Από μικρός ήταν μέσα στις κουζίνες, οπότε η μαγειρική για εκείνον ήταν μονόδρομος. Ο Βαγγέλης Δρίσκας με πολλή δουλειά κι επιμονή όμως κατάφερε να εξελίξει το ταλέντο του, να εμπλουτίσει τις γνώσεις του γι’ αυτό και σήμερα γίνεται ο δικός μας καθημερινός δάσκαλος μαγειρικής μέσα από την εκπομπή του «Κάθε μέρα Σεφ» (που μεταδίδεται από Δευτέρα έως Παρασκευή στις 15:15 από τη συχνότητα του Open).
Παράλληλα, ο Βαγγέλης Δρίσκας μας ταξιδεύει με την Δέσποινα Βανδή σε όλη την Ελλάδα, μέσα από την εκπομπή My Greece ανακαλύπτοντας κρυμμένες συνταγές και υλικά της ελληνικής γης. Ο γνωστός σεφ μίλησε στο «Ράδιο ΕΝΑ 102,5» και στον Ηλία Κουτσερή για την πορεία του στο χώρο της μαγειρικής, τα συστατικά της επιτυχίας του, αλλά και τις γεύσεις του Πηλίου που τον ενθουσίασαν.
Πέρα από τις όποιες πρωτότυπες συνταγές, παίρνετε και κάποιες που σας ενθουσιάζουν από σημεία της χώρας, όπως και από τη Μαγνησία που έχετε επισκεφθεί, για να τις εμπλουτίσετε ή να τις κρατήσετε αυτούσιες από τις νοικοκυρές κάθε περιοχής;
Βέβαια, γιατί έχουν πολύ ενδιαφέρον και αυτή είναι η βάση μας, είναι η βάση της ελληνικής κουζίνας και έχει ενδιαφέρον γιατί κάθε τόπος έχει κάποια υλικά, ιδιαίτερα. Χρησιμοποιούμε με διαφορετικό τρόπο τα γνωστά μας υλικά, οπότε κάθετί που βλέπω, δοκιμάζω και συζητάω με τους ντόπιους, καταγράφεται. Από κει και πέρα στο πως θα χρησιμοποιηθεί, μπορεί να είναι αυτούσια, όπως για παράδειγμα μου έκανε εντύπωση ένα σπετζοφάι με κεφτεδάκια, που το δοκίμασα για πρώτη φορά και ήταν πολύ ωραίο ή κάποια πολύ ωραία χόρτα με αυγά που έφαγα στις Μηλιές και ήταν εξαιρετικό πιάτο. Υπάρχουν κι άλλα πιάτα που είναι αυθεντικά, όπως ένα ωραίο γλυκό σε κάποια περιοχή, τα οποία με εμπνέουν και τα βάζω στις μαγειρικές μου. Στο Πήλιο δοκίμασα τα τσιτσίραβλα, οπότε μαζί με άλλα προϊόντα θα ενταχθούν στα επόμενα μαγειρέματα.
Υπάρχει αγαπημένο πιάτο για έναν σεφ; Το λέτε;
Ε, βέβαια! Εγώ το λέω, γιατί είναι πιάτα με τα οποία μεγάλωσα. Είναι τα βραστά χόρτα και μου αρέσει πολύ το ψάρι. Ένα μικρό τηγανητό ψάρι, ένα πιο μεγάλο ψητό και χόρτα, για μένα είναι ό,τι πιο ωραίο υπάρχει στο τραπέζι.
Μέσα από το «Κάθε Μέρα Σεφ» τι θέλετε να περνάτε στον κόσμο;
Μετά από τόσα χρόνια που μαγειρεύω και διδάσκω και είμαι σε επαφή με τους καθημερινούς μάγειρες όλης της Ελλάδας κι εννοώ τόσο τους επαγγελματίες, όσο και τους ερασιτέχνες, έχω κατασταλάξει σε κάποιες συνταγές και κάποιες γνώσεις που είναι απαραίτητες να τις έχει κάποιος για να μπορεί να μαγειρεύει όπως λέει και ο τίτλος της εκπομπής, σαν σεφ κάθε μέρα. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μπαίνουμε στην κουζίνα μας και να μην νιώθουμε ούτε φόβο, ούτε δέος, ούτε να έχουμε άγνοια, απλά να ξέρουμε τι πάμε να κάνουμε.
Αν έχουμε μία ωραία μπριζόλα, να ξέρουμε πως θέλουμε να την ψήσουμε. Εάν θέλουμε να κάνουμε ένα κέικ να ξέρουμε πως θα το κάνουμε και πως θα πετύχει στα σίγουρα. Άρα δίνω οδηγίες σε κάθε συνταγή, αναλυτικά τι θα πρέπει να προσέξουν οι τηλεθεατές, πως να τα ανακατέψουν, πως θα ψιλοκόψουν , τη θερμοκρασία χρειάζεται κάθε φαγητό, τον χρόνο και πως συμπεριφέρεται κάθε υλικό.
Μιλάμε για ένα ζωντανό… μαγειρικό σεμινάριο;
Θα έλεγα καλύτερα μαθήματα μαγειρικής καθημερινά. Αλλά αυτό που θέλω να μοιραστώ περισσότερο είναι αυτή η χαρά που νιώθω από μικρό παιδί όταν μαγειρεύω, γιατί εγώ μεγάλωσα σε οικογένεια εστιατόρων και ζαχαροπλαστών οπότε ήμουν στις κουζίνες από πολύ μικρός. Στα 15 μου ήδη είχα αποφασίσει ότι θα γίνω μάγειρας.
Μάλλον δεν θα μπορούσατε, πέρα από την αγάπη σας, να παρεκκλίνετε της πορείας;
Ήταν μονόδρομος από ένα σημείο και μετά. Αλλά ακόμη και μετά από όλα αυτά τα χρόνια, νιώθω χαρά. Μπαίνω στην κουζίνα δεν νιώθω ότι δουλεύω, νιώθω ότι παίζω και δημιουργώ. Υπάρχει το άγχος, όμως προσπαθώ να μην με καταπιέζει αυτή η κατάσταση κι αυτό θέλω να το μεταδώσω, γιατί το να μαγειρέψεις είναι κάτι καθημερινό.
Το καθημερινό φαγητό πάντως για τη νοικοκυρά και όσους ασχολούνται με αυτό είναι … γρίφος.
Είναι σπαζοκεφαλιά, γιατί έρχεσαι σε ένα τέλμα και όλοι μας θέλουμε να δοκιμάζουμε κάθε φορά και κάτι καινούργιο, δεν θέλουμε και τη ρουτίνα συνέχεια. Αλλά εγώ λέω ότι θα πρέπει να καταφεύγετε σε συνταγές που είναι σίγουρες και … «τις έχετε», αλλά παράλληλα δοκιμάστε και κάτι καινούργιο, κάπου θα οδηγήσει αυτό…
Πως σχολιάζετε το ολοένα και μεγαλύτερο ενδιαφέρον νέων να ασχοληθούν με τη μαγειρική; Αυτό δεν υπήρχε παλιά.
Αρχικά, είναι μια δουλειά που τα τελευταία χρόνια έχει μια μεγάλη προβολή και λόγω τηλεόρασης και μέσα από τις εκπομπές, τα ριάλιτι κτλ, οι σεφ έγιναν ξαφνικά stars ή γνωστοί. Οι νέοι πιστεύουν ότι έτσι θα αποκτήσουν πιο γρήγορα αναγνωρισιμότητα και θα έχουν ένα καλό μισθό. Αυτό είναι αλήθεια εάν δουλέψεις σκληρά και υπεύθυνα. Παλαιότερα στο μεταξύ, ήταν ένα πολύ κλειστό κύκλωμα, αυτό των μαγείρων, έπρεπε να το ψάξεις, να μπεις σε μια σχολή. Τώρα υπάρχει η προβολή, υπάρχει όμως και μία παγίδα, καθώς δεν είναι όλα ρόδινα. Όπως όλες οι δουλειές έτσι κι αυτή θέλει συνέπεια, κούραση, υπομονή, διάβασμα, έρευνα. Αν τα κάνεις όλα αυτά στρώνεις το δρόμο σου με επιτυχία.
