Μία «εκ του προχείρου» μίμηση της κατάθεσης της Κριστίν Φορντ, προκειμένου να υποβαθμίσει την καταγγελία της εις βάρος του Μπρετ Κάβανο, επιχείρησε χθες το βράδυ ο Αμερικανός πρόεδρος, κατά τη διάρκεια εκστρατείας του στο Μισισιπή.
Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια και όπως η ίδια η Φορντ παραδέχτηκε δεν της έχουν μείνει παρά μόνο εικόνες και συναισθήματα, ο Τραμπ υπονόησε λίγο – πολύ ότι η κατάθεσή της ήταν ψευδής καταλήγοντας μάλιστα στο συμπέρασμα πως οι καιροί είναι χαλεποί για τους νέους άνδρες.
«Πώς πήγατε σπίτι; Δεν θυμάμαι. Πού ήταν αυτό το μέρος. Δεν θυμάμαι. Πόσα χρόνια έχουν περάσει; Δεν ξέρω. Ποια γειτονιά ήταν; Δεν θυμάμαι. Πού ήταν το σπίτι; Δεν θυμάμαι». Ενώπιον ενός πλήθους που ζητωκραύγαζε και χειροκροτούσε, ο Τραμπ – με μία δόση υπερβολής – τόνισε ότι η γυναίκα που κατηγόρησε στη Γερουσία τον συντηρητικό δικαστή, και εκλεκτό του για το Ανώτατο Δικαστήριο, δεν θυμόταν τίποτα και άρα η κατάθεσή της δεν έχει καμία απολύτως αξία.
Αυτό όμως που έχει αξία για τον Αμερικανό πρόεδρο είναι το συμπέρασμα, το οποίο κατά τη γνώμη του ότι οι νέοι άνδρες σήμερα είναι ευάλωτοι σε ψευδείς κατηγορίες εις βάρος τους. Και γι’ αυτό, ο Τραμπ προέτρεψε τους γονείς να προσέχουν τους γιους τους.
Η χθεσινοβραδινή επίθεση του Τραμπ εναντίον της καθηγήτριας Ψυχολογίας – κατ’ επέκταση και εναντίον των δύο ακόμη γυναικών που έχουν καταγγείλει αντίστοιχα περιστατικά για τον Κάβανο – συνιστά μία στροφή 180 μοιρών σε όσα έλεγε πριν από περίπου μία εβδομάδα. Μετά την κατάθεση της Φορντ ενώπιον της ειδικής επιτροπής της Γερουσίας , ο Τραμπ δήλωσε ότι δεν πείστηκε. Πλην όμως έκανε λόγο για έναν «πολύ αξιόπιστο μάρτυρα» και «μια χαρά γυναίκα».
Τι μεσολάβησε μέσα σε λίγες μέρες; Αφενός, μία έρευνα του FBI, την οποία ζήτησε η Γερουσία και στην οποία καλούνται πλέον να καταθέσουν όλοι όσοι φέρονται να έχουν κάποια σχέση με εκείνο το πάρτι. Αφετέρου, οι μέρες που περνούν και η πίεση να μπει ένα τέλος στο σίριαλ του διορισμού ή όχι του Καβάνο στο Ανώτατο Δικαστήριο. Προσφάτως και η συλλογή υπογραφών από ακαδημαϊκούς νομικούς, οι οποίοι δεν στέκονται μόνο στο αν υπήρξε ή όχι σεξουαλική επίθεση το 1982. Υπογραμμίζουν ωστόσο την απαράδεκτη στάση του Κάβανο ενώπιον της Γερουσίας, την πολιτική προκατάληψη και τον οξύθυμο χαρακτήρα του, τα οποία δεν συνάδουν με τη θέση την οποία διεκδικεί.
