Για εγκατάλειψη του Αχιλλείου στον Αλμυρό κάνει λόγο σε επιστολή του στο magnesianews.gr ο κοινοτικός σύμβουλος κ. Νικόλαος Δρόσος επιρρίπτοντας ευθύνη στη δημοτική αρχή και κάνοντας λόγο για μια ανάπτυξη που δεν μπορεί να έρθει χωρίς βασικές υποδομές. Ο κ. Δρόσος κρούει το καμπανάκι του κινδύνου για την υποβάθμιση του Αχιλλείου και ζητά άμεσες ενέργειες από τους ιθύνοντες.
Ειδικότερα, ο κοινοτικός σύμβουλος επισημαίνει στην επιστολή του «Με την δυνατότητα που δίνεται μέσω της χρήσης των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης και των εφημερίδων, υπάρχει άμεση ενημέρωση και πλέον ο πολίτης γίνεται ενεργό μέλος ενός δικτύου που μπορεί να παρέμβει σε πολλά θέματα που μας αφορούν και μας προβληματίζουν.
Οι παρεμβάσεις που γίνονται, δεν έχουν σκοπό να λειτουργήσουν κάνοντας αντιπολίτευση στην Δημοτική ή Περιφερειακή αρχή, όπως επίσης δεν έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν τις δομές εξουσίας που υπάρχουν, αλλά να τις βοηθήσουν στο να ενημερωθούν για τα κακώς κείμενα, ώστε σε αρκετά απ’ αυτά να δοθούν άμεσες λύσεις.
Αν έμπαινε στον κόπο ο δήμαρχος να κάνει μια βόλτα στο εγκαταλελειμμένο Αχίλλειο, και να δει τα προβλήματα του χωριού, ίσως θα μπορούσε να αντιληφθεί την πραγματικότητα.
Νερό φράγματος Μαυρομάτι.
Βιολογικός.
Κατάληψη και εκμετάλλευση του αλιευτικού καταφυγίου χωρίς κανένα όφελος για το Κράτος το Δήμο, και το χωριό.
Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ… ΧΩΡΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ , χωρίς καμιά Δημόσια Υπηρεσία (Λιμενικό, Αστυνομία) χωρίς περιφερειακό δρόμο, χωρίς γιατρό, και τόσα άλλα.
Ασύγγνωστη πολιτιστική και οικολογική καταστροφή που ταλανίζει ολόκληρο το χωριό. Επιτέλους τι απαντούν οι αρμόδιοι φορείς γι’ αυτή την συστηματική υποβάθμιση, όταν υπάρχουν καταγγελίες και δημοσιεύματα ακόμη και για επισκευαστικές εργασίες και υφαλοκαθαρισμούς των πλοίων εντός του Αλιευτικού καταφυγίου σε μια περιοχή που αποτελεί πρότυπο για ήπια οικονομική και τουριστική ανάπτυξη;
Πως γίνεται κάπου αλλού να εφαρμόζονται οι Νόμοι και στο Αχίλλειο να μην ισχύουν. Τι άλλο μπορεί να συμβαίνει. Ποια συμφέροντα κρύβονται πίσω από την εγκατάλειψη του χωριού μας;
Οι φωνές και οι διαμαρτυρίες μας, δεν έχουν συγκινήσει κανέναν από τους αρμόδιους της συντεταγμένης πολιτείας.
Επιτέλους, να μπει οριστικά τέλος σ’ αυτό το θέμα που ταλάνισε επί μακρόν την κοινωνία του Αχιλλείου και αποτέλεσε ορατό κίνδυνο για την οικολογική, πολιτιστική και τουριστική οικονομική καταστροφή του τόπου μας”.
