Ένας … ξεχωριστός χώρος, ενός ξεχωριστού επίσης ανθρώπου που πέρασε από τη Μαγνησία, εντοπίστηκε, διατηρήθηκε και ανακαινίστηκε από ανθρώπους με μεράκι και αγάπη για τη διατήρηση στοιχείων του παρελθόντος.
Πρόκειται για το καλύβι του Αλφόνς Χοχάουζερ, ο οποίος βρέθηκε στο Πήλιο και την ευρύτερη Μαγνησία από παιδί, ενώ ο βίος του και περιστατικά της ζωής του, καταγράφηκαν σε βιβλίο που συνέγραψε ο συμπολίτης συγγραφέας Κώστας Ακρίβος, με τον τίτλο «Ποιος θυμάται τον Αλφόνς;».
Σύμφωνα με πληροφορίες του www.magnesianews.gr, οι «Φίλοι του Αλφόνς» που μένουν στο Βένετο, ανακαίνισαν το καλύβι του Αλφόνς και τοποθέτησαν διάφορα αντικείμενα που είχαν ακόμα από παλιά. Όπως αναφέρουν οι ίδιοι, «έχει τα πάντα που χρειάζεται ένας λειτουργικός χώρος και αξίζει να το επισκεφθείτε. Ο Φίλιππος και η Αγάπη θα χαρούν να σας δείξουν τον χώρο».
Ο Αλφόνς
Αναφορικά με την προσωπικότητα του Αλφόνς Χοχάουζερ, σύμφωνα και με τα όσα αναφέρονται με αφορμή και το πρόσφατο βιβλίο του Κ. Ακρίβου, «ήταν ένας Αυστριακός που έζησε στην ευρύτερη περιοχή του Πηλίου. Σε ηλικία δεκαέξι χρονών εγκαταλείπει το σπίτι του και μετά από διαρκή περιπλάνηση εγκαθίσταται τελικά στο Πήλιο. Μαγεύεται από την ομορφιά της περιοχής και γρήγορα αποφασίζει ότι αυτός είναι ο τόπος που του αρμόζει. Κάνει διάφορα επαγγέλματα για να ζήσει, ενώ στη συνέχεια μετατρέπει παλιά κελιά μοναχών σε ξενώνα. Γρήγορα η φήμη του εξαπλώνεται και οι πελάτες του γεμίζουν κάθε χρόνο τα δωμάτια, πελάτες διάσημοι ή μη, όπως η Γκρέτα Γκάρμπο, που μαγεύονται και αυτοί από την ομορφιά της περιοχής. Όμως η ιστορία του δε σταματά εκεί. Ανασύρει από το βυθό του Αιγαίου το άγαλμα του Ποσειδώνα, κατηγορείται ως φιλοναζιστής, ενώ παντρεύεται μια Ελληνίδα και πολλές φορές έρχεται σε σύγκρουση με τους κατοίκους της περιοχής, τους οποίους κατηγορεί ότι δεν αγαπούν τον τόπο τους. Είκοσι πέντε περίπου χρόνια μετά το θάνατό του, ένας συγγραφέας πέφτει τυχαία πάνω στο όνομα του Αλφόνς. Του κινεί την περιέργεια και τότε αρχίζει την αναζήτηση στοιχείων για μια προσωπικότητα, όπως αποδεικνύεται, αμφιλεγόμενη, ρεαλιστική, αξιοπρεπή και πάνω απ’ όλα ελεύθερη…».
Η.Κ.
