Τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά και την διαφαινόμενη βελτίωση του κλίματος μεταξύ των δύο χωρών με μια …στάση οπισθοχώρησης του Ερντογάν, σχολίασε ο Ευρωβουλευτής του Κινήματος Αλλαγής κ. Νίκος Ανδρουλάκης, μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Δημήτρη Καρεκλίδη, επισημαίνοντας πως αυτή η στάση της γείτονας είναι προσχηματική. Ο κ. Ανδρουλάκης, επεσήμανε πως οι περισσότεροι Τούρκοι πρωταγωνιστές του πολιτικού συστήματος, έχουν μία ακραία ρητορεία, η οποία δεν βοηθά να στηθούν πραγματικές γέφυρες, ενώ υπογράμμισε πως και η Ευρώπη θα πρέπει να δημιουργήσει ένα αυτοματοποιημένο σχήμα κυρώσεων. Ο Ευρωβουλευτής μίλησε όμως και για τον νέο εργασιακό νόμο, χαρακτηρίζοντας τον, πλην ορισμένων διατάξεων ως κατάπτυστο, ενώ αναφέρθηκε και στην πρότασή του, ώστε το όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου να μπει σε αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Στις τελευταίες αποφάσεις που λήφθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής φαίνεται ότι υπάρχουν εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και υπάρχει μία βελτίωση του κλίματος, όπως αφήνεται να διαρρέεται προς τα έξω. Είχαμε και την πρόσφατη συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Τουρκίας, όπου φάνηκε να αλλάζουν προς το καλύτερο οι σχέσεις. Υπάρχει όντως μία βελτίωση του κλίματος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;
Η άποψή μου είναι ότι όλα αυτά είναι προσχηματικά από την πλευρά της Τουρκίας, διότι ο Ερντογάν είναι σε μια δεινή κατάσταση. Ο κύριος λόγος στροφής του Ερντογάν είναι η ήττα του Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές και ο εγκλωβισμός του πλέον γεωπολιτικά σε μια στρατηγική που ουσιαστικά δεν έχει καμία γέφυρα στον δυτικό κόσμο, με αποτέλεσμα να προσπαθεί με τον Μπάιντεν να βρει έναν τρόπο συνομιλίας, με την Ευρώπη επίσης και αυτό τον οδηγεί στο να αποκλιμακώνει κάπως με την Ελλάδα. Είμαι αντιπρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας και Ασφάλειας και ασχολούμαι με αυτά τα θέματα τα τελευταία επτά χρόνια και δεν μπορώ να πω ότι βλέπω μια αληθινή στροφή. Η Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ και στις 20 Ιουλίου ο Ερντογάν θα πάει στην Κύπρο και θα εγκαινιάσει μια παλιά αεροπορική βάση που την εκσυγχρόνισαν στα Κατεχόμενα και η οποία θα έχει τουρκικά drones. Επειδή από τη μια, βλέποντας ότι δεν έχουμε την κλιμάκωση, τη θέρμη δηλώσεων, ακραίων που είχαμε στο παρελθόν ή ότι ο Ερντογάν προσπαθεί να δείξει μία διάθεση συνομιλίας, δεν μπορούμε να μην βλέπουμε όλο τον χάρτη. Ο Ερντογάν πήγε στο Αζερμπαϊτζάν, έκανε δηλώσεις, θα πάει στα Κατεχόμενα , συνεχίζει να έχει μία στρατηγική που οδηγεί τον ίδιο σε έναν περιφερειακό ρόλο, τον οποίο δεν μπορούμε να τον ανταγωνιστούμε , αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτός ο περιφερειακός ρόλος να είναι εις βάρος της Ελλάδας ή εις βάρος της ΕΕ. Εάν η Τουρκία είχε πραγματική διάθεση θα βλέπαμε αυτή την πρόοδο στις διαπραγματεύσεις και σε σχέση με το Κυπριακό και σε σχέση με τη χάραξη θαλασσίων ζωνών. Εγώ δεν βλέπω σ’ αυτά τα θέματα να υπάρχει βελτίωση, η βελτίωση είναι μία αποκλιμάκωση ρητορείας και πράξεων σε ένα μέρος του ζητήματος και όχι στις συνολικές σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας. Εάν είχε ηττηθεί ο Μπάιντεν, εκτιμώ πως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί.
Αυτό που φαίνεται να αλλάζει και έχει να κάνει και με την εκλογή Μπάιντεν είναι πως αλλάζουν οι συσχετισμοί σε ότι αφορά στα εξοπλιστικά. Βλέπουμε την Αμερική να προωθεί την προμήθεια των F35 στην Ελλάδα και όχι στην Τουρκία. Η διπλωματία περνά από τα εξοπλιστικά;
Το θέμα των εξοπλιστικών είναι μία μεγάλη συζήτηση. Θέλει σοβαρότητα από την ελληνική πλευρά, διότι αυτά που δεν θα δώσουν στην Τουρκία, δεν νομίζω η Ελλάδα, εάν δεν τα χρειάζεται πραγματικά, θα πρέπει να τα αγοράσει. Δεν είναι μόνο η ασφάλεια είναι και τα χρήματα που πρέπει να έχει ένα κοινωνικό κράτος και πρέπει να κάνουμε μία σωστή στρατηγική των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Δεν μπορούμε να πάμε σε έναν αέναο ανταγωνισμό, ο οποίος θα καθηλώσει άλλους τομείς της δημόσιας οικονομίας της χώρας.
Υπάρχουν ειδικοί, υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις για το συγκεκριμένο όπλο, όμως η συζήτηση αυτή είναι μακρά και χρειάζεται χρόνο για να γίνει. Η Τουρκία, όσο την γνωρίζω, δεν θα έχει τα επόμενα χρόνια τη δυνατότητα να κάνει σοβαρές παραχωρήσεις και δεν εννοώ να δώσει κάτι, εννοώ σεβασμό του Διεθνώς Δικαίου, το οποίο θα οδηγήσει σε μια διμερή συζήτηση με την Ελλάδα για χάραξη των θαλασσίων ζωνών ή συνυποσχετικό στην Χάγη για να γίνει αυτό από το Δικαστήριο και δεν το βλέπω, γιατί το πολιτικό σύστημα πλειοψηφικά αξιοποιεί έναν ακραίο, ριζοσπαστικό εθνικισμό.
Όλοι οι Τούρκοι πρωταγωνιστές του πολιτικού συστήματος εκτός από μικρές εξαιρέσεις έχουν μία ακραία ρητορεία, η οποία δεν βοηθά να στηθούν πραγματικές γέφυρες. Τακτικισμοί θα γίνονται, στρατηγική όμως δεν αλλάζει. Γι’ αυτό η Ελλάδα για μένα έχει μόνο έναν δρόμο, να πείσει την Ε.Ε. και τον δυτικό παράγοντα ότι δεν υπάρχει ευρωπαϊκή προοπτική, η Τουρκία αποδόμησε τα βήματα που έκανε προς την Ευρώπη, φυλακίζοντας δημοσιογράφους, πολιτικούς αντιπάλους κ.α. Έχει καταρρεύσει το κράτος δικαίου στην Τουρκία. Εγώ φοβάμαι ότι εάν εμείς δεν χαράξουμε αυτή την σχέση, μήπως μέσα από την απραξία μας αυτή η σχέση μεταφραστεί μόνο σε οικονομική σχέση κι εκεί δεν υπάρχει πλαίσιο προστασίας των δικών μας γεωπολιτικών μας συμφερόντων. Η Τουρκία επιζητά μια οικονομική σχέση με την ΕΕ, ας το συζητήσουμε, αλλά παράλληλα στο τραπέζι αυτό που θα πάμε να είναι να δεχτεί η Τουρκία όπως στο Ελσίνκι μέσα σε 2-3 χρόνια, πριν ολοκληρωθεί αυτή η οικονομική αναβάθμιση των σχέσεων να έχουμε οδηγηθεί σε διευθέτηση των θαλασσίων ζωνών, αλλιώς θα μπλοκαριστεί. Παράλληλα, η Ευρώπη θα πρέπει να δημιουργήσει ένα αυτοματοποιημένο σχήμα κυρώσεων σε σχέση με τις οικονομικές ρήτρες, όταν αυτή η χώρα δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα κυριαρχικά δικαιώματα να μπαίνουν αυτόματα κυρώσεις. Είμαστε η μεγαλύτερη αγορά της Τουρκίας, ο μεγαλύτερος πάροχος επενδύσεων, πρέπει να προσαρμόσουμε την οικονομία της πάνω μας, αλλά να στρέψουμε με κάποιο τρόπο τη σχέση ώστε η ανάγκη τους θα εργαλειοποιείται και προς το συμφέρον και των Τούρκων πολιτών αλλά και προς των Ελλήνων, των Κυπρίων που δεν μπορούν να δέχονται κάθε τρεις και λίγο την Τουρκία. Στην Τουρκία ο κόσμος έχει φτωχοποιηθεί, ο Ερντογάν τα έκανε μπάχαλο με τη λίρα, με τον κορωνοϊό, έχει φυλακίσει όλη την αντιπολίτευση και οι Τούρκοι πολίτες θέλουν έναν άλλο δρόμο. Για να βοηθήσει η ΕΕ δεν μπορεί να κάνει τον Πόντιο Πιλάτο. Πρέπει να επιβάλει την πολιτική αυτή μέσα από την οικονομική της ισχύ. Όχι στρατιωτικά, αλλά οικονομικά μπορεί να το κάνει εάν θέλει και η ΕΕ και η Ελλάδα.
Η Ευρώπη φαίνεται να κρατά άμυνα απέναντι στην Τουρκία δίνοντας 3,5 δις για το 2024 για να διαχειριστεί ο κ. Ερντογάν εσωτερικά το μεταναστευτικό και να μην αρχίσει να στέλνει πρόσφυγες στην Ευρώπη.
Αυτά είναι άλλα χρήματα. Εγώ δεν συζητάω για τα χρήματα του προσφυγικού. Η Ευρώπη δίνει πάρα πολλά χρήματα. Για 4,8 εκ. πρόσφυγες και δεν βάζω τους μετανάστες γιατί μπορεί να φτάσουμε τα 6εκ. η Τουρκία πήρε 6 δις ευρώ. Η Ελλάδα για 70.000-75.000 πρόσφυγες πήρε κοντά 2 δις ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι εμείς αναλογικά πήραμε πολλαπλάσια χρήματα συγκριτικά με την Τουρκία. Συμφέρον μας είναι να βρίσκονται στα σύνορα, γιατί περιμένουμε μήπως ομαλοποιηθεί η κατάσταση στη Συρία και αυτοί οι άνθρωποι επιστρέψουν στις χώρες τους.
Στο εσωτερικό κομμάτι του μεταναστευτικού πως πιστεύετε ότι το διαχειρίστηκε η ΝΔ από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων της;
Ο ΣΥΡΙΖΑ τα έκανε μπάχαλο με τη λογική των ανοιχτών συνόρων, το οποίο ήταν βούτυρο στο ψωμί όλων αυτών της μαφίας των μετακινήσεων των προσφύγων , οι οποίοι έχουν θησαυρίσει και στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Θεωρώ ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ έχουν κάνει τραγικά λάθη, με τη ΝΔ να μην έχει αλλάξει την ευρωπαϊκή στρατηγική, ο εγκλωβισμός του ΒΑ Αιγαίου δεν οδηγεί πουθενά. Πρέπει να αλλάξει η ευρωπαϊκή πολιτική και η ΝΔ σ’ αυτό δεν έχει κάνει τίποτα. Ο κ. Κουμουτσάκος και οι υπόλοιποι εάν είχαν κάνει επίσημο αίτημα ασύλου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΕΕ αυτοί που θα αρνηθούν είναι οι δεξιοί ομοτράπεζοι της Ευρώπης του κ. Μητσοτάκη, οι οποίοι έλεγαν ότι καλά τα κάνετε, αλλά όταν ήρθε η κουβέντα για μόνιμη εγκατάσταση και να μην σηκώνουν περιττό βάρος τα νησιά του Αιγαίου, σήκωναν τα χέρια ψηλά κι έλεγαν δώστε τους χρήματα. Δεν είναι έτσι η αλληλεγγύη. Χρειάζεται σύγχρονη πολιτική με μόνιμη μετεγκατάσταση προς όλες τις χώρες της Ευρώπης, βάση κατανομής ανάλογα με τον πληθυσμό και το ΑΕΠ κάθε χώρας κι όσοι είναι μετανάστες και δεν μπορούν να μετακινηθούν κάνουμε επαναπατρισμό. Αυτή είναι μία σοβαρή πολιτική, ώστε να μην συνεχίζουν τα παιχνίδια αυτά οι έμποροι θανάτου, βγάζοντας δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι μια πολιτική που υπερασπίζεται μόνο την Ευρώπη και την κοινωνική της συνοχή, αλλά υπερασπίζεται και αυτούς τους ανθρώπους και δεν τους κάνει θύματα αυτών των οργανώσεων.
Ποιο είναι το σχόλιό σας στο πάγωμα της προώθησης προς ψήφιση των μνημονίων συνεργασίας Ελλάδας- Βόρειας Μακεδονίας με αφορμή ένα “τιτίβισμα” του Προέδρου της γειτονικής χώρας που έκανε λόγο για Μακεδονία;
Αρχικά να πω, πως είναι καταδικαστέο αυτό που έκανε ο κ. Ζάεφ, πρέπει να σεβαστεί απολύτως τη συμφωνία των δύο κρατών, μια συμφωνία όμως που είναι “κουτσή”, καθώς τότε είχα πει πως δεν θα έπρεπε να υπάρχει το ζήτημα της μακεδονικής ιθαγένειας. Δεν μπορεί να λένε τη χώρα Β. Μακεδονία και ο πολίτης να είναι Μακεδόνας. Δυστυχώς ο κ. Τσίπρας έκανε μια “κουτσή” συμφωνία. Ο κ. Μητσοτάκης ας μην κοροϊδεύει τον ελληνικό λαό. Το πάγωμα αυτό των συμφωνιών στη Βουλή έχει γίνει πολύ πριν γίνει το συμβάν με τον κ. Ζάεφ και κακώς συνδέεται. Ο κ. Μητσοτάκης επειδή άλλα έλεγε στον ελληνικό λαό και άλλα μετά, γι’ αυτό και δεν τα έφερε.
Η κυβέρνηση για το εργασιακό ισχυρίζεται ότι δεν αλλάζουν πολλά και γίνονται προς όφελος του εργαζόμενου. Είναι όλα καλά καμωμένα;
Στο εργασιακό εάν εξαιρέσουμε την ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής οδηγίας, που αφορά στην ασφάλεια των εργαζομένων στους εργασιακούς χώρους, την άδεια πατρότητος, και διάφορα άλλα, το μόνο καλό που έχει είναι ότι εξομοιώνει τον εργάτη, με τον υπάλληλο σε ένα καθεστώς απόλυσης. Όλο το υπόλοιπο νομοσχέδιο για μένα είναι κατάπτυστο, γιατί η φιλοσοφία του είναι πως καταδικάζει έναν εργαζόμενο που έχει υπαλληλική σχέση σε μόνιμο μπλοκάκι. Νομοθετικά είναι το πιο τραγικό σημείο του νομοσχεδίου γιατί αφορά κυρίως στη νέα γενιά, είτε είναι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο, είτε είναι εργαζόμενοι στις πλατφόρμες πχ διαμονών, παραγγελιών, στην Ελλάδα ο κ. Μητσοτάκης νομοθετεί ότι είναι εργαζόμενοι με μπλοκάκι. Αυτό το καταδικάζω με απόλυτο βαθμό, γιατί δεν μπορείς στους νέους ανθρώπους, ιδιαίτερα με την περιπέτεια του κορωνοϊού, να μην τους δίνεις μια προοπτική να βελτιώσουν τις εργασιακές τους σχέσεις, αλλά μακροπρόθεσμα τους καταδικάζεις σε μια κατάσταση που δεν συμβαίνει στις ευρωπαϊκές χώρες. Σε σχέση με τον συνδικαλισμό, θα πρέπει να πω ότι έχει απαξιωθεί με ευθύνη και των συνδικαλιστών και του κράτους. Πρέπει να βρούμε ένα νέο μοντέλο, όπου θα συμμετέχει ο εργαζόμενος, ότι θα υπάρχει μία μαζική συμμετοχή στις αποφάσεις, ότι θα υπάρχει μία αναγέννηση του κινήματος. Θα έπρεπε να έχουν διευθετηθεί με άλλο τρόπο ώστε και ο συνδικαλισμός να μην είναι απαρχαιωμένος, απαξιωμένος και να αφορά λίγους και παλιούς, αλλά να είναι κάτι νέο, φρέσκο που θα εκπροσωπεί τα δικαιώματα του εργαζομένου και όχι να κλείνει κάθε παράθυρο συμμετοχής. Η ΝΔ πρέπει να καταλάβει ότι η νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία που λέει ότι δεν πάνε καλά οι επιχειρήσεις και δεν μπορώ να βελτιώσω τις παροχές τους από τις τράπεζες, δεν μπορώ να βελτιώσω το φορολογικό περιβάλλον τους κλείνω το μάτι μέσα από τα εργασιακά. Είναι τραγικά λάθος αυτή τη φιλοσοφία, που οδηγεί σε μεγάλες στρεβλώσεις εις βάρος εργαζομένων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Με τη συμπλήρωση 25 ετών από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου αιτηθήκατε να δοθεί το όνομά του σε μία αίθουσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πως προέκυψε και τι ανταπόκριση υπήρξε;
Με έχει εντυπωσιάσει και με έχει πραγματικά στεναχωρήσει ότι έχει ξεσπάσει μία αντίδραση από κάποιους. Ήδη έχει χώρο ο Μανώλης Γλέζος και ήταν τιμή μας να δώσουμε χώρο στον άνθρωπο που κατέβασε τη σβάστικα από την Ακρόπολη, έχει πάρει ήδη ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, πήρε ο Μητσοτάκης με την πρωτοβουλία του γιού του Πρωθυπουργού. Εμείς δεν αρνηθήκαμε ως κόμμα, γιατί θεωρούμε ότι κάθε Έλληνας αν μπορεί να τιμηθεί στην Ευρώπη, αυτό είναι τιμή και για την χώρα μας. Και κάποιοι δεν θέλουν να τιμηθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο μακροβιότερος Πρωθυπουργός της Ελλάδος της μεταπολίτευσης, ο πιο γνωστός Έλληνας πολιτικός στον κόσμο! Έκανε πολλά πράγματα για τη χώρα μας και την Ευρώπη και άσκησε για την Ευρώπη κριτική και το ’70 και το ’80, δίκαιη κριτική ενάντια της Ευρώπης, να μην είναι ένα εργαλείο της Αμερικής, αλλά να είναι αυτόνομη και να είναι η Ευρώπη των λαών. Το ότι η Ευρώπη απέκτησε έναν ισχυρό, πολιτικό χαρακτήρα σεβόμενο αξίες, αποκτώντας έναν κοινωνικό ρόλο όλα αυτά είναι “όπλο” σε αγώνες καθημερινά των Σοσιαλδημοκρατών, όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου. Εμείς προσπαθούμε να κάνουμε την Ευρώπη των λαών και όχι μόνο των ισχυρών κρατών και πρέπει αυτόν τον πρωτεργάτη αυτής της φιλοσοφίας να τον τιμήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και θα τον τιμήσει τους επόμενους μήνες.
