Τις επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία, τη συμμετοχή των μαθητών, αλλά και τη στάση των εκπαιδευτικών στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση που υλοποιήθηκε εξαιτίας της αναστολής λειτουργίας των σχολείων για τον Covid-19 ανέλυσε σε εκτεταμένη έρευνα ο Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Θοδωρής Θάνος. Ο ίδιος μιλώντας στο «Ράδιο ΕΝΑ 102,5» και στον Ηλία Κουτσερή υπογράμμισε τις κοινωνικές ανισότητες που αναδείχθηκαν αυτή την περίοδο και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισαν εκπαιδευτικοί τόσο με τη νέα μορφή της εκπαίδευσης όσο και στην εύρεση των μαθητών τους με ιδιαίτερα κοινωνικοπολιτιστικά χαρακτηριστικά. Στην έρευνα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων συμμετείχαν εκπαιδευτικοί και γονείς από τη Μαγνησία.
Η έλευση του Covid-19 έφερε σημαντικές ανακατατάξεις σε όλα τα επίπεδα και τομείς της κοινωνίας, με την εκπαίδευση να δοκιμάζει για πρώτη φορά και εντελώς ξαφνικά την εξ αποστάσεως διδασκαλία. Εκπαιδευτικοί και μαθητές επικοινωνούσαν μέσω υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων και όσο σε πολλούς αυτό να φαίνεται εύκολο με τα τεχνολογικά επιτεύγματα, τελικά αποδείχθηκε μία πιο σύνθετη εργασία, από την οποία διαπιστώθηκαν πολλά σε σχέση με την τεχνολογική κατάρτιση των εκπαιδευτικών αλλά και την ουσία της μάθησης.
Ο κ. Θάνος ξεκίνησε με τους συνεργάτες του την έρευνα, παρακινούμενος από μία τοποθέτηση ενός γιατρού στην Αμερική που είπε ότι πλήττονται από τον κορωνοϊό τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα στο θέμα της υγείας. Ωστόσο ο Καθηγητής ανέφερε πως υπάρχει και το κοινωνικοπολιτισμικό χαρακτηριστικό σ’ αυτή την κρίση κι αυτό ήθελε να ερευνήσει και στο χώρο της εκπαίδευσης.
Διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες
από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση
Αυτή τη στιγμή ο κ. Θάνος και η ερευνητική του ομάδα επεξεργάζονται δύο έρευνες μία που αφορά στην πρωτοβάθμια με τη συμμετοχή 1000 εκπαιδευτικών και μία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με τη συμμετοχή 1500 εκπαιδευτικών, ενώ συμμετέχουν και 700 γονείς απ’ όλη την Ελλάδα και απ΄τη Μαγνησία, συμμετέχοντας μέλη, τόσο της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Βόλου, όσο και άλλοι εκπρόσωποι συλλόγων γονέων.
Κοινή συνιστώσα των δύο ερευνών, σε μια πρώτη αξιολόγηση είναι πως «9 στους 10 εκπαιδευτικούς ανέφεραν ότι η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης δημιούργησε νέες μορφές ανισοτήτων και το 75% των εκπαιδευτικών, δήλωσε ότι αναπαράγονται οι κοινωνικές ανισότητες. Παιδιά που θέλουν περισσότερη βοήθεια και ιδίως παιδιά με ιδιαίτερα κοινωνικοπολιτιστικά χαρακτηριστικά, όπως είπαν και στις συμπληρωματικές συνεντεύξεις των εκπαιδευτικών, χάθηκαν εντελώς από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, παρά τις προσπάθειες εκπαιδευτικών και διευθυντών, καθώς δεν κατάφεραν να εντοπίσουν τους μαθητές κι αυτοί είναι οι μαθητές που χρειάζονται περισσότερο το σχολείο και το σχολείο να κάνει προσπάθειες για να μεταφέρει τη γνώση», όπως υπογράμμισε ο κ. Θάνος.
Προσπάθησαν να ανταποκριθούν
οι εκπαιδευτικοί αλλά αντιμετώπισαν δυσκολίες
Μία ακόμη παράμετρος που εξετάζεται στην έρευνα, είναι η ανταπόκριση των εκπαιδευτικών στη σύγχρονη διδασκαλία και ο χειρισμός τους με τις νέες τεχνολογίες.
Σύμφωνα με τον κ. Θάνο, το 75% των εκπαιδευτικών προσπάθησε να προσαρμόσει το εκπαιδευτικό υλικό στις ανάγκες που δημιουργήθηκαν και ανέφερε πως αυξήθηκε ο φόρτος των ωρών εργασιών.
«Κανείς δεν μπορεί να πει ότι οι εκπαιδευτικοί δεν έδειξαν ενδιαφέρον, δεν εργάστηκαν μπροστά στην αναγκαιότητα αυτή που προέκυψε. Το θέμα είναι η κατάσταση αυτή να μην έχει χαρακτήρα μονιμότητας. Οι εκπαιδευτικοί κλήθηκαν να λειτουργήσουν τη δια ζώσης εκπαίδευσης με όρους εξ αποστάσεως. Πρόκειται για έναν ανορθόδοξο συνδυασμό και αντιφατικό, καθώς διαφορετικές αρχές έχει η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, η οποία χρειάζεται και διαφορετικά μέσα και δεξιότητες. Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί φάνηκε πως δεν είχαν εκπαιδευτεί γι’ αυτό και εάν θέλουμε να προετοιμαστούμε για το επόμενο χρονικό διάστημα θα πρέπει να γίνει επιμόρφωση, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και ερωτήσεις των εκπαιδευτικών και να μην έχει μόνο έναν ακαδημαϊκό χαρακτήρα και χρειάζεται επιμόρφωση στην αξιοποίηση την τεχνικών μέσων», ανέλυσε ο καθηγητής.
Φυσικά τόνισε πως για να γίνει αυτό χρειάζεται να γίνει εξασφάλιση των κατάλληλων μέσων, καθώς από την έρευνα διεφάνη ότι δεν είχαν όλοι οι εκπαιδευτικοί υπολογιστές, ενώ το ίδιο συνέβαινε και στους μαθητές που είτε δεν είχαν καθόλου, είτε πολλοί είχαν έναν υπολογιστή για όλα τα μέλη της οικογένειας.
Να σημειωθεί πως η έρευνα διεξάγεται με επιστημονικό υπεύθυνο τον κ. Θεόδωρο Θάνο , Επίκουρο Καθηγητή στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και με τους συνεργάτες του κ.κ. Γιάννη Κρομμύδα , Δημήτρη Δημητρίου, Άννα Δούβαλη, Παντελή Δευτεραίο και Απόστολο Κατσικά, υποψήφιους διδάκτορες του Τμήματος .
Όχι στην τοποθέτηση καμερών
Τέλος, ο κ. Θάνος σχολίασε και την τοποθέτηση καμερών στις σχολικές τάξεις για βιντεοσκόπηση του μαθήματος, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων πως «δεν μπορεί η βιντεοσκόπηση ενός μαθήματος να συμβάλει σε κάτι και όλοι γνωρίζουμε ότι η μάθηση είναι δυναμική διαδικασία», ενώ σχετικά με το άνοιγμα των σχολείων και τη μικρή συμμετοχή των μαθητών της Γ’ Λυκείου, ο καθηγητής το χαρακτήρισε ως αναμενόμενο, καθώς αυτοί που απέχουν τώρα από τα μαθήματα έχουν τη βοήθεια των φροντιστηρίων και θα απείχαν ακόμη κι αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές.
«Ποιοι είναι αυτό που πηγαίνουν στο σχολείο; Είναι αυτοί που θέλουν να μπουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και δεν έχουν τη βοήθεια των φροντιστηρίων. Είναι πολύ σημαντικό που άνοιξαν τα σχολεία κι έχουν τη δυνατότητα αυτά τα παιδιά να παρακολουθήσουν το μάθημα», κατέληξε ο ίδιος.
