Εάν υπάρχει μία εξαίρεση στην ευρωσκεπτικιστική ακροδεξιά τάση που επικρατεί στην Ευρώπη, αυτή έως πρότινος ήταν η Ισπανία. Αν και ο ξένος πληθυσμός αγγίζει πλέον τα πέντε εκατ. (από 2000 το 2010), οι Ισπανοί δείχνουν σχετικά αδιάφοροι για τις μεταναστευτικές ροές. Κάτω από το άγονο έδαφος για την ακροδεξιά βρίσκεται προφανώς η ανοιχτή πληγή του φασισμού του Φράνκο, εκτιμούν πολιτικοί αναλυτές. Ο Σαντιάγο Αμπασκάλ ωστόσο φαίνεται αποφασισμένος να το αλλάξει αυτό.
«Κάντε την Ισπανία ξανά μεγάλη». Με αυτό το σύνθημα, ο εκπρόσωπος της ισπανικής ακροδεξιάς κατάφερε να γεμίσει το Παλάθιο Βισταλέγρε με 10.000 κόσμο. Ήταν η πρώτη μεγάλη συγκέντρωση του Vox, του κόμματος του Αμπασκάλ και η πρώτη σαφής ένδειξη ότι το κόμμα που γεννήθηκε από τα άκρα κάνει στροφή προς το κέντρο.
Το Vox προσπαθεί να βγει από το περιθώριο. Το ερώτημα είναι εάν μπορεί και αυτό – όπως άλλα στην Ευρώπη – να κάνει την έκπληξη. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, στις επόμενες εκλογές το Vox θα μπορούσε να εξασφαλίσει ένα ποσοστό από 2% έως 5%. Ο ίδιος ο Αμπασκάλ προσδοκά και ένα καλό ποσοστό στις ευρωεκλογές του προσεχούς Μαΐου.
Ίσως όμως πιο σημαντικό και από τα ποσοστά του Vox, σχολιάζουν οι «Financial Times», είναι πώς επηρεάζει το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα, το οποίο ήδη συμπιέζεται από τους κεντρώους Ciudadanos, που και εκείνοι έκαναν την εμφάνιση τους στην ισπανική πολιτική σκηνή το 2014.
Αυτό ακριβώς σχολίασε προ ημέρων με νόημα ο Ισπανός πρώην πρωθυπουργός Χοσέ Μαρί Αθνάρ. «Αυτό που ήταν ένας απόλυτα ενωμένος χώρος το 2003, σήμερα είναι χωρισμένος στα τρία: το Λαϊκό Κόμμα (PP), τους Ciudadanos και το Vox», υπογράμμισε στην «El Espanol».
Το πρόγραμμα του Vox περιλαμβάνει «100 μέτρα» για την Ισπανία. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται προφανώς η απέλαση των παράτυπων μεταναστών, η αυστηροποίηση της νομοθεσίας για τις αμβλώσεις και η ποινικοποίηση των αποσχιστικών κομμάτων.
