Η 17η Νοέμβρη είναι χαρακτηρισμένη και ως Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας, με τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας και μαιευτήρα-γυναικολόγο Χρήστο Βενέτη να τονίζει μιλώντας στο Ράδιο Ένα 102,5 και στον Ηλία Κουτσερή ότι πρόκειται για ένα θέμα που αφορά το 6 έως 13% των εγκυμοσυνών και οι αιτίες του οποίου δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί πλήρως. Τουλάχιστον, όπως επεσήμανε, βελτιώθηκαν αρκετά τα ποσοστά που επιτρέπουν στα πρόωρα βρέφη να επιβιώσουν και να έχουν στη συνέχεια μία φυσιολογική ζωή.
Σύμφωνα με τον κο Βενέτη, κατά μέσο όρο μία στις δέκα εγκυμοσύνες, θα καταλήξουν να είναι πρόωρες και περίπου 13 εκατομμύρια παιδιά τον χρόνο γεννιούνται πρόωρα. Όμως και η προωρότητα έχει διαβαθμίσεις. Από τα χρόνια του Ιπποκράτη την εγκυμοσύνη τη μετράμε σε εβδομάδες αμηνόρροιας, δηλαδή από την πρώτη μέρα της τελευταίας έμμηνου ρύσεως μέχρι τη γέννηση του παιδιού, περνούν κατά μέσο όρο 40 εβδομάδες. Η προωρότητα λοιπόν, ορίζεται ως μια γέννηση πριν την 37η εβδομάδα αμηνόρροιας, και η προωρότητα έχει πάλι κάποιες κατηγορίες.
Οι κατηγορίες της προωρότητας
Σύμφωνα με τον ίδιο, υπάρχει η ακραία προωρότητα, όταν η γέννηση συμβαίνει μεταξύ 22ης εβδομάδας μέχρι και την 28η, που είναι το όριο βιωσιμότητας. Η ακραία προωρότητα συνδυάζεται με μεγάλα ποσοστά θνησιμότητας και μεγάλα ποσοστά νοσηρότητας ακόμα και για όλη τη ζωή. Αυτό αφορά περίπου το 1% των πρόωρων τοκετών. Μετά υπάρχει η βαριά προωρότητα που είναι από την 28η μέχρι την 31η εβδομάδα αμηνόρροιας, και αυτή αφορά περίπου το 2% των τοκετών, ημέτρια προωρότητα (31η έως 34η εβδομάδα αμηνόρροιας) και η ήπια προωρότητα από 34η έως την 37η εβδομάδα.
Το άλυτο πρόβλημα της μαιευτικής
Ο κ. Βενέτης τόνισε ότι η προωρότητα είναι το άλυτο πρόβλημα της μαιευτικής, γιατί παρά την έκρηξη γνώσεων και τεχνολογίας, τα ποσοστά της δεν έχουν μεταβληθεί ιδιαίτερα. «Έχουμε όμως μια μεγάλη πρόοδο στη βιωσιμότητα και στη μη ύπαρξη σοβαρής νοσηρότητας. Έχουμε βελτιώσει πάρα πολύ τα ποσοστά μας χάρη στην ιδιαίτερη πρόοδο της νεογνολογίας, μιας επιστήμης που βοηθάει πάρα πολύ στο να αντιμετωπίσουμε την προωρότητα» συμπλήρωσε πάντως.
Τα αίτια
Όσον αφορά τα αίτια; Λοιμώξεις, χρήση ουσιών, κακές συνθήκες ζωής, ειδικά κάτω από το όριο της φτώχειας, κακές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες είναι αιτίες προωρότητας, αλλά υπάρχουν και πρόωροι τοκετοί που δεν εξηγούνται. «Εμείς ως γυναικολόγοι κάνουμε ένα τεστ στην αυχενική διαφάνεια, το γνωστό υπερηχογράφημα που γίνεται από 11η έως 14η εβδομάδα αμηνόρροιας και εκεί μετρώντας το μήκος του τραχήλου μπορούμε να υπολογίσουμε με μια ακρίβεια γύρω στα 70 με 80 % την πιθανότητα για πρόωρο τοκετό και επίσης το ίδιο κάνουμε και στο λεγόμενο Β επιπέδου, το οποίο γίνεται από την 20η έως την 23η εβδομάδα μετρώντας πάλι το μήκος του τραχήλου» σημείωσε.
Έρευνες, μελέτες και θεραπείες
Σχετικά με την πλήρη αποκρυπτογράφηση των αιτίων, τόνισε ότι γίνονται έρευνες και μελέτες συνεχώς και θεραπείες έχουν αλλάξει, επισημαίνοντας ότι αυτήν τη στιγμή η μόνη θεραπεία για προωρότητα είναι η προγεστερόνη, και οι αναστολείς υποδοχέων οξυτοκίνης. «Επιπλέον μπορούμε να προετοιμάσουμε το έμβρυο ώστε να μην έχει σοβαρή νοσηρότητα ή ακόμα χειρότερα, θνητότητα σε έναν πρόωρο τοκετό, με την κορτιζόνη, που και αυτή θα πρέπει να γίνεται όμως με συγκεκριμένα σχήματα και όχι επαναλαμβανόμενα και πολλές φορές».
Από εκεί και πέρα, είναι γνωστό ότι οι θερμοκοιτίδες υπάρχουν σε κάθε μαιευτήριο, οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας όμως είναι σε τριτοβάθμια κέντρα με εξειδικευμένες μονάδες υψηλού κόστους, που απαιτούν ιδιαίτερα εξειδικευμένο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό. «Είναι εξειδικευμένοι παιδίατροι, νευρολόγοι και εξειδικευμένοι νοσηλευτές πάνω στην νεογνολογική φροντίδα, γιατί είναι ένας οργανισμός που όπως γνωρίζουμε δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, γιατί ο άνθρωπος ολοκληρώνεται ακόμα και μετά τη γέννηση. Όσο πιο νωρίς γεννιέται ένας άνθρωπος, τόσο πιο ανώριμος είναι και το ανοσοποιητικό του σύστημα είναι ατελές. Δηλαδή είναι ευάλωτος ιδιαίτερα, ιδιαίτερα σε λοιμώξεις και αυτό είναι ένα από τα κύρια προβλήματα των πρόωρων τοκετών» ανέφερε ο κ. Βενέτης.
Οι αριθμοί αφήνουν ελπίδες
Οι αριθμοί πάντως αφήνουν ελπίδες, καθώς χάρη στην πρόοδο της νεογνολογίας το όριο βιωσιμότητας έχει τεθεί στην 22η εβδομάδα αμηνόρροιας, δηλαδή ένα βρέφος μπορεί να γεννηθεί ουσιαστικά στους πέντε μήνες, και μπορεί να είναι ουσιαστικά πάνω από 500 γραμμάρια.
Τέλος, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας υπογράμμισε ότι δείκτης νεογνική θνησιμότητας είναι και ένας δείκτης του υγειονομικού επιπέδου μιας χώρας. « Όσο πιο χαμηλός είναι, τόσο πιο ψηλά υγειονομικά κατατάσσεται μία χώρα» κατέληξε.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης: Χρυσόστομος Τρίμμης
