Πιο αναγκαίο από ποτέ φαίνεται ότι είναι για την Ελλάδα σήμερα να στηθεί ξανά από το μηδέν ο θεσμός της κοινωνικής κατοικίας, ώστε να αντιμετωπιστεί η κρίση στέγασης που πλήττει τη χώρα. Την ώρα που η απόκτηση κατοικίας για τους νέους αποτελεί πλέον όνειρο «θερινής νυκτός».
Η Ελλάδα βρίσκεται στον ευρωπαϊκό «πάτο», καθώς δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να δημιουργήσει προσιτές κατοικίες, μετά το 2012, που ο ΟΕΚ, ο κρατικός φορέας που έτρεχε τα πιο μαζικά προγράμματα στέγασης στη χώρα, καταργήθηκε οριστικά. Το πρόβλημα αυτό καλείται να λύσει η κυβέρνηση και συγκεκριμένα το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, το οποίο τρέχει μια σειρά μέτρων ύψους 2,3 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία είναι στοχευμένα σε νέους και ευάλωτα νοικοκυριά.
Στο πλαίσιο αυτό, ήδη ένα σημαντικό βήμα έχει γίνει με το μέτρο της «Κοινωνικής Αντιπαροχής», το οποίο βρίσκεται σε στάδιο ωρίμανσης, καθώς συλλέγονται τα ακίνητα.
Δεύτερο μέτρο που έχει πάρει η κυβέρνηση, με σκοπό να παρέχει κοινωνική κατοικία και να αυξήσει την προσφορά των κατοικιών προς ενοικίαση είναι το «Ανακαινίζω – Ενοικιάζω», το οποίο ωστόσο, όπως δήλωσε η κα Ζαχαράκη στο πλαίσιο του συνεδρίου για την αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας, δεν έχει αποφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Ικανοποιητικά ωστόσο προχωράει το πρόγραμμα «Σπίτι μου», καθώς ήδη έχουν εκταμιευθεί 6.049 δάνεια για την αγορά σπιτιού από ζευγάρια έως 39 ετών. Τα 700 εκατομμύρια ευρώ έχουν διατεθεί από τη ΔΥΠΑ.
Διαθέσιμα κτίρια σε ολόκληρη την Ελλάδα αναζητά επίσης το υπουργείο προκειμένου να δοθεί λύση στο πρόβλημα της στέγασης των δημοσίων υπαλλήλων.
«Μπορεί να είναι διαμερίσματα, μπορεί να είναι καταστήματα, παλιά δημόσια σχολεία, ακόμα και παλιά αστυνομικά τμήματα για να μπορούν να αξιοποιηθούν» ανέφερε η υπουργός.
«Έχει τεθεί πολλές φορές το ζήτημα δασκάλων, καθηγητών αστυνομικών, που αδυνατούν λόγω υψηλών ενοικίων να αναλάβουν υπηρεσία» επεσήμανε η κα Ζαχαράκη τονίζοντας πως είναι ανάγκη το κράτος να επιληφθεί του συγκεκριμένου θέματος.
Σύμφωνα με τους επαγγελματίες της αγοράς, τα εν λόγω κυβερνητικά μέτρα δεν επαρκούν για να δώσουν ανάσα στο στεγαστικό πρόβλημα της χώρας που ήδη έχει επηρεάσει μια σημαντική μερίδα Ελλήνων. Συγκεκριμένα, η ιδιοκατοίκηση έχει πέσει στο 61% από το 72,8% που ήταν το 2022.
Νέα στοιχεία μάλιστα αναφέρουν ότι μόλις ο ένας στους τρεις νέους έχουν το δικό τους σπίτι, την ώρα που το 75% των Ελλήνων που ιδιοκατοικούν είναι άνω των 50 ετών.
Στο πλαίσιο αυτό πληθαίνουν οι φωνές οι οποίες κάνουν λόγο ότι το Δημόσιο πρέπει, επιτέλους, να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και να αξιοποιήσει τη μεγάλη κενή ακίνητη περιουσία του με δημιουργία μόνιμης κοινωνικής κατοικίας, δίνοντας παράλληλα κίνητρα στους ιδιώτες να πράξουν ανάλογα για τα κενά ακίνητά τους και ειδικά για τις κατοικίες.
Σήμερα, όπως τονίζουν και επαγγελματίες της αγοράς, τα κενά ακίνητα, που υπολογίζεται ότι ξεπερνούν το 1,2 εκατ., αν ένα μέρος τους μετατραπεί σε κοινωνικές κατοικίες θα υπάρξει αποκλιμάκωση στη στεγαστική κρίση. Την ίδια ώρα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο θεσμός της κοινωνικής κατοικίας είναι εδώ και χρόνια εδραιωμένος.
Η Ολλανδία μάλιστα κατέχει τα πρωτεία, έχοντας συνολικά 2,3 εκατ. απόθεμα κοινωνικών κατοικιών. Ακολουθεί η Αυστρία με ποσοστό 24%, όπου σε ολόκληρη τη χώρα 1 στις 5 κατοικίες είναι ενοικιαζόμενη κοινωνική κατοικία.
Η Γαλλία είναι κι αυτή μια χώρα με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο σύστημα ενοικιαζόμενων κοινωνικών κατοικιών, αφού περίπου το 17% του συνόλου των κατοικιών στη χώρα λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο.
Στην Αγγλία υπάρχει το «Ηousing Association», μέσω του οποίου παρέχεται προσιτή κατοικία στα ευάλωτα νοικοκυριά. Πρόκειται για οργανισμούς που έχουν αποκτήσει απόθεμα κατοικιών είτε από το κράτος είτε από εισφορές ιδιωτών.
Η Ισπανία αποτελεί μια διαφορετική περίπτωση από την υπόλοιπη Ευρώπη και έχει πολλά κοινά στοιχεία με το ελληνικό σύστημα, δηλαδή επιδοτεί τον ενοικιαστή με βάση εισοδηματικά κριτήρια, προκειμένου να είναι σε θέση να καταβάλλει το ενοίκιο στον ιδιοκτήτη. κατοικίες.
