Απορρίπτει η ΠΟΕ-ΟΤΑ τη νομοθετική πρόταση του Υπουργείου Εσωτερικών για τους συμβασιούχους στην καθαριότητα των δήμων, σημειώνοντας ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει βάση συζήτησης, «αφού δεν διασφαλίζει την παραμονή των εργαζομένων και αρκείται να διαχειριστεί επικοινωνιακά την επερχόμενη απόλυσή τους».
Η ομοσπονδία κατηγορεί την κυβέρνηση ότι χύνει κροκοδείλια δάκρυα για το πρόβλημα που, όπως λέει, η ίδια δημιούργησε με τις νομοθετικές επιλογές της, ότι αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες των επιλογών της και ως άλλος Πόντιος Πιλάτος νίπτει τας χείρας της, αδιαφορώντας για το μέλλον των εργαζομένων που έφερε σε αυτήν την κατάσταση.
Η ΠΟΕ-ΟΤΑ αναφέρει ειδικότερα ότι εάν τελικώς προχωρήσει η νομοθετική ρύθμιση, που έδωσε στην δημοσιότητα το Υπουργείο Εσωτερικών: Όσοι σήμερα απασχολούνται, αργά ή γρήγορα θα βρεθούν στην ανεργία και θα αντιμετωπίσουν την απόλυση, παρά τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης όλο το προηγούμενο διάστημα για νομοθετική τακτοποίηση του θέματος των συμβασιούχων και παρά τις δηλώσεις του ιδίου του Πρωθυπουργού ότι θα λήξει επιτέλους η ομηρία των συναδέλφων, που απασχολούνται με συμβάσεις.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΟΕ-ΟΤΑ επισημαίνει ότι λύσεις υπάρχουν και είναι απολύτως Συνταγματικές και εφικτές και θέτει σε δημόσιο διάλογο το σχέδιο νομοθετικής ρύθμισης, μέσω του οποίου, όπως υποστηρίζει, επιλύεται το πρόβλημα των εργαζομένων και την ίδια στιγμή διασφαλίζεται ο Δημόσιος και Κοινωνικός χαρακτήρας των υπηρεσιών καθαριότητας των Δήμων.
Παράλληλα, καλεί την κυβέρνηση να το υιοθετήσει και να το καταθέσει στην Βουλή, προς ψήφιση, προκειμένου να μπει ένα οριστικό τέλος στο πρόβλημα, τονίζοντας, ότι οποιοδήποτε πρόσκομμα εκ μέρους του Υπουργείου Εσωτερικών, μόνο ως υπαγορευόμενο από πονηρές και άσχετες προς το πρόβλημα των εργαζομένων, μπορεί να εκληφθεί.
Η ομοσπονδία αναφέρει και αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους απορρίπτει τη νομοθετική πρόταση του ΥΠΕΣ. Όπως υποστηρίζει:
Καμία διασφάλιση δεν παρέχει στους ήδη εργαζόμενους στον τομέα της καθαριότητας, αναφορικά με την παραμονή τους στην εργασία και μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών για την διενέργεια μόνιμων προσλήψεων. Σημειωτέον, ότι στην προταθείσα διάταξη δεν προβλέπεται καμία μοριοδότηση για τους ήδη υπηρετούντες υπαλλήλους, ενώ δεν εισάγεται παρέκκλιση από το ισχύον όριο ηλικίας για την πρόσληψη στον τομέα καθαριότητας, που είναι το 45ο έτος. Αυτό πρακτικά συνεπάγεται, ότι ένα μεγάλο κομμάτι των ήδη εργαζομένων, που έχουν υπερβεί το ηλικιακό όριο, θα βρεθεί εκτός των διαδικασιών του διαγωνισμού.
Καμία διασφάλιση δεν παρέχεται ότι οι Δήμοι θα προβούν στην εν λόγω διαδικασία. Τούτο είναι αυτονόητο, αφού από κανένα σημείο της διάταξης δεν προκύπτει, ότι οι Δήμοι είναι υποχρεωμένοι να ενταχθούν στην διαδικασία και να προβούν σε προκήρυξη θέσεων μονίμου προσωπικού. Αντιθέτως, μπορούν να συνεχίσουν να απασχολούν προσωπικό με συμβάσεις ορισμένου χρόνου για την αντιμετώπιση των αναγκών τους. Επίσης, από κανένα στοιχείο της διάταξης δεν προκύπτει, ότι είναι υποχρεωμένοι να προβούν σε προκήρυξη επαρκών θέσεων για την κάλυψη των ήδη εργαζομένων σε αυτούς. Εάν, μάλιστα, οι Δήμοι δεν αποφασίσουν να προβούν σε αυτή την διαδικασία, τότε στην πραγματικότητα οι ήδη απασχολούμενοι εργαζόμενοι θα βρεθούν να χάσουν την θέση τους σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αφού χωρίς την ένταξη στην εν λόγω διαδικασία δεν νοείται παράταση των συμβάσεων.
Παραμένει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο της ανάθεσης των υπηρεσιών καθαριότητας σε ιδιώτες, αφού μέσω της προτεινόμενης διάταξης δεν καταργούνται οι ισχύουσες διατάξεις, που επιτρέπουν τέτοιου είδους αναθέσεις. Αντιθέτως, ο σχεδιασμός, που φαίνεται να διαγράφεται πίσω από την διάταξη είναι η δρομολόγηση της ανάθεσης των εν λόγω υπηρεσιών σε ιδιώτες, αφού εάν τελικώς δεν καταστεί εφικτή η άμεση προκήρυξη των θέσεων και η παραμονή του ήδη υπηρετούντος προσωπικού (ενδεχομένως μέσω μίας νέας κρίσης εκ μέρους του Ελεγκτικού Συνεδρίου), τότε ο κάθε Δήμος μπορεί να επικαλεστεί, ότι η ανάθεση σε ιδιωτικές εταιρίες αποτελεί μονόδρομο.
Οι χρόνοι, που προβλέπονται για την ολοκλήρωση των σχετικών διαδικασιών είναι αδύνατον να τηρηθούν, εάν μάλιστα λάβει κανείς υπόψη του τον χρόνο, που απαιτείται να ολοκληρωθεί μέσω Α.Σ.Ε.Π. μια τέτοιου είδους διαδικασία προσλήψεων.
Είναι εξαιρετικά αμφίβολο για μία ακόμα φορά εάν το Ελεγκτικό Συνέδριο θα εγκρίνει τις νέες αυτές συμβάσεις Ορισμένου Χρόνου, που θα συναφθούν.
