“Η ευγνωμοσύνη είναι ένα πρίσμα θετικής στάσης, μια επιλογή. Όχι μόνο στις καλές στιγμές, αλλά ακόμα και σε περιόδους κρίσης. Τότε είναι που μπορεί να φανεί πιο χρήσιμη από ποτέ. Η ευγνωμοσύνη είναι τρόπος ζωής”, αναφέρει χαρακτηριστικά στο βιβλίο της “Ευγνωμοσύνη, για μια ζωή γεμάτη ικανοποίηση, η Δήμητρα Διδαγγέλου, ψυχολόγος κι επιστημονικός δημοσιογράφος, η οποία μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή για τον θετικό αντίκτυπο που έχει η ευγνωμοσύνη στη ζωή όλων μας.
Πως προέκυψε η συγγραφή του βιβλίου;
Το βιβλίο, όπως λέει και ο τίτλος έχει κεντρικό του θέμα την ευγνωμοσύνη και μέσα σ’ αυτό παρουσιάζω τα οφέλη που μπορεί να έχει κανείς αν τη βάλει στη ζωή του. Ξεκίνησε από μία προσωπική περιέργεια και κατέληξε σε ένα κομμάτι λίγο πιο ερευνητικό. Αφού αποφάσισα να γράψω το βιβλίο, το εμπλούτισα και με μαρτυρίες κάποιων ανθρώπων που έχουν εντάξει την ευγνωμοσύνη στη ζωή τους.
Είναι εύκολο να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας και τι μας προσφέρει η έκφρασή της;
Πολλές φορές δεν εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που θα έπρεπε ή σε όλες τις περιπτώσεις. Ακόμη κι εγώ έχω πιάσει τον εαυτό μου να έχω ξεχάσει να πω ένα ευχαριστώ, να μην το έχω εκφράσει στην ώρα του, στον κατάλληλο χρόνο ή χώρο. Οπότε ευελπιστώ μέσα από το βιβλίο κάποιος να μπορέσει να ξαναβάλει αυτή την έννοια στη ζωή του, να τη γνωρίσει κι αυτό που λένε οι περισσότερες έρευνες που έχω παραθέσει αλλά και μέσα από την προσωπική εμπειρία, αλλά και από τις εμπειρίες των ανθρώπων που μου μίλησαν είναι ότι η ευγνωμοσύνη μπορεί να ανοίξει ένα ολόκληρο πεδίο στο να βελτιωθεί η ζωή μας, γιατί ουσιαστικά είναι ένας τρόπος οπτικής των πραγμάτων, μια θετική στάση απέναντι στη ζωή. Αναγνωρίζουμε αυτά που έχουμε και μ’ αυτό τον τρόπο έρχεται η ικανοποίηση.
Για να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη πρέπει να περάσουμε και κάτι δύσκολο, για παράδειγμα και την πρόσφατη καραντίνα που εκτιμήσαμε ό,τι γενικότερα έχουμε στην καθημερινότητά μας;
Αυτό ναι, μπορεί να έρθει και μέσα από δύσκολες καταστάσεις και δεν είναι ένας δρόμος εύκολος να τον περάσουμε, αλλά επειδή πάντα στη ζωή μας υπάρχουν δυσκολίες και θα υπάρχουν, η ευγνωμοσύνη μπορεί να έρθει είτε ως ένα επιστέγασμα σε ένα μετέπειτα στάδιο, να δούμε το τι έγινε και να πάρουμε κάποια μαθήματα από αυτό που έγινε, όπως τώρα στην περίοδο του κορωνοϊού. Είτε μέσα σ’ αυτό το στάδιο να εκτιμήσουμε κάποια πράγματα. Όπως τώρα μέσα στην περίοδο του κορωνοϊού, κάποιοι μπόρεσαν να δουν αυτά που ήδη έχουν και να τα εκτιμήσουν που πριν δεν τα εκτιμούσαν.
Έχετε ειδικευτεί και στη θεραπευτική γραφή και στο τέλος του βιβλίου σας έχετε και ασκήσεις εκφραστικής γραφής. Που βοηθά αυτό;
Ο τρόπος που εστίασα να εκφράσει κάποιος την ευγνωμοσύνη του ήταν ο γραπτός λόγος, καθώς αυτή είναι και η εξειδίκευσή μου ως ψυχολόγος, στο να μπορέσει κάποιος να βοηθηθεί και να την εκφράσει και πρακτικά γι’ αυτό κι έβαλα κάποιες ασκήσεις που μπορεί ο αναγνώστης να τις κάνει και να εντάξει την ευγνωμοσύνη περισσότερο στη ζωή του, γιατί καλά είναι να τα λέμε όλα στη θεωρία, αλλά οι πράξεις είναι ακόμη πιο δύσκολες.
Οι πράξεις φαίνεται να είναι πάντα πιο δύσκολες είτε πρόκειται να εκφράσει κανείς την ευγνωμοσύνη, είτε τη συγνώμη, είτε άλλα συναισθήματα…
Ακριβώς! Γι’ αυτό λέω ότι είναι θέμα εστίασης, καθώς εστιάζουμε στα αρνητικά. Για παράδειγμα να έχουμε μία καλή ημέρα στο γραφείο κι αν κάτι γίνει στραβό στα τελευταία πέντε λεπτά να γυρίσει κανείς στο σπίτι με μια άσχημη διάθεση, ενώ όλη η προηγούμενη ημέρα ήταν καλή. Το ίδιο βλέπουμε και στις συμπεριφορές των ανθρώπων, που εστιάζουμε στα αρνητικά που έχουν και δεν κοιτάζουμε στο όλο το υπόλοιπο θετικό πακέτο που έχουν, γι’ αυτό και μερικές φορές ξεχνιόμαστε είτε να ζητήσουμε συγνώμη, είτε θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα, είτε δεν λέμε μία καλή κουβέντα.
