωση του Μιχάλη υπήρχε προσυνεννόηση για το πού και πώς θα γίνει ο τσακωμός».
Μετά τον θάνατο του αδικοχαμένου Μιχάλη Φιλόπουλου, όλες οι ομαδικές αθλητικές διοργανώσεις στην Ελλάδα διακόπηκαν από τις 29 Μαρτίου έως τις 12 Απριλίου.
Στη συνέχεια, το υπουργείο Αθλητισμού, έκλεισε όλους τους συνδέσμους και επέτρεψε το άνοιγμα ορισμένων εξ αυτών μόνο μετά από αυστηρούς ελέγχους ταυτοτήτων και ιστορικού των μελών του.
Υπήρξε ακόμα πρωτοβουλία να εγκατασταθούν κάμερες παρακολούθησης σε όλα τα στάδια και να επιβληθούν ακόμη αυστηρότερες κυρώσεις.
