Με θέσεις αταλάντευτες εδώ και χρόνια και με ισχυρό αίσθημα ευθύνης απέναντι στους Έλληνες για ενέργειες που πρέπει να γίνουν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να ελαχιστοποιούνται σταδιακά οι συνέπειες της κρίσης στην Ελλάδα, όπως και στις υπόλοιπες «πληγείσες» χώρες, ο κ. Γιώργος Ντάσης, έχει δώσει το δικό του στίγμα, μέσα από τη θέση που κατέχει εδώ και ένα χρόνο περίπου, αυτή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ).
Με αυτή την ιδιότητα, μίλησε στο «Ράδιο-Ένα 102,5», τονίζοντας ξεκάθαρα, ότι για την εξέλιξη της χώρας μας, υπάρχουν τεράστιες ευθύνες για τους Έλληνες, και κυρίως για τους Έλληνες που κυβέρνησαν την χώρα, τις τελευταίες δεκαετίες. Όπως διαπιστώθηκε μάλιστα, δεν υπήρχε κανείς να ελέγχει το χρέος της Ελλάδας, με συνέπεια να φθάσουμε στην υπερχρέωση!
Όπως σημείωσε, πρέπει να κοιτάξουμε «να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα για τα οποία εμείς ευθυνόμαστε και από εκεί και πέρα εγώ μένω αισιόδοξος…» Για να γίνει αυτό όμως, ο κ. Ντάσης, τόνισε ότι χρειάζεται μια εθνική συμφωνία από όλα τα κόμματα, όπως και μια εθνική συμφωνία για πάταξη της διαφθοράς, ώστε οι διεφθαρμένοι να μην βρίσκουν πουθενά «λιμάνι» να κρυφτούν … Μέσα από την επιτροπή την οποία εκπροσωπεί και μάλιστα ως μοναδικός Έλληνας, πρόεδρος ευρωπαϊκού θεσμού, πρότεινε, την καθιέρωση ενός ελάχιστου εισοδήματος, για όλους τους πολίτες που ζουν στην επικράτεια της Ε.Ε., με τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου, με πόρους, όπως τη φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών αλλαγών.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
Όταν ξεκινήσατε την θητεία σας ως πρόεδρος, είχατε ένα σύνθημα για «Μια ενωμένη, δημοκρατική, βασισμένη στην αλληλεγγύη, Ευρώπη, κοντά στους πολίτες της» και πιστεύω ότι αυτό πλέον στις μέρες μας, είναι ίσως και το διακύβευμα… Μπορούμε να το καταφέρουμε αλήθεια;
Κοιτάξτε το σύνθημα αυτό έγινε αποδεκτό αν όχι από το 100% των μελών, τουλάχιστον από το 80-90% και παραμένει πάντα στην ημερήσια διάταξη. Πιστεύω ότι έχουμε πετύχει ως ένα βαθμό να κάνουμε τους αποφασίζοντες και αποφασίζοντες είναι οι κυβερνήσεις και το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, να θυμηθούν ότι η αλληλεγγύη ήταν μια από τις βασικές έννοιες, πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η ευρωπαϊκή κοινότητα
Έτσι φαντάζομαι… Από τον Αντενάουερ, μέχρι και όλους τους επόμενους ηγέτες…
Αυτή η αλληλεγγύη, δυστυχώς το 2010 ξεχάστηκε και ήμασταν παρόντες… Εγώ τότε ως πρόεδρος της ομάδας των συνδικαλιστών… Βέβαια δεν μπορέσαμε να πετύχουμε ακριβώς αυτό που διεκδικούσαμε δηλαδή την αμοιβαιοποίηση του χρέους των χωρών που έχουν προβλήματα και δεν είναι μόνο η δική μας βέβαια, καθώς, το ίδιο πρόβλημα, έχουν μικρές χώρες όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, αλλά και μεγάλες χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία. Αν το ξανασκεφτούμε όμως, πετύχαμε, τουλάχιστον να μπορούν να δανείζονται και οι προβληματικές χώρες με επιτόκια τα οποία δεν είναι εμπορικά, αλλά είναι σχετικά κοντά στο επιτόκιο το οποίο δανείζει η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα τις εθνικές τράπεζες. Στόχος πάντα, είναι η αμοιβαιοποίηση του χρέους δηλαδή μια έμπρακτη ένδειξη αλληλεγγύης. Παράλληλα, έχουμε βάλει και άλλους στόχους, όπως παραδείγματος χάρη η καθιέρωση ενός ελάχιστου εισοδήματος, για όλους τους πολίτες που ζουν στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου που θα χρηματοδοτεί αυτό το ελάχιστο εισόδημα… Παράλληλα, σημαντικό είναι το θέμα του προϋπολογισμού. Ο προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πενιχρός, είναι κάτω από το 1% του ΑΕΠ της Ε.Ε.. Αν θέλουμε να συγκρίνουμε για να γίνομαι κατανοητός, ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, είναι γύρω στο 22% .
Μεγάλη η διαφορά… Τι έχει γίνει προς αυτή την κατεύθυνση;
Αυτό δεν έχει επιτευχθεί. Προσπαθήσαμε όμως να κάνουμε και ο στόχος μας αυτός είναι άλλωστε μέσα από ένα διαρκή διάλογο, να διατυπώνουμε προτάσεις που να τυχαίνουν της συντριπτικής πλειοψηφίας ή τουλάχιστον της ποιοτικής πλειοψηφίας. Ποιοτική εννοώ, πάνω από το 62-63% … Σε αυτή την κατεύθυνση, είχαμε πει το 2010, ότι μια πηγή εσόδων, θα μπορούσε να είναι η φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών αλλαγών. Διαπίστωσα με μεγάλη μου ικανοποίηση ότι παρότι στην αρχή ο τότε πρόεδρος της ευρωπαϊκής επιτροπής και ο αρμόδιος επίτροπος ο κ. Μπαρόζο μου απάντησε πολύ επίσημα ότι μπορεί να έχουμε δίκιο στην πρόταση μας αλλά είναι αδύνατο να εφαρμοστεί… Δύο χρόνια αργότερα όμως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέθεσε ακριβώς την πρόταση που είχαμε καταθέσει εμείς, αλλά δυστυχώς ακόμα δεν έχει εφαρμοστεί. Η Ε.Ε. θα μπορούσε να αποκομίσει ένα ποσό της τάξης των 50 με 55 δισεκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, δηλαδή θα μπορούσε να διπλασιάσει των προϋπολογισμό των διαρθρωτικών ταμείων, να χρηματοδοτήσει ενέργειες όπως αυτή που προτείναμε όπως τη διασφάλιση ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για όλους τους πολίτες. Βέβαια προσοχή, όταν μιλάω για εισόδημα δεν αναφέρομαι στους μισθούς, διότι όπως ξεκαθαρίσαμε τα μεροκάματα και οι μισθοί είναι υπόθεση διαπραγμάτευσης μεταξύ συνδικαλιστικών και εργοδοτικών οργανώσεων…
Έχουν γίνει από τν πλευρά σας, άλλες κινήσεις, από τις οποίες μπορεί να βγει οφελειμένη και η χώρα μας;
Και άλλα πολλά προσπαθούμε σε αυτή τη δίνη στην οποία βρισκόμαστε, άλλοτε με επιτυχία, άλλοτε μας μένει η πικρία, γιατί ενώ έχουμε διατυπώσει συναινετικές προτάσεις, δεν έχουν πάρει το δρόμο για την υλοποίηση τους… Αλλά ξέρετε, η Ε.Ε. η όλη ιστορία της, είναι ένας διαρκής διάλογος και το αν υπάρχει σήμερα, υπάρχει γιατί υπήρξε από το παρελθόν πάρα πολύ θελκτική. Έπαψε να είναι θελκτική μετά τη κρίση του 2009. Πιστεύω ωστόσο, ότι βρισκόμαστε σε μια πορεία ανάκαμψης και το οφείλουμε σε διάφορους παράγοντες. Εδώ η συνεισφορά του τωρινού προέδρου της ευρωπαϊκής επιτροπής του κ. Γιούνκερ δεν είναι αμελητέα. Βέβαια ο κ. Γιούνκερ πρότεινε ένα πρόγραμμα επενδύσεων ύψους 315 δις, που η πρόταση του είναι καλή και σημαντική, την επικροτήσαμε, αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε να πούμε ξεκάθαρα ότι δεν είναι αρκετά, γιατί εμείς προτείνουμε να υπάρχουν επενδύσεις της τάξης του 2% του ΑΕΠ της Ε.Ε. κάθε χρόνο. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να υλοποιήσουμε διακηρύξεις όπως αυτή που πρέπει να γίνει, για να μειώσουμε την ανεργία πρέπει όλοι οι νέοι να βρουν μια απασχόληση …
Ασφαλώς… Είναι σημαντικό πάντως ότι δεν εγκαταλείπετε τους στόχους και επιμένετε… Μια που αναφερθήκατε και στο κομμάτι της ανεργίας και της απασχόλησης, ο Έλληνας και η Ελληνίδα γενικότερα, κοιτάζουν είναι αλήθεια πλέον με καχυποψία την όποια ανάληψη πρωτοβουλίας ή σχεδιασμού της Ε.Ε.. Το γνωρίζετε και το αντιλαμβάνεστε… Τα τελευταία χρόνια μέσω των μνημονίων μόνο δυσάρεστες ή δύσκολες επιπτώσεις υπήρξαν. Υπάρχουν όμως πράγματα απ΄ότι αντιλαμβάνομαι από τη κουβέντα μας, που μπορούν να γίνουν στους τομείς της απασχόλησης, της επένδυσης, της βελτίωσης της ποιότητας ζωής μας, έτσι;
Ναι κύριε Κουτσερή να σας πω για την κρίση η οποία έπληξε πάρα πολύ σοβαρά αρκετές χώρες και τη δική μας ιδιαίτερα…Υπάρχουν πρώτα τεράστιες ευθύνες για μας τους Έλληνες, κυρίως για τους Έλληνες που κυβέρνησαν την χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Προσωπικά την εποχή εκείνη σαν πρόεδρος των συνδικαλιστών, δεν με εμπόδισε να αναφέρω βέβαια τις ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά να τονίσω επίσης, την τεράστια ευθύνη που είχαν οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ευρωπαική Επιτροπή, το Συμβούλιο από τη στιγμή που όπως προανέφερα, όχι μόνο δεν εφάρμοσαν την αρχή της αλληλεγγύης, αλλά επιπλέον περάσαμε μια περίοδο όπου οι πλούσιοι γινόταν πιο πλούσιοι στην πλάτη των φτωχών και των προβληματικών χωρών. Το να λέμε ότι οι αποφάσεις της Ευρώπης φταίνε για όσα ακόμη συμβαίνουν, πιστεύω ότι είμαστε σε λάθος δρόμο. Πρέπει να κοιτάξουμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα για τα οποία εμείς ευθυνόμαστε και τα οποία μόνο εμείς μπορούμε να διορθώσουμε και από εκεί και πέρα εγώ μένω αισιόδοξος…
Από πού ορμώμενος;
Τονίζω ότι υπάρχουν συμμαχίες… Ένα παράδειγμα, ήταν ένα πρόσφατο συνέδριο που οργάνωσε το Υπουργείο Εργασίας στην Ελλάδα και ήμουν καλεσμένος σαν πρόεδρος του θεσμού…
Αυτό για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις λέτε;
Ναι, άκουσα παρεμβάσεις από υπουργό της Αυστρίας, από υψηλούς αξιωματούχους από τη Γερμανία, την Ιταλία, τον πρόεδρο και τον γενικό γραμματέα στης Ομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών συνδικάτων, παρεμβάσεις σθεναρά υπέρ της αλληλεγγύης και επίσης σθεναρά υπέρ της βοήθειας της οποίας πρέπει έχουν υποχρέωση να προσφέρουν προς τη χώρα μας, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει εμείς να νοικοκυρέψουμε τα του οίκου μας, πρέπει η δημόσια διοίκηση να γίνει πιο αποτελεσματική, πρέπει να παταχθεί η διαφθορά. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται μια εθνική συμφωνία από όλα τα κόμματα, μια εθνική συμφωνία για πάταξη της διαφθοράς, ώστε οι διεφθαρμένοι να μην βρίσκουν πουθενά «λιμάνι» να κρυφτούν …
Βλέπετε να γίνουν τέτοια βήματα;
Η συζήτηση αυτή χρειάζεται αρκετό χρόνο… Αλλά η ουσία είναι μια… Ότι πρέπει εμείς να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και μόνο εμείς μπορούμε να το κάνουμε. Από εκεί και πέρα, πιστεύω όλα θα πάνε πολύ καλύτερα…
Επειδή είπατε ότι είστε γενικότερα και αισιόδοξος και καθώς προέρχεστε από το συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων, θέλω να σας ρωτήσω το εξής: Το μοντέλο των προηγούμενων δεκαετιών που ικανοποιούσε τον Έλληνα εργαζόμενο πριν έρθει και δημιουργηθεί το θέμα της κρίσης με τα σημερινά αποτελέσματα, να θεωρήσουμε ότι αποτελεί οριστικό παρελθόν;
Ξέρετε, δεν το παίζω ποτέ Προφήτης, μπορώ να πω ότι θα θεωρηθεί παρελθόν υπό ορισμένες προϋποθέσεις… Τι συνέβη στο παρελθόν; Δεν υπήρχε κανείς, να ελέγχει το χρέος! Δεν το κάναμε εμείς τα συνδικάτα, γιατί τουλάχιστον μέχρι τότε σε καμία χώρα σημειωτέον, δεν θεωρήθηκε ότι είναι καθήκον του εργατικού κινήματος. Αλλά οι πολιτικές δυνάμεις, συμπολίτευση και αντιπολίτευση τι έκαναν; Ξεκίνησε το χρέος από το 2004 πήρε τον ανήφορο, η χώρα μας δανειζόταν με επιτόκια ούτε καν που μαθαίναμε, βρεθήκαμε καταχρεωμένοι και στο στόχαστρο των «τοκογλύφων» … Με αποτέλεσμα, τα γνωστά και εκεί βέβαια όπως είπα και ξαναλέω, δεν είχαμε την αλληλεγγύη, η οποία όμως επανήλθε σε σχετικά ικανοποιητικό βαθμό τα επόμενα χρόνια … Θέλω να μείνω αισιόδοξος, όταν λέω θέλω να μείνω αισιόδοξος, σημαίνει ότι πρέπει να παλεύω για αυτό και εγώ και όλοι όσοι ασπάζονται αυτή την άποψη…
Ποιος είναι ο Γιώργος Ντάσης
Ο κ. Γιώργος Ντάσης είναι ο 31ος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ). Προερχόμενος από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της Ελλάδας και του Βελγίου, εξελέγη Πρόεδρος στις 7 Οκτωβρίου του 2015 κατά τη διάρκεια της τακτικής Ολομέλειας της ΕΟΚΕ, με συντριπτική πλειοψηφία . Η θητεία του διαρκεί 2,5 χρόνια (2015-2018), ενώ είναι ο μόνος Έλληνας που ηγείται ενός ευρωπαϊκού θεσμού! Η ΕΟΚΕ είναι συμβουλευτικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ιδρύθηκε το 1957 και παρέχει εμπειρογνωμοσύνη στα μεγάλα θεσμικά όργανα της ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), εκδίδοντας «γνωμοδοτήσεις» σχετικά με την προτεινόμενη κοινοτική νομοθεσία. Εκδίδει επίσης «γνωμοδοτήσεις πρωτοβουλίας» για θέματα που θεωρεί ότι πρέπει να μελετηθούν. Ένα από τα κύρια καθήκοντα της ΕΟΚΕ είναι να λειτουργεί ως «γέφυρα» μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και της «κοινωνίας των πολιτών».
