Την πολιτική της αυτοπροστασίας των εθνικών μας δικαιωμάτων τονίζει ότι πρέπει να ακολουθήσουμε απέναντι στις επεκτατικές επιθέσεις της γείτονας χώρας ο Ευρωβουλευτής του Κυπριακού κόμματος του ΔΗΚΟ, κ. Κώστας Μαυρίδης, ο οποίος επισημαίνει ότι η πεποίθηση της βοήθειας από «αλλού» είναι επικίνδυνη. Ο καθηγητής πανεπιστημίου και μέλος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου της Ε.Ε. μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στη ΜΑΓΝΗΣΙΑ, εφ’ όλης της ύλης των θεμάτων με την Τουρκία, την Ελλάδα και την κατεχόμενη Κύπρο, μια Τουρκία που ανεξαιρέτως Ταγίπ Ερντογάν, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κινείται στην ίδια επεκτατική, καθεστωτική και πολιτική γραμμή, όπως σημείωσε με έμφαση.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
Διανύουμε μια αρκετά δύσκολη περίοδο, καθώς έρχονται και πάλι στο προσκήνιο των συζητήσεων τα ελληνοτουρκικά, τα κυπριοτουρκικά και γενικότερα τα θέματα εθνικής ασφάλειας…
Είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε τους όρους του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου και να διευρύνουμε τις συζητήσεις που γίνονται, καθώς η τουρκική στάση είναι καθαρά επεκτατική και παραβιάζει το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, τα θέματα αυτά δεν είναι μόνο της Κύπρου και της Ελλάδας, αλλά είναι και της Ευρώπης. Πραγματοποιείται η σύγκρουση του κράτους δικαίου και των αξιών με ένα αυταρχικό καθεστώς, το οποίο θέλει να επεκτείνει, ιδιαιτέρως στους γείτονές του. Η Κύπρος στενάζει ήδη 48 χρόνια κάτω από παράνομη κατοχή. Η πολιτική του κατευνασμού που είχε ακολουθηθεί στο χιτλερικό καθεστώς και ακολουθείται και τώρα, έπρεπε να μας είχε διδάξει ότι ως πολιτική είναι ντροπιαστική, ανήθικη και αναποτελεσματική. Το τελευταίο, μάλιστα, το αντιμετωπίζουμε αυτή την περίοδο. Άρα, πρώτιστο για την Κύπρο και την Ελλάδα, είναι να αξιοποιήσουμε μεν το ευρωπαϊκό πλαίσιο, αλλά ταυτόχρονα να αυτοπροστατευτούμε. Θα το πω με απλά λόγια. Η πίστη ότι θα προσέλθει κάποια ξένη χώρα ή δύναμη να προασπιστεί τα δικά μας δικαιώματα για χάρη μας, είναι αφελής, αλλά και επικίνδυνη.
Είναι αφελές να το πιστεύουμε λέτε, καθώς υπήρχε και στο παρελθόν αυτή η πεποίθηση και αποδείχτηκε λανθασμένη, με αυτή την έννοια; Θα έπρεπε να διδαχθούμε ουσιαστικά από την ιστορία…
Ακριβώς! Βέβαια, αυτό που λέω δεν σημαίνει ότι το ευρωπαϊκό πλαίσιο δεν παρέχει κάτι σημαντικό σε αυτές τις συνθήκες. Άλλωστε, αυτό που επιδιώκουμε όλοι, είναι η ειρήνη. Γι’ αυτό η ισχύς και η αποτρεπτικότητα είναι παράμετροι, ώστε να διασφαλίσουμε την ειρήνη και το δίκαιο. Το επεκτατικό καθεστώς της Τουρκίας, το οποίο προσωπικά ονομάζω ισλαμοφασιστικό καθεστώς, το έχω δει, το έχω γνωρίσει και ξέρω τις αλλαγές που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια. Έτσι, θεωρώ ότι είναι δική μου ευθύνη, όχι να ωραιοποιώ την κατάσταση, αλλά να την παρουσιάζω με τις πραγματικές της διαστάσεις, καθώς με αυτόν τον τρόπο, θα είμαστε υπεύθυνοι στην ιστορία και στην κοινωνία, η οποία μας παρακολουθεί. Σε αυτό το σημείο σχετικά με την αυτοπροστασία μιας χώρας, θέλω να τονίσω ότι λειτουργεί πολλές φορές και συνδρομητικά. Δηλαδή, κι άλλες δυνάμεις όταν δουν ότι είμαστε έτοιμοι να προασπιστούμε το εθνικό και διεθνές δίκαιό μας, τότε είναι πιθανόν να εμπλακούν και να συνδράμουν. Θεωρώ ότι η αμυντική συνεργασία Γαλλίας- Ελλάδας είναι ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Μάλιστα, και εμείς ως Κύπρος θα πρέπει να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς μέχρι τώρα έχουμε επενδύσει λανθασμένα στις λεγόμενες διακοινοτικές συνομιλίες, οι οποίες εδώ και δεκαετίες δεν επέφεραν τίποτα, παρά μόνο ζημιές, όπως η τελευταία, σχετικά με τους Τουρκοκύπριους που αντιστέκονται στην υπάρχουσα κατάσταση. Δηλαδή, το τουρκικό καθεστώς μέσα από ένα πρωτόκολλο συνεργασίας προσπαθεί να επιβάλλει την αυταρχικότητά του και να αφαιρέσει τη δυνατότητα από οποιεσδήποτε αντικατοχικές φωνές στο κατεχόμενο μέρος να αντιστέκονται.
Παράλληλα βέβαια, δεν θα πρέπει να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, καθώς, εάν δεν κάνω λάθος, και στη δική σας την παρέμβαση στο Ευρωκοινοβούλιο, είχατε αναφερθεί στο παράδειγμα της Ρωσίας, όπου επιβλήθηκαν πακέτα κυρώσεων, αλλά από την άλλη πλευρά, στην Τουρκία, δεν έχει επιβληθεί κανένα, παρότι εσείς ζητήσατε για παράδειγμα, να απομακρυνθούν τα στρατεύματα από την Κύπρο…
Προσωπικά, θέλω να σας εξηγήσω γιατί τήρησα αποχή στην έκθεση της Ευρωβουλής για την Τουρκία στην οποία αναφέρεστε. Κάποιος εύλογα μπορεί να διερωτηθεί ότι εφόσον υπήρξαν αντιδράσεις από το Τουρκικό καθεστώς, πώς είναι δυνατόν ένας εξ Ελλάδος ή ένας Κύπριος Ευρωβουλευτής να μην υπερψηφίζει αυτή την έκθεση; Υπάρχουν τρία σημεία τα οποία θα έπρεπε να συμπεριληφθούν στην έκθεση και δεν συμπεριλήφθηκαν. Μετά από έξι πακέτα κυρώσεων στη Ρωσία δεν είχαμε τη δύναμη ως Ευρωκοινοβούλιο να προτείνουμε την ίδια μεταχείριση προς την Τουρκία; Τέτοια τροπολογία, μάλιστα, υπήρχε. Επίσης, θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε στο ελάχιστο την απαγόρευση πώλησης όπλων από κράτη-μέλη, όπως η Ιταλία και η Γερμανία. Αλλά βλέπετε ότι τα συμφέροντα δεν επέτρεψαν ούτε να συναινέσουμε σε αυτό.
Το τρίτο σημείο σχετίζεται με την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από την κατεχόμενη Κύπρο. Όσον αφορά στο θέμα αυτό, οφείλω να παραδεχτώ ότι συμπεριλήφθηκε στην έκθεση την τελευταία στιγμή, κατόπιν επίμονων προσπαθειών μου. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι από τη στιγμή που δεν συμπεριελήφθησαν όλα τα παραπάνω στοιχεία δεν γινόταν να υπερψηφίσω ως Ευρωβουλευτής μια τέτοια έκθεση.
Κύριε Μαυρίδη, από την εμπειρία σας, θεωρείτε ότι είμαστε σε οριακό σημείο στις σχέσεις μας με την Τουρκία ή είναι μια από τις «συνηθισμένες» καταστάσεις των τελευταίων ετών τις οποίες βιώνουμε;
Το ερώτημά σας μου δίνει την ευκαιρία να σχολιάσω κάτι το οποίο έχει επανέλθει στο προσκήνιο το τελευταίο διάστημα από τους αναλυτές, είτε της Ελλάδας, είτε της Κύπρου. Διάφοροι προσπαθούν να δώσουν μια ερμηνεία στις κινήσεις της Τουρκίας. Λένε ότι γίνονται για εντυπωσιασμό ή ενόψει των τουρκικών εκλογών, που δεν αποκλείω ότι και αυτά συμβάλουν στην συμπεριφορά του καθεστώτος Ερντογάν. Πρέπει, όμως, να είμαστε ξεκάθαροι και ειλικρινείς. Ακόμα και η αντιπολίτευση του βαθέως κεμαλικού κράτους κινούνται στην ίδια γραμμή που κινείται και ο Ταγίπ Ερντογάν. Επομένως, δεν πρέπει να προσδοκούμε ότι θα υπάρξει κάποια αλλαγή αν φύγει ο Ερντογάν από την εξουσία. Πρέπει, επιτέλους, να σταματήσουμε αυτού του είδους τις επικίνδυνες δικαιολογίες για να αποφεύγουμε τη δική μας ευθύνη.
Αντιλαμβάνομαι ότι η προάσπιση των εθνικών δικαίων είναι πάντα στην βάση των διεθνών και ευρωπαϊκών κανόνων, οι οποίοι δεν έγιναν για να προασπιστούν τα δικαιώματα μόνο της Κύπρου ή της Ελλάδας, αλλά όλων. Προασπιστήκαμε τα δικαιώματα της Ουκρανίας απέναντι στη Ρωσία και αυτή την απαίτηση πρέπει να έχουμε και εμείς από τους εταίρους μας. Κύπριοι και Ελλαδίτες είμαστε μεν δύο ξεχωριστά κράτη, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ανήκουμε στο ίδιο έθνος και θα πρέπει να αγωνιστούμε για τις χίλιες αξίες του πολιτισμού μας.
