Ένα από τα ομορφότερα χωριά του Πηλίου αδιαμφισβήτητα είναι το Μούρεσι με τις πανέμορφες παραλίες της Νταμούχαρης και του Παπά Νερό. Η γεωγραφική του θέση του χαρίζει απέραντη θέα προς τα γειτονικά χωριά Τσαγκαράδα, Κισσός, Άγιος Δημήτριος και προς τους παραθαλάσσιους οικισμούς Άγιος Ιωάννης, Παπά Νερό, Νταμούχαρη. Λόγω της προνομιακής του θέσης και της απεριόριστης θέας που φτάνει μέχρι και τη Χαλκιδική, από παλιά συνήθιζαν να το αποκαλούν «καραούλι». Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 370 μέτρων. Για την ονομασία του έχουν διατυπωθεί διάφορες εκδοχές, ωστόσο καμιά δεν έχει τεκμηριωθεί ώστε να επικρατήσει των άλλων.
Μία εκδοχή αναφέρει πως το χωριό πήρε το όνομά του από την αρχαία ελληνική αποικία της Μικράς Ασίας Μύρα, από όπου ήρθαν και εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι κάτοικοί του. Ένας Γάλλος περιηγητής ο Μεζιέρ το 1850 διατύπωσε την άποψη ότι το Μούρεσι οφείλει το όνομά του στην αρχαία πόλη Μύραι. Έτσι επηρεασμένοι από αυτή την άποψη λόγιοι της εποχής αποκαλούσαν το χωριό Μυρέσιον. Μια πιο απλοϊκή εκδοχή είναι αυτή που αποδίδει το όνομα του χωριού στα δέντρα των μουριών, από τα οποία ήταν κατάφυτη η περιοχή. Το Μούρεσι σίγουρα είχε κατοικηθεί από την αρχαιότητα γεγονός που το μαρτυρά η ανακάλυψη της αρχαϊκής λυκήνθου στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής, όπου σήμερα υπάρχει ο ομώνυμος ναός και το νεκροταφείο. Αργότερα κατά μεσαιωνική περίοδο το λιμάνι της Νταμούχαρης θεωρούνταν το μοναδικό ασφαλές λιμάνι της περιοχής, γεγονός που επιβεβαιώνει και η ύπαρξη του κάστρου. Γύρω στα 1600 οι ντόπιοι φαίνεται ότι δημιουργούν οικισμούς σε μεγαλύτερα υψόμετρα καθώς κινδυνεύουν από τις επιδρομές των πειρατών. Οι ληστρικές επιδρομές ταλάνιζαν επί αιώνες την περιοχή. Μάλιστα το 1814 πειρατές που αποβιβάστηκαν στη Νταμούχαρη και επιτέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή αιχμαλώτισαν 40 άτομα για την εξαγορά των οποίων ζητούσαν λύτρα.
Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με τη ναυτιλία, τη σκωληκοτροφία, το μετάξι, τη βιοτεχνία σκουτιών, τα αμπέλια, το κρασί, τα σύκα, το καλαμπόκι, την κτηνοτροφία, ενώ στις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αι. καλλιεργούν επίσης μήλα και πατάτες. Αξιοθέατα του χωριού αποτελούν η πλακόστρωτη κεντρική πλατεία του Κωσταντή Ρέτσου όπου δεσπόζει ο ναός της Αγίας Τριάδας. Την πλατεία αγκαλιάζουν επιβλητικές φλαμουριές, που χαρίζουν σκιά, δροσιά και γεμίζουν την ατμόσφαιρα με το υπέροχο άρωμα του τίλιου. Στην κάτω πλευρά πλησίον της πλατείας υπάρχει ένας χώρος αναψυχής για τα παιδιά που τον κοσμούν μεγάλα πεύκα. Πλησίον υπάρχει το ηρωικό μνημείο, όπου λαμβάνουν χώρα οι σχολικές εκδηλώσεις κατά τις εθνικές επετείους. Στην πλατεία επίσης υπάρχει μια εξαίσια μαρμάρινη κρήνη. Κάτω από την πλατεία υπάρχουν δύο μεγάλα αρχοντικά, το ένα ανήκε στον Κωσταντή Ρέτσο, ενώ το άλλο στην οικογένεια Βεργόπουλου. Πλησίον της πλατείας βρίσκεται το κοινοτικό κατάστημα του χωριού.
Βασικό πλεονέκτημα της πλατείας του Μουρεσίου είναι η υπέροχη θέα που συνδυάζει το ειδυλλιακό τοπίο του βουνού και της θάλασσας. Από αυτή φαίνονται τα χωριά Κισσός, Άγιος Δημήτριος, Άγιος Ιωάννης ακόμα και η Χαλκιδική. Στην πλατεία κάθε χρόνο διοργανώνεται η Γιορτή Τσίπουρου καθώς και λαϊκά πανηγύρια αφιερωμένα στις εκκλησίες και στα ξωκλήσια του χωριού, όπως το πανηγύρι κατά τη θρησκευτική εορτή του Αγίου Πνεύματος, του Αγίου Παντελεήμονος, της Αγίου Φανουρίου και του Σταυρού. Στο Μούρεσι επίσης υπάρχει το σπήλαιο των Κενταύρων κοντά στο λόφο Τσούκα. Η παράδοση θέλει στο εσωτερικό του Σπηλαίου να κατοικούν οι Κένταυροι, τους οποίους η μυθολογία τοποθετεί στο βουνό του Πηλίου. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό Σπήλαιο, μεγάλου βάθους, όπου το κοσμούν σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Κοντά στο σπήλαιο δεσπόζει ο λόφος Τσούκα. Πρόκειται για μια θέση, που βρίσκεται πάνω από τον παραλιακό οικισμό της Νταμούχαρης, με απεριόριστη θέα σε βουνό και θάλασσα, όπου λαμβάνουν χώρα κατά τους θερινούς μήνες διάφορες εκδηλώσεις.
Στο Μούρεσι αξίζει κανείς να επισκεφτεί τους ναούς και τα ξωκλήσια. Ο ναός της Αγίας Τριάδας βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του χωριού. Ο επιβλητικός ναός ανακαινίσθηκε το 1776 από ηπειρώτες τεχνίτες που άρχισαν να συρρέουν στην περιοχή από το β’ μισό του 18ου αι.. Στην Αγία Τριάδα διασώζεται ένα εξαίρετο ξυλόγλυπτο τέμπλο. Στο ναό φυλάσσονται τα οστά των Τριών Ιεραρχών. Λίγα χρόνια μετά την ανακαίνιση της Αγίας Τριάδας χτίζεται ο ναός της Αγίας Παρασκευής. Στα 1792 οικοδομείται ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στον οποίο το 1810 τοποθετείται ένα από τα ωραιότερα ξυλόγλυπτα τέμπλα του Πηλίου διάτρητης ξυλογλυπτικής με παραστάσεις από τη θυσία του Αβραάμ, τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη, την εκδίωξη του Αδάμ και της Εύας από τον Παράδεισο κ.α. Ο εξαίσιος ναός, δωρεά των ναυτικών, με το διακοσμημένο με βότσαλα δάπεδο θα καταστραφεί λόγω κατολισθήσεων και σεισμών και στη θέση του θα ανεγερθεί νεότερος ομώνυμος ναός το 1955 . Στο νεότερο ναό διασώζεται το τέμπλο του παλαιότερου ναού. Στο Μούρεσι υπάρχουν και τα εξωκλήσια του Προφήτη Ηλία και του Σταυρού.
Πηγή πληροφοριών: Δήμος Ζαγοράς – Μουρεσίου
