Δεν έχει ξεπεράσει το σοκ της αυτοκτονίας ενός 72χρονου καρκινοπαθούς η τοπική κοινωνία του Ηρακλείου, με τον άνδρα να βάζει τέλος στη ζωή του λόγω έλλειψης του φαρμάκου που έπρεπε να πάρει.
Ο όγκος του ηλικιωμένου είχε αυξηθεί μέσα σε δύο μήνες που περίμενε το φάρμακο από τα 6 εκατοστά στα 9,5, με αποτέλεσμα εξαιτίας της έλλειψης θεραπείας, να υποφέρει από φριχτούς πόνους.
«Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Κρήτης ευθύνεται για τον άδικο χαμό του αδερφού μου. Εγώ τα έβαλα με τη γιατρό και είπε γιατί του γράψανε αυτό το φάρμακο, αφού ήξεραν πως ήταν σε έλλειψη; Ψάχνουμε να βρούμε φάρμακο και δεν υπήρχε. Γύρισα γη και ουρανό να βρω το φάρμακο. Η καθυστέρησή αυτή τον έκανε να σκεφτεί πάρα πολλά πράγματα. Τον έπιασαν οι πόνοι. Πήγαινε το βράδυ και μου έλεγε πονάω εδώ, πονάνε οι μασχάλες… Δεν είχε σκοπό να κάνει κάτι τέτοιο αλλά είχε πέσει πολύ ψυχολογικά. Τα ανίψια μου είναι χάλια και εγώ δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Είμαστε μία οικογένεια δεμένη τόσα χρόνια», είπε ο αδελφός του καρκινοπαθούς στο MEGA.
Απάντηση έδωσε, πάλι μέσα από το MEGA, o Γιώργος Χαλκιαδάκης, διοικητής του νοσοκομείου ΠΑΓΝΗ: «Είναι θέμα της εταιρείας που το εισάγει η έλλειψη. Δεν το διανέμει στα νοσοκομεία, το διανέμει στα φαρμακεία της πόλης. Αυτό το φάρμακο το οποίο ενδείκνυται γι’ αυτού του είδους της πάθηση. Το φάρμακο βρέθηκε με την πρωτοβουλία της ογκολογικής κλινικής. Το είχε πάρει ένα άλλος άρρωστος ο οποίος δεν το χρησιμοποίησε και το πήραν αυτοί για να το δώσουν στον συγκεκριμένο άνθρωπο. Στις 4 του μήνα, ένα να πάρεις τη θεραπεία σου. Αυτός είπε ότι δεν έρχεται. Και από τη στιγμή που είπε δεν μπορώ να έρθω του έδωσαν ραντεβού στις 12 Μαρτίου. Δεν υπήρχε καθυστέρηση. Από τις 26 του Γενάρη που μπήκε η ιστολογική επιβεβαίωση μέχρι τος 4 Μάρτη είναι ένας εύλογος χρόνος ώστε να γίνουν οι εξετάσεις και να αποφασιστεί η θεραπεία του ασθενούς. Στο καλύτερο νοσοκομείο να ήταν ο ασθενής η διαδικασία είναι αυτή. Η οικογένεια του ασθενούς μπορεί να υποστηρίζει οτιδήποτε γιατί δεν είναι γιατρός κανείς από εκεί μέσα, διότι έχω ακούσει πολλά… ότι τον άφησαν τον άρρωστο και υπέφερε. Ο άρρωστος όταν ήρθε στο νοσοκομείο ήταν ασυμπτωματικός, δεν παραπονιόταν για τίποτα».
