Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων «επιφέρει συναισθήματα πολλαπλά και για τους γονείς και για τους μαθητές, βέβαια και για τους καθηγητές τους», ανέφερε η Ιωάννα Γεωργιάδου, κοινωνική ψυχολόγος και συστημική ψυχοθεραπεύτρια στο Κέντρο Ψυχοθεραπείας και Ολιστικών Θεραπειών Εκπαίδευσης «Πορεία Υγείας» στον Βόλο, στο μεσημεριανό μαγκαζίνο του Ράδιο ΕΝΑ και στο Ηλία Κουτσερή.
Με αφορμή την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των βαθμολογιών η συζήτηση έγινε υπό το πρίσμα της πρέπουσας αντίδρασης των γονιών, σύμφωνα με την επιστήμη της Ψυχολογίας.
Η κοινωνική ψυχολόγος ανέφερε ότι οι λέξεις και τα συναισθήματα που κυριαρχούν μία τέτοια μέρα είναι η πολλαπλότητα και η αμφιθυμία, η οποία έγκειται στο γεγονός ότι οι αντιδράσεις μπορεί να είναι και ευχάριστες, αλλά και δυσάρεστες. Η ανακοίνωση των βαθμολογιών σηματοδοτεί, σύμφωνα με την ειδικό, την έναρξη μιας καινούργιας περιόδου και για το παιδί και για τους γονείς, ξεκινώντας ένας καινούργιος αγώνας με νέες αγωνίες, μία άλλη πόλη, και σε κάποιες περιπτώσεις και μία νέα ζωή στην επιθυμητή σχολή φοίτησης.
«Ο τρόπος με το οποίο το παιδί μας θα αντιδράσει είναι
και ο ενδεδειγμένος τρόπος για να αντιδράσουμε και εμείς»
Η κα. Γεωργιάδου τονίζει την σημαντικότητα και τον ρόλο των γονιών τη συγκεκριμένη μέρα, τη στιγμή που ο μαθητής παίρνει με ένα μήνυμα και μαθαίνει τα αποτελέσματα, τα οποία και αφορούν το ίδιο το παιδί. «Πρέπει οι γονείς να μπορέσουν να διαχωρίσουν την οποιαδήποτε επιτυχία ή αποτυχία του παιδιού τους από τον εαυτό τους. Να μπορέσουν να αποστασιοποιηθούν και να κόψουν επιτέλους αυτόν τον ομφάλιο λώρο που είναι δύσκολο, πολλές φορές, να κοπεί», τονίζει χαρακτηριστικά.
Η έναρξη αυτής της νέας περιόδου στη ζωή του παιδιού γίνεται ταυτόχρονα με την απομάκρυνση του ίδιου του παιδιού από τους γονείς με την έννοια της αυτονομίας. Η αυτονομία αυτή ξεκινάει από τα συναισθήματα εκείνης της ημέρας των βαθμολογιών καθώς «είναι πολύ σημαντικό το πώς θα μπορέσουν οι γονείς να διαχωριστούν και να αποκοπούν από τα παιδιά τους και να τους επιτρέψουν να αντιδράσουν εκείνα θετικά ή αρνητικά με τον δικό τους τρόπο στο αποτέλεσμα των πανελληνίων. Αυτό είναι ένα πρώτο πείραμα μια πρώτη δοκιμασία αποχωρισμού από τα παιδιά τους», τονίζει.
Η κοινωνική ψυχολόγος επιμένει ότι ανάλογα με την αποτυχία ή την επιτυχία ο έφηβος είναι αυτός και μόνο αυτός που θα διαλέξει με ποιον τρόπο θα αντιδράσει στο νέο. Επ’ αυτού, αναφέρει και κάποια παραδείγματα συναισθημάτων, όπως να αντιδράσει με χαρά ή αγωνία, να σκεφτεί ότι θέλει να δοκιμάσει εκ νέου την επόμενη χρονιά ή ακόμα και σε μία ενδεχόμενη αποτυχία να προσπαθήσει να μειώσει το συναίσθημα προκειμένου να αμυνθεί και να προχωρήσει. «Ο τρόπος με το οποίο το παιδί μας θα αντιδράσει είναι και ο ενδεδειγμένος τρόπος για να αντιδράσουμε και εμείς», καταλήγει.
Αναφορικά με τον τρόπο αντίδρασης του παιδιού, συνεχίζει η ειδικός, παρουσιάζεται και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται την επιτυχία ή την αποτυχία κάτι που δείχνει και το τι δεξιότητες έχει ήδη ανεπτυγμένες γι’ αυτή τη διαχείριση. Αν παραδείγματος χάριν, λαμβάνει την αποτυχία σαν μία προσωπική υπόθεση, οπότε χρειάζεται και να το «πετάξει» από πάνω του για να μπορέσει να το αντιμετωπίσει ή αν η επιτυχία το τρομάζει, οπότε χρειάζεται να μην θριαμβεύσει πάρα πολύ γιατί φοβάται τις υψηλές προσδοκίες που αυτό προκαλεί.
Για τους γονείς επίσης αναφέρει ότι ασφαλώς θα έχουν τις δικές τους σκέψεις και τους δικούς τους προβληματισμούς, θα πρέπει όμως να τα διαχωρίσουν από τα συναισθήματα και τις σκέψεις του παιδιού τους και να τα επικοινωνήσουν μεταξύ τους ή με τους φίλους τους.
Υποψήφιοι πανελλαδικών εν μέσω πανδημίας
Οι μαθητές των πανελλαδικών εξετάσεων βίωσαν αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία μέσα σε μία ακόμα πρωτόγνωρη για όλους εμπειρία, την πανδημία του κορωνοϊού. Η κα. Γεωργιάδου παρατηρεί μια αύξηση στις ενδοοικογενειακές δυσκολίες, αναφερόμενη και στο στρες και άγχος των παιδιών σε αυτή την ηλικία που είναι πλέον υψηλό, σημειώνει όμως και τη θετική πλευρά, καθώς «έχει αυξηθεί και η ετοιμότητα των γονέων, κάτι πολύ θετικό, ώστε να οσμίζονται και να αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες των παιδιών τους από το ξεκίνημά τους», δηλώνει.
«Ενώ παρατηρούνταν τα παιδιά να έρχονται και να μας συναντάνε με το πέρας αυτής της περιόδου και με την έναρξη της καινούργιας, τώρα έρχονται πιο νωρίς, πιο άμεσα και με την ενθάρρυνση των γονιών που πλέον έχουν την τάση αντί να εθελοτυφλούν να είναι περισσότερο παρατηρητικοί και άμεσοι στην αντιμετώπιση ενός προβλήματος και στο να παροτρύνουν το παιδί τους να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα», συμπληρώνει επί του θέματος.
«Περιμένουμε ως επιστημονική κοινότητα να δούμε τι θα αποφέρει τις επόμενες χρονιές αυτή η εμπειρία της πανδημίας και του εγκλεισμού ,πώς αυτοί οι έφηβοι και ενήλικες θα αντιδράσουν , τι καινούργιες δυσκολίες μπορεί να προκύψουν, όχι μόνο όσον αφορά προβληματικές καταστάσεις, λεγόμενη ψυχοπαθολογία, αλλά όσον αφορά το πόσο διαφορετικά θα διαχειρίζονται τις σχέσεις τους», υπογραμμίζει η ψυχοθεραπεύτρια.
