Ήττα της Δύσης, προβληματισμός για την «επόμενη μέρα» σε μια εύφλεκτη περιοχή όπου υπάρχουν και χώρες που διαθέτουν ή επιδιώκουν να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα, ερωτηματικά για τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Τουρκία και, ανησυχία για αύξηση των προσφυγικών ροών και προς την Ελλάδα.
ΗΠΑ και Ευρώπη αμήχανες παρακολουθούν την πλήρη κατάρρευση του προηγούμενου κσθεστωτος και τη διαφυγή του προέδρου στο Τατζικιστάν, ενώ εύλογα ανησυχούν για τις σχέσεις της Καμπούλ υπό τους Ταλιμπάν, με τη Μόσχα και το Πεκίνο.
Τα ερωτήματα πολλά. Μεταξύ αυτών το αν θα επιδιώξουν οι Ταλιμπάν τη διεθνή νομιμότητα και αποδοχή από τη Δύση, το κατά πόσον η επιστροφή τους στην εξουσία σηματοδοτεί και ενίσχυση της Αλ Κάιντα, το αν θα σημειωθεί μαζική έξοδος προσφύγων μεταξύ των οποίων είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα υπάρχουν και τρομοκρατικά στοιχεία, και φυσικά αν και σε ποιο βαθμό θα διαμορφωθούν νέοι συσχετισμοί στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η Αθήνα θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει στο πλαίσιο της ενεργοποίησης των Βρυξελλών σε μια φάση όπου η ΕΕ δείχνει μάλλον απροετοίμαστη.
Επίσης, η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να ενθαρρύνει τη στήριξη της γειτονικής Τουρκίας για την άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση ενδεχόμενου κύματος προσφύγων μέρος του οποίου αναπόφευκτα θα περάσει και στην ελληνική επικράτεια.
Η θετική στάση της Αθήνας σε ένα μείζον ζήτημα που θα απασχολήσει έντονα τον Ταγίπ Ερντογάν το αμέσως επόμενο διάστημα, μονο θετικά μπορεί να επηρεάσει και τις διμερείς σχέσεις.