H ελληνική κυβέρνηση ζητεί μία νέα συμφωνία από τους Ευρωπαίους πιστωτές της, με το επιχείρημα ότι το πρόγραμμα διάσωσης της τρόικας (ΔΝΤ, ΕΚΤ και Κομισιόν) βύθισε τη χώρα στον αποπληθωρισμό και σε λιτότητα.
Ομως, παρότι κανένας δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι η κατάσταση στην Ελλάδα επιδεινώθηκε, το επιχείρημα ότι τα μέτρα δημοσιονομικής σταθεροποίησης οδηγούν σε μία δίχως τέλος ύφεση, δεν υποστηρίζεται από τα ίδια τα γεγονότα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ιρλανδία, η οποία ήταν μεταξύ των χωρών που επλήγησαν πιο σκληρά από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Αφού επέκτειναν υπερβολικά τις δραστηριότητές τους στα χρόνια της ευφορίας πριν από το 2008, οι ιρλανδικές τράπεζες επιβαρύνθηκαν με τεράστιες ζημίες όταν έσκασε η «φούσκα» στην αγορά ακινήτων. Και για να αποτρέψει μία καταστροφική εκροή καταθέσεων, η κυβέρνηση εγγυήθηκε το σύνολο των καταθέσεων και του παθητικού τους.
