Λίγο πριν το ξέσπασμα του καταστροφικού σεισμού 7.1 βαθμών που συγκλόνισε το Μεξικό και κόστισε τη ζωή σε πάνω από 200 ανθρώπους, οι προειδοποιητικές σειρήνες άρχισαν να ηχούν.
Συγκεκριμένα, 60 με 90 δευτερόλεπτα νωρίτερα. Ένα λεπτό περίπου, δηλαδή, το οποίο σε τέτοιες περιπτώσεις, λειτουργεί καταλυτικά, μιας που δίνει χρόνο κρίσιμης προετοιμασίας.
Οι σεισμολόγοι έχουν αφιερώσει πολλά χρόνια αξιοποιώντας και εξελίσσοντας την τεχνολογία, ώστε το σύστημα να μπορεί να συγκεντρώνει ενδείξεις από επικείμενο σεισμό.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως το Μεξικό είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως που εγκατέστησε ένα τέτοιο σύστημα, αφήνοντας πίσω χώρες όπως η Ιαπωνία και η Αμερική.
Το εν λόγω σύστημα αποτελείται από 12 σεισμικούς αισθητήρες, που βρίσκονται γύρω από τις ακτές και εγκαταστάθηκε στο Μεξικό το 1991, έξι χρόνια μετά την επίσης καταστροφική δόνηση του 1985, με τον τραγικό απολογισμό των πέντε χιλιάδων νεκρών.
Έκτοτε, επεκτάθηκε σε περισσότερους από 100 αισθητήρες. Αυτοί, καταγράφουν τα δευτερεύοντα κύματα της επικείμενης δόνησης, πριν τα πρωτεύοντα, δίνοντας, έτσι, ένα ή δύο- πολύτιμα- λεπτά στους κατοίκους να λάβουν τα μέτρα τους.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι ο αριθμός των θυμάτων θα ήταν μεγαλύτερος εάν οι προειδοποιητικές σειρήνες δεν είχαν ενεργοποιηθεί. Τα 60 με 90 δευτερόλεπτα ήταν αρκετά για να απομακρυνθεί από τα κτήρια ένα μέρος του πληθυσμού.
Πολλοί έσπευσαν να αναρωτηθούν, πώς γίνεται η πλουσιότερη χώρα του κόσμου, να μην έχει αντίστοιχο σύστημα; Προειδοποίησαν, μάλιστα, τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι ίσως πληρώσουν ακριβά το κόστος της καθυστερημένης υιοθέτησης της τεχνολογίας, εάν κληθούν να αντιμετωπίσουν ένα τόσο ισχυρό φαινόμενο της φύσης και είναι ανέτοιμοι.
«Η απάντηση είναι απλή και βρίσκεται στη ελλιπή χρηματοδότηση» εξήγησε ο Νταγ Γκίβερν, επικεφαλής του Αμερικανικού Γεωλογικού Κέντρου Ερευνών της Πασαντίνα, τονίζοντας ότι «ακόμη δεν έχουμε βιώσει δολοφονικό σεισμό, ώστε να δημιουργηθεί η πολιτική πρωτοβουλία και να προχωρήσουμε στην εγκατάσταση προειδοποιητικού συστήματος».
