Σε οικονομικό μαρασμό έχουν οδηγηθεί οι ελαιοκαλλιεργητές της Μαγνησίας, όπως επισημαίνει σε ανοιχτή του επιστολή το Αγροτικός Σύλλογος Άνω Λεχωνίων, τονίζοντας πως σε άλλους νομούς οι αποζημιώσεις δίνονται ταχύτατα, στη Μαγνησία όμως καθυστερούν δραματικά. Μάλιστα, στην επιστολή τους ρίχνουν τα βέλη τους και στους τοπικούς Βουλευτές, επισημαίνοντας πως είναι κλεισμένοι στα γραφεία τους και αποκομμένη από την πραγματικότητα.
Αναλυτικά η ανοιχτή επιστολή του Αγροτικού Συλλόγου Άνω Λεχωνίων:
” Τραγική διαμορφώνεται η κατάσταση στις ελαιοπαραγωγικές ζώνες του Πηλίου για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Τα ελαιόδεντρα δεν έχουν σοδειά. Σε αδιέξοδο οδηγείται η καλλιέργεια αφού τα πακέτα ακαρπίας που λαμβάνουν άλλα προϊόντα σε άλλους νομούς για τη Μαγνησία απλά δεν υπάρχουν. Ενώ ο αγροτικός κόσμος ακόμη παλεύει με δασικούς χάρτες, κτηματολόγιο, ΕΝΦΙΑ, ΟΣΔΕ, έξοδα καλλιέργειας, αυξήσεις σε καύσιμα, ρεύμα και εφόδια, οι βουλευτές του νομού σφυρίζουν αδιάφορα και αγνοούν το πρόβλημα κλεισμένοι στα γραφεία τους αποκομμένοι από τη πραγματικότητα. Τα πακέτα ακαρπίας σε άλλους νομούς μοιράζουν εκατομμύρια ευρώ με την κυβέρνηση να πανηγυρίζει για πακτωλό χρημάτων στον αγροτικό κόσμο. Αλήθεια, γιατί ένας παραγωγός με ροδάκινα ή βερίκοκα στη Μακεδονία να αποζημιωθεί στο 100% της ζημιάς, με προκαταβολές που έχουν ήδη δοθεί, ένας ελαιοπαραγωγός στο Πήλιο για δύο συνεχόμενα χρόνια να τιμωρείται με εξόντωση. Στην ιδιαίτερη πατρίδα του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης βέβαια δεν ισχύει το ίδιο και οι ελιές Καλαμών αποζημιώνονται κανονικά .Στην περίπτωση δε που έχει γίνει λάθος στη δήλωση αλλάζει άμεσα ο νόμος και όλα γίνονται σύννομα. Έτσι έχουμε νομούς δύο ταχυτήτων μόνο που η ταχύτητα στο νομό Μαγνησίας είναι η όπισθεν.
Αυτός ο αθέμιτος ανταγωνισμός έχει καταστρέψει τη παραγωγική βάση της ελαιοκομίας στο Πήλιο και οδηγεί το νομό στον οικονομικό μαρασμό. Οι ολίγοι βέβαια έχουν τον τρόπο με αθρόες εισαγωγές να καλύπτουν τις ανάγκες των επιχειρήσεών τους. Ας είναι καλά η Αίγυπτος, η Τουρκία, η Τυνησία και η Πολωνία. Με τους πολλούς όμως τι γίνεται. Όταν τα προϊόντα είναι πολλά οι τιμές είναι κάτω του κόστους, όταν, όμως είναι λιγοστά τις αυξήσεις δεν τις καρπώνονται οι παραγωγοί αλλά οι κερδοσκόποι με τις ελληνοποιήσεις, μιας και τα κέρδη των εταιριών είναι αδιαπραγμάτευτα.
Τραγική είναι η κατάσταση και με τον ΕΛΓΑ που σαν Πόντιος Πιλάτος νίπτει τας χείρας του ψελλίζοντας γελοίες δικαιολογίες σχετικά με τον κανονισμό αποζημιώσεων, κάνοντας συνεχώς διαπιστώσεις ακαρπίας που σε γειτονικούς νομούς πληρώνονται στο ετήσιο ραντεβού τους πλουσιοπάροχα.
Έτσι ενώ έχουμε δέντρα με ακαρπία και πολλά προβλήματα να μας ταλανίζουν, αυτό που δεν έχουμε είναι πολιτικούς να διεκδικήσουν αυτά που μας αναλογούν μιας και δεν αρκεί η καλή τους πρόθεση αλλά το αποτέλεσμα.
Εφέτος ένας ολόκληρος νομός θα γευτεί την οικονομική ασφυξία του πρωτογενούς τομέα, ο οποίος δεν θα έχει εισόδημα για να στηρίξει με τη σειρά του τη τοπική αγορά.
Εμείς οι αγρότες του κεντρικού Πηλίου καλούμε τον αγροτικό κόσμο που διαχρονικά τίμια παράγει και στηρίζει την ελληνική κοινωνία και οικονομία να βρίσκετε σε επαγρύπνηση για τα δίκαια των πολλών και όχι για την κερδοσκοπία των λίγων. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στα δίκαια αιτήματα των συναδέλφων του Νοτίου Πηλίου που τόσο έχουν αδικηθεί αλλά και αυτών του Δήμου Ζαγοράς με τους οποίους έχουμε κοινά προβλήματα που έχουν σχέση τόσο με την αντιμετώπιση του ΕΛΓΑ όσο και με το μείζων πρόβλημα της άρδευσης.
Τέλος, δίνουμε έναυσμα στους τοπικούς βουλευτές και υπουργούς να ενεργήσουν προς όφελός μας.
Δίνουμε ραντεβού στις πλατείες των χωριών μας και στο δρόμο για να διεκδικήσουμε το δίκιο μας!
