Μελέτη που έγινε από επιστήμονες του πανεπιστημίου Keele διαπίστωσε ότι οι ασθενείς με καρκίνο που υποβάλλονται σε μια κοινή καρδιακή διαδικασία όπως είναι η διαδερμική επέμβαση στεφανιαίας έχουν χειρότερα βραχυπρόθεσμα κλινικά αποτελέσματα συγκριτικά με μη καρκινικούς ασθενείς.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μελέτη που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα και η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική έκδοση «European Heart Journal». Για τις ανάγκες της μελέτης εξετάστηκαν 6,6 εκατομμύρια εισαγωγές νοσοκομείων στις ΗΠΑ για περίοδο 11 ετών, κατά την οποία ο εισαγόμενος ασθενής υπέστη διαδερμική επέμβαση στεφανιαίας (PCI).
Η Percutaneous Coronary Intervention – PCI, πρώην γνωστή ως αγγειοπλαστική με στεντ, είναι η συνηθέστερη επεμβατική θεραπεία, μια μη χειρουργική διαδικασία που χρησιμοποιεί έναν καθετήρα (έναν λεπτό εύκαμπτο σωλήνα) για να τοποθετήσει μια μικρή δομή που ονομάζεται stent για να ανοίξει αιμοφόρα αγγεία στην καρδιά τα οποία έχουν περιοριστεί συσσώρευση πλακών, μια κατάσταση γνωστή ως αθηροσκλήρωση.
Περίπου το 10% των ασθενών που υποβλήθηκαν στη θεραπεία αυτή κατά τη διάρκεια της 11ετούς περιόδου που αναλύθηκε είχαν είτε μια τρέχουσα, είτε ιστορική διάγνωση του καρκίνου.
Η μελέτη εξέτασε ειδικά τις επιπτώσεις σε ασθενείς με διάγνωση καρκίνου του προστάτη, του μαστού, του παχέος εντέρου ή του πνεύμονα, καθώς αυτές ήταν οι πιο διαδεδομένες περιπτώσεις στο σύνολο δεδομένων.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι ασθενείς με τρέχουσα διάγνωση καρκίνου του πνεύμονα ήταν 3 φορές πιο πιθανό να πεθάνουν στο νοσοκομείο μετά από μια διαδικασία τοποθέτησης στεντ, σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς καρκίνο. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είχε τη μεγαλύτερη συσχέτιση με μεγάλες αιμορραγικές επιπλοκές μετά την τοποθέτηση στεντ, με τριπλάσια αύξηση σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς καρκίνο. Οι ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο, ανεξάρτητα από τον τύπο του καρκίνου, βρέθηκαν να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να πεθάνουν στο νοσοκομείο και να υποφέρουν από επιπλοκές της τοποθέτησης στεντ, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων αιμορραγικών επεισοδίων.
Ο καθηγητής της καρδιολογίας στο πανεπιστήμιο Keele, Mamas Mamas, επεσήμανε ότι η έρευνα αυτή διαπίστωσε ότι μια ταυτόχρονη διάγνωση καρκίνου κατά τη διάρκεια αυτών των διαδικασιών, δηλαδή της τοποθέτησης ενός στεντ, δεν είναι ασυνήθιστη και έχει σημαντικό αντίκτυπο στις κλινικές εκβάσεις αυτών των διαδικασιών, ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου, την παρουσία μεταστάσεων και αν η διάγνωση είναι ιστορική ή τρέχουσα.
Όπως είπε, η έρευνα αυτή είναι σημαντική παρόλο που υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα σχετικά με τα αποτελέσματα των ασθενών που υποβάλλονται σε τοποθέτηση στεντ και οι οποίοι έχουν μια τρέχουσα ή ιστορική διάγνωση καρκίνου.
Σημαντική η συνεργασία καρδιολόγων – ογκολόγων
Η Δρ Jessica Potts, ερευνήτρια, συνεργάτης στο πανεπιστήμιο Keele και συν-συγγραφέας της μελέτης, σημείωσε ότι η σύστασή τους ως ειδικοί, είναι ότι η θεραπεία των ασθενών με καρκίνο θα πρέπει να εξατομικεύεται, αναγνωρίζοντας ότι ο καρκίνος συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο επιπλοκών και θα πρέπει να συνεπάγεται στενή συνεργασία μεταξύ καρδιολόγων και ογκολόγων.
