Στον Βόλο και συγκεκριμένα στην Παλιά Ηλεκτρική παρουσιάζεται απόψε το έργο του Αμερικάνου συγγραφέα Stephen Belber, “Η Συνάντηση” σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη που έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο Αμαλία στην Θεσσαλονίκη και περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα. Με πρωταγωνιστή τον έμπειρο ηθοποιό και σκηνοθέτη «η Συνάντηση» έρχεται για να μιλήσει για τα λάθη του παρελθόντος και το δίλημμα της αποκάλυψής τους ή όχι στο μέλλον. Λίγες ώρες πριν την παράσταση, ο κ. Κιμούλης μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή τόσο για τις θεατρικές παραστάσεις, που ο ίδιος φροντίζει να «γυρίσουν» ανά την Ελλάδα, όσο και για τα μηνύματα του έργου, τα οποία βρίσκουν άμεση εφαρμογή στο σήμερα.
«Ζούμε σε μία ομφαλοκεντρική χώρα, αλλά αντιδρούμε»
Ο κ. Κιμούλης αναφέρθηκε στις προσπάθειές του να «ταξιδεύει» τα έργα στα οποία συμμετέχει και σκηνοθετεί και εκτός των Αθηνών, δίνοντας την δυνατότητα στους κατοίκους της περιφέρειας να δουν θεατρικές παραστάσεις, εκτός από την περίοδο του καλοκαιριού, όπου και οι θίασοι πραγματοποιούν τις περιοδείες τους.
«Είναι γνωστό ότι ζούμε σε μία ομφαλοκεντρική χώρα, δηλαδή τα πάντα σχεδόν συμβαίνουν στην πρωτεύουσα. Αντιδρούμε σε αυτό, δηλώνουμε την αντίθεσή μας, αλλά πιστεύω ότι αυτό δεν φτάνει.
Χρειάζεται με κάποιες πράξεις να αποδεικνύεις την διαφωνία σου, την αντίδρασή σου σε αυτό και οι πράξεις που αφορούν εμένα είναι το να δημιουργήσω μία παράσταση που πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο να την παρουσιάζω και στην περιφέρεια και όχι μόνο καλοκαιρινούς μήνες, αλλά και τον χειμώνα», επεσήμανε χαρακτηριστικά και τόνισε πως η παράσταση στον Βόλο είναι σχεδόν sold out και γι’ αυτό τον λόγο μετά το ταξίδι της παράστασης σε γειτονικές πόλεις, να επιστρέψει για μία δεύτερη παράσταση.
«Κανενός το παρελθόν
δεν μπορεί να μείνει κρυφό»
Η θεατρική παράσταση τιτλοφορείται «η Συνάντηση» και σύμφωνα με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη έχει ως κεντρικό πρόσωπο έναν ηλικιωμένο χορογράφο, αρκετά διάσημο, που έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση και δέχεται την επίσκεψη ενός νεαρού ζευγαριού. Αρχικά, η αιτία της επίσκεψης είναι η κυρία του ζευγαριού, η οποία κάνει μία διατριβή στο Πανεπιστήμιο σχετικά με την χορογραφία, την ιστορία της χορογραφίας.
Ο χορογράφος δέχεται αυτό το ζευγάρι και σιγά σιγά στη συνάντηση καταλαβαίνει ότι η αιτία της επίσκεψης αυτής δεν ήταν τελικά η διατριβή που έκανε η κυρία, αλλά μία άλλη αιτία και ξαφνικά ο χορογράφος βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα όπως πίστευε ο ίδιος, καλά κρυμμένο μυστικό από το παρελθόν του. Και το δίλημμά του είναι τι ακριβώς πρέπει να κάνει, να το κρατήσει θαμμένο ή τελικά να το εμφανίσει.
«Το έργο μιλά για τα μυστικά και το παρελθόν και δείχνει ότι κανενός το παρελθόν δεν μπορεί να μείνει κρυφό. Το παρελθόν, όπως έλεγε και ο Σαίξπηρ σε ένα έργο του, είναι πρόλογος. Από εκεί και πέρα το έργο μιλά για τον τρόπο που ο σύγχρονος άνθρωπος αντιμετωπίζει όλη αυτή τη μοναξιά, την απομόνωση που ουσιαστικά δέχεται κάθε άνθρωπος από τον περιβάλλοντα χώρο του, την οποία έχει φτάσει στο σημείο κι αυτό είναι το τραγικό, να την αντιμετωπίζει ως δική του επιλογή. Να μετατρέψει δηλαδή τη μοναξιά του σε μοναχικότητα κι αυτό είναι εγκληματικό, γιατί όσο πιο πολύ ο περιβάλλων χώρος μας οδηγεί στην απομόνωση, εμείς τόσο πιο πολύ πρέπει να είμαστε απέναντι σε όλο αυτό, ανοιχτά. Όσο πιο πολύ μας βάζουν μέσα στο σπίτι, τόσο πιο πολύ έξω στους δρόμους πρέπει να βγαίνουμε» επεσήμανε ο ίδιος, τονίζοντας πως το μήνυμα του έργου βρίσκει εφαρμογή στο σήμερα και σε όλα αυτά που έχουμε ζήσει και ζούμε.
Μάλιστα, σχολίασε ότι ο συγγραφέας «περνά» και μιλά γι’ αυτό το τόσο σοβαρό θέμα, χρησιμοποιώντας τον κώδικα της κωμωδίας, χαρακτηρίζοντάς το και ιδιοφυές, καθώς δεν χάνει ίχνος από την σοβαρότητά του.
Τα μυστικά που υπάρχουν στο έργο και ξετυλίγονται πάνω στη θεατρική σκηνή μπορεί ακόμη να μην γνωρίζουμε πόσο και εάν θα επηρεάσουν τους ήρωες, ωστόσο το έργο λέει, σύμφωνα με τον κ. Κιμούλη ότι κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το παρελθόν και την ίδια στιγμή δεν μπορεί και να το διορθώσει. Κατ’ επέκταση δεν πρέπει να προχωράει προς τον μέλλοντα χρόνο κοιτώντας διαρκώς το παρελθόν του.
«Δεν διορθώνεται το παρελθόν. Ζεις μαζί του…»
«Το παρελθόν το φέρεις, το παρελθόν είσαι. Πολλές φορές προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το παρελθόν έχοντας την ελπίδα ότι μπορούμε να το διορθώσουμε κι αντιμετωπίζουμε το ίδιο μας το μέλλον σαν συνεργείο του παρελθόντος. Δεν διορθώνεται το παρελθόν. Ζεις μαζί του, ελπίζεις βεβαίως να μην επαναλάβεις τα ίδια λάθη στον μέλλοντα χρόνο, αλλά δεν μπορείς να διορθώσεις εκείνα τα λάθη», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Εκτός από την θεατρική παράσταση, ο κ. Κιμούλης ανέφερε πως σύντομα οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να δουν μία ταινία, για την οποία ξεκίνησε να εργάζεται μέσα στην καραντίνα. Η ταινία αυτή ολοκληρώθηκε, στηρίζεται στο θεατρικό έργο του Τσέχοφ «ο Γλάρος» και θα βγει στους κινηματογράφους μετά το Πάσχα.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης Δήμητρα Παλαιοδημοπούλου
