Ο δημοκρατικός σύλλογος γυναικών Ν. Μαγνησίας συνεχίζει να αντιπαλεύει την επίθεση διαρκείας στην Κοινωνική Ασφάλιση τόσο με την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου (4387/2016), πριν από περίπου έναν χρόνο, όσο και με τους προηγούμενους απ’ αυτόν. Αγωνιζόμαστε ενάντια στις επιπτώσεις που φέρνει στις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών το αντιλαϊκό αυτό νομοθέτημα, οι νόμοι στους οποίους «πάτησε» και τα νέα μέτρα στα οποία άνοιξε το δρόμο.
Όπως αναφέρει, «με τον αντιασφαλιστικό νόμο 4387/2016 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ οδήγησε στο απόσπασμα το δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Ειδικότερα με το άρθρο 12 ο εν λόγω νόμος καθορίζει τις προϋποθέσεις απονομής συντάξεων χηρείας, με τέτοιο τρόπο που ουσιαστικά καταργεί το δικαίωμα στη σύνταξη χηρείας για ένα μεγάλο μέρος των ασφαλισμένων. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 12, εάν ο επιζών σύζυγος δεν έχει συμπληρώσει το 55ο έτος, τότε η σύνταξη καταβάλλεται για τρία χρόνια. Εάν κατά τη διάρκεια της τριετίας συμπληρώσει το 55ο έτος τότε η σύνταξη μετά τη λήξη της τριετίας διακόπτεται μέχρι την συμπλήρωση του 67ου έτους. Σε διαφορετική περίπτωση διακόπτεται οριστικά.
Ο εκμηδενισμός των συντάξεων χηρείας αποτελεί μια πλευρά της επίθεσης στο δικαίωμα των γυναικών στην Κοινωνική Ασφάλιση. Φυσικά, δεν είναι η μόνη. Τσακίζεται ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης που μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση για κάθε γυναίκα του καθημερινού μόχθου.
Η επίθεση αφορά συνολικά τα συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα, αλλά και τις παροχές Υγείας, Κοινωνικής Πολιτικής και Πρόνοιας. Αφορά την άδεια μητρότητας, ασθένειας, την προστασία από τον επαγγελματικό κίνδυνο, τις επαγγελματικές ασθένειες, από εργατικό ατύχημα, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κάθε μέλους της λαϊκής οικογένειας.
Αυτές τις κατακτήσεις δεν μας τις χάρισαν. Είναι αποτέλεσμα σκληρών αγώνων. Δεν θα καθίσουμε με τα χέρια σταυρωμένα, να παρακολουθούμε τα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση να αυξάνονται, τις συντάξεις να μειώνονται στο επίπεδο του προνοιακού βοηθήματος, τις παροχές να ψαλιδίζονται.
Διεκδικούμε την κατάργηση του νόμου 4337/2016, και μαζί με αυτόν και του άρθρου 12, όπως και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που ψαλιδίζουν μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές και δικαιώματα.
