Mε αφορμή τα τελευταία περιστατικά κακοποίησης ζώων που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, η ψυχολόγος Νέλη Τσοπουρίδου μίλησε στο «Ράδιο Ένα 102,5» και στον Δημήτρη Καρεκλίδη, τόσο για τη συμπεριφορά των παιδιών όσο και για των ενηλίκων, με τους γονείς φυσικά να φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη.
«Αν δούμε τι συμβαίνει γύρω μας τα τελευταία χρόνια, είναι τραγικό το πώς βιώνουν τα ζώα στυγνή κακοποίηση. Βλέπουμε ενήλικες να προχωρούν σε πράξεις που έχουν αναγνωριστεί ως επικίνδυνες ψυχοπαθολογικές. Μάλιστα, το εγχειρίδιο που χρησιμοποιούμε στην Ψυχολογία, αναφέρει ως ένα από τα βασικά κριτήρια την κακοποίηση των ζώων στον χαρακτηρισμό ενός ανθρώπου με αντικοινωνική συμπεριφορά, αυτό που ονομάζαμε παλαιότερα ως ψυχοπάθεια» ανέφερε αρχικά η κα Τσοπουρίδου, τονίζοντας ότι τα παιδιά δεν έχουν την πλήρη συναισθηματική ωριμότητα για να αντιληφθούν τι σημαίνει «κακοποιώ», «προκαλώ πόνο» και «δημιουργώ όλο αυτό το πλαίσιο της βίας».
«Οι γονείς ευθύνονται στο τι έχουν μάθει στα παιδιά, τι έχουν επικοινωνήσει όσον αφορά τα ζώα. Έχω ακούσει πολύ συχνά από γονείς να λένε στα παιδιά τους να μην αγγίξουν κάποιο ζώο γιατί είναι υποτίθεται βρώμικο, κακό ή μπορεί να κολλήσουν ασθένειες. Έτσι είναι λογικό πολλά παιδιά χωρίς ενσυναίσθηση απέναντι στα ζώα να γίνουν επιθετικά και βίαια. Σε σχετικές ερωτήσεις στο πλαίσιο ερευνών, παιδιά που έχουν κακοποιήσει ζώα απάντησαν ότι το έκαναν για πλάκα, γιατί έτσι, «δεν ξέρω» και πολύ συχνά γιατί το ζώο έφταιγε…» σημείωσε.
«Αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας»
Τις περισσότερες φορές εξάλλου, όπως έχουν δείξει και οι σχετικές έρευνες, πρόκειται για παιδιά που έχουν κακοποιηθεί τα ίδια ή είναι μάρτυρες κακοποίησης μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, με αυταρχικούς γονείς, μιμούμενα αυτά που έχουν δει. Έτσι, προκύπτει και η ανάλογη στάση στην ενήλικη ζωή, με ανθρώπους ωστόσο με εκ διαμέτρου αντίθετες ψυχοσυνθέσεις. «Υπάρχουν άτομα που επειδή μπορεί να νιώθουν ότι υπολείπονται ελέγχου και δύναμης σε πολλούς τομείς της ζωής τους, αναζητούν ευάλωτους στόχους για να αντιμετωπίσουν την ανεπάρκεια που μπορεί να νιώθουν. Πολλές φορές πρόκειται για ανθρώπους που έχουν κακοποιηθεί πολύ στην παιδική τους ηλικία. Στον αντίποδα συναντούμε ανθρώπους με αίσθηση παντοδυναμίας και απολαμβάνουν τον έλεγχο σε πολλούς τομείς της ζωής τους, με έντονο χαρακτήρα και προσωπικότητα» ανέλυσε η ειδική ψυχολόγος.
Άγνωστο παραμένει πάντως αν αυξήθηκαν λόγω πανδημίας και καραντίνας τα περιστατικά κακοποίησης ζώων, ωστόσο όπως επισημαίνει η κα Τσοπουρίδου, υπάρχει αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, με το προφίλ των κακοποιητών να είναι ίδιο. «Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για τον κακοποιημένο άνθρωπο, πέρα από το να ζητήσει βοήθεια άμεσα. Πολλές φορές είναι ενοχικοί ή θεωρούν ότι πρόκειται να είναι κάτι παροδικό. Ωστόσο πρέπει να ζητήσει άμεσα βοήθεια και να απομακρυνθεί από αυτό το περιβάλλον» επεσήμανε παράλληλα η κα Τσοπουρίδου.
Τα παιδιά πάντως, είναι ανοιχτά στο να μάθουν νέους τρόπους και να προσαρμοστούν, και κάπου εκεί υπήρξε αναφορά και στο θέμα της χρήσης μάσκας στα σχολεία, με την ειδική ψυχολόγο να επισημαίνει ότι ο μόνος ενδοιασμός υπάρχει για τα πολύ μικρά παιδιά. Σε κάθε περίπτωση σημείωσε ότι οι γονείς θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και να μην αντιδρούν και να μην έχουν εξάρσεις, μην παίρνοντας βιαστικές αποφάσεις, τύπου αποχής από το σχολείο.
