Να υπάρξει πρόνοια από το κράτος στη διαχείριση των δασών, στην οποία περιλαμβάνεται και η προστασία, με ενίσχυση της Δασικής Υπηρεσίας που είναι ο φορέας που μπορεί να κάνει το έργο αυτό, ζητά ο Δρ. Μιχαήλ Βραχνάκης καθηγητής με γνωστικό αντικείμενο «Λιβαδοπονία» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Ο καθηγητής μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Δ. Καρεκλίδη και ανέφερε ότι το δάσος είναι δημόσιο αγαθό και το κράτος πρέπει να φροντίζει τη δική του δημόσια περιουσία, ένας ιδιωτικός φορέας που θα εμπλακεί στη διαχείριση των δασών δεν παύει να έχει οικονομικά κίνητρα, τα οποία πολλές φορές μπορούν να παρακάμπτουν θεμελιώδεις αρχές οικολογίας. Επίσης είπε ότι από το 1998 και μετά που η δασοπυρόσβεση ανατέθηκε στην Πυροσβεστική και απογυμνωνόταν η Δασική Υπηρεσία βλέπουμε «αποτυχίες» στις δασικές πυρκαγιές.
Το δάσος και γενικά το φυσικό περιβάλλον μαζί με το πολιτιστικό περιβάλλον, είναι τα δύο σημαντικότερα αξιακά στοιχεία που έχουμε ως χώρα και η προστασία τους προβλέπεται στο Άρθρο 24 του Συντάγματος από το κράτος, επισήμανε ο κ. Βραχνάκης.
Για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην «ενεργή διαχείριση» των δασών, που πρότεινε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θεόδωρος Σκυλακάκης, ο καθηγητής τόνισε ότι ξεκινάει από το κατά πόσο προστατεύονται και για να προστατευτούν τα δάση πρέπει να διαχειριστούν.
Ως παράδειγμα ο καθηγητής λιβαδοπονίας τόνισε ότι τελευταία ακούγεται, με αφορμή τις δηλώσεις του υπουργού, ότι μπορούν να μπουν ιδιώτες στο δάσος για την απόρριψη βιομάζας. Όπως είπε, ο κόσμος δεν γνωρίζει ότι τουλάχιστον το 50% της βιομάζας, που υπάρχει ως νεκρή ύλη στο δάσος πρέπει να παραμείνει, γιατί αποτελεί τη φυσική λίπανση του δάσους και αν απομακρυνθεί στο 100% αυτό το στοιχείο, στερείται από το δάσος αυτή η δυνατότητα. Διερωτήθηκε δε ποια ιδιωτική εταιρία θα το σεβαστεί αυτό και ποιος φορέας θα την εποπτεύσει.
«Εμείς μαθαίνουμε στους δασολόγους ότι η προστασία του δάσους και γενικά του φυσικού περιβάλλοντος, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της διαχείρισης», σημείωσε ο Βραχνάκης, ο οποίος συμπλήρωσε ότι οι αρχές διαχείρισης του δάσους είναι τέσσερις:
1) Η αρχή της αειφορίας των καρπώσεων
2) Η αρχή της φυσικής αναγέννησης
3) Η αρχή των πολλαπλών σκοπών και
4) Η αρχή της προστασίας.
Όπως εξήγησε, διαχειριζόμαστε κάτι, έχοντας ενσωματώσει μέσα στην διαχείριση την προστασία και αν εντοπίζουμε προβλήματα στην προστασία, σημαίνει ότι έχουμε προβλήματα στη διαχείριση.
«Από τη στιγμή που το φυσικό περιβάλλον αποτελεί δημόσιο αγαθό, ο φορέας που πρέπει να τα διαχειριστεί με τον κατάλληλο τρόπο και έχει τις γνώσεις, ασφαλώς είναι η Δασική Υπηρεσία και εκεί υπάρχουν τα προβλήματα κυρίως από την υποστελέχωση και τη μη ενίσχυση της υπηρεσίας, κάτι που λέμε όλοι οι δασολόγοι ιδιωτικού και δημόσιου τομέα», ανέφερε ο καθηγητής του Π.Θ.
Ο κ. Βραχνάκης εξήγησε ότι όταν δεν υπάρχουν πιστώσεις, δεν γίνονται προσλήψεις, τα υλικά που χρησιμοποιεί η Δασική Υπηρεσία είναι απαρχαιωμένα, εξοπλισμός δεν υπάρχει, μπαίνουν σημαντικά θέματα, τα οποία η Πολιτεία θα έπρεπε να φροντίσει, ώστε να ξαναπάμε ξανά το νήμα από την αρχή.
Οι δασικές εκτάσεις είναι το 20% της χώρας μας, ενώ μαζί με τα λιβάδια, τα οποία υπάγονται στις προστατευτικές διατάξει του βασικού κώδικα, αποτελούν το 60% της Ελληνικής επικράτειας και τόνισε ότι το κράτος δεν προσπάθησε να επενδύσει πάνω σε αυτό το αξιακό στοιχείο.
Ο καθηγητής επισήμανε ότι από το 1998 και μετά που έφυγε η δασοπυρόσβεση και γενικά η Δασική Υπηρεσία απογυμνωνόταν, κάθε χρόνο έχουμε πολύ περισσότερες πυρκαγιές – τις οποίες επιταχύνει και η κλιματική κρίση – και είναι πολλές οι περιπτώσεις αποτυχιών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας για φωτιές στα δάση.
Όπως εξήγησε η Πυροσβεστική είναι κυρίως αστική υπηρεσία, δεν εκπαιδεύεται για πυρκαγιές στα δάση και περιμένει τη φωτιά να φτάσει στον δρόμο, ενώ παλαιότερα υπήρχε κόσμος που δούλευε στο δάσος και είχε συνδεδεμένα τα οικονομικά του συμφέροντα με το δάσος, άρα η προσέγγιση – προστασία του δάσους είναι πολυπαραγοντική και πρέπει να ενισχυθούν ο παραδασόδιος πληθυσμός, η Δασική Υπηρεσία και η πρόληψη.
Ο κ. Βραχνάκης τόνισε ότι η στοχευμένη βόσκηση στα δάση μπορεί να περιορίσει σημαντικά τη βιομάζα, το εύφλεκτο υλικό και πρέπει να δούμε την κτηνοτροφία σαν παράγοντα που μπορεί να βοηθήσει και στην πρόληψη των πυρκαγιών.
