Το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου, με αφορμή την 70ή επέτειο της απελευθέρωσης του Βόλου, οργανώνει διάλεξη με ομιλητή τον Δημήτρη Τσιλιβίδη – δρ. θεολογίας-συγγραφέα, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα «Oι τελευταίες ημέρες των Γερμανών στο Βόλο-προσωπικές αναμνήσεις».
Tην εκδήλωση, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 7 μ.μ. στην αίθουσα στην αίθουσα της Λαϊκής Βιβλιοθήκης Κυριαζή, προλογίζει η Ρίκη Βαν Μπούσχοτεν, Αν. Καθηγήτρια, Διευθύντρια Τομέα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας – Τμήμα ΙΑΚΑ.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, «ο Tσιλιβίδης ως φορέας μνήμης αναζητά να γεφυρώσει τις γενιές. Επιχειρεί να αποτυπώσει τις μνήμες των κατοίκων στο χώρο, την εποχή αυτή. Ανησυχεί μήπως περάσουν στη λήθη και εκφράζει ζωντανά τις εμπειρίες του ξαναχτίζοντας την εποχή του. Η ομιλία του θα επικεντρωθεί στα εξής σημεία: Προσωπικά του βιώματα και άγνωστες μέχρι σήμερα τραγικές πτυχές της περιόδου εκείνης, πληροφορίες βασισμένες σε τεκμηριωμένες αρχειακές πηγές, θα προσφέρουν πολύτιμα στοιχεία στην ιστορία του τόπου μας.
Η πόλη του Βόλου και η εγγύς αυτού περιφέρεια έζησαν κάτω από απερίγραπτες σε πόνο και θάνατο καταστάσεις τις τελευταίες ημέρες της Κατοχής. Η τρομοκρατία των Γερμανών και των ντόπιων προδοτών έφεραν τον πληθυσμό της πόλης στα έσχατα όρια αντοχής. Υπολογίζεται ότι τις δύσκολες εκείνες ημέρες 5.000 κάτοικοι της πόλης μας την εγκατέλειψαν. Άλλοι για το βουνό με τους αντάρτες και άλλοι στην πρωτεύουσα.
Οι Γερμανοί θεωρούσαν ότι οι «τρομοκράτες» της Αντίστασης έπρεπε να αντιμετωπιστούν με τρομοκράτηση του πληθυσμού της πόλης και των χωριών ώστε οι κάτοικοι να μη θέλουν ή να μην μπορούν να ενισχύσουν τις αντιστασιακές δυνάμεις. Για τους Γερμανούς ήταν όλοι ένοχοι ακόμη και χωρίς αποδείξεις, ίσχυε δηλαδή η «αρχή της συλλογικής ευθύνης». Περιοχές από όπου είχαν ακουστεί πυροβολισμοί ή είχαν επισημάνει την παρουσία ή ακόμη το πέρασμα ανταρτών, έπρεπε να καταστρέφονται και ο άρρεν πληθυσμός νέων να τουφεκίζεται.
Η διαταγή του Αρχιστρατήγου του Ράϊχ στρατάρχη Γουλιέλμου Κάιτελ (1882-1946) με την υπογραφή του Χίτλερ έλεγε: «…αν ο αγώνας εναντίον των συμμοριών στην Ανατολή και τα Βαλκάνια δεν διεξαχθεί με τα πιο ωμά μέσα, οι δυνάμεις που διαθέτουμε μπορεί στο προσεχές μέλλον να μην αρκούν να επιβληθούν σ’ αυτή τη μάστιγα. Γι’ αυτό οι μονάδες έχουν την άδεια και την εντολή σ’ αυτό τον αγώνα να λάβουν οποιαδήποτε μέτρα χωρίς περιορισμούς ούτε και προς τις γυναίκες και τα παιδιά, εάν αυτά είναι μέτρα αναγκαία για την επιτυχία. Επιφυλάξεις ανθρωπιστικές οποιουδήποτε είδους αποτελούν έγκλημα εναντίον του γερμανικού έθνους…».
Κάτω από τέτοιες εντολές και με σκοπό την χωρίς απώλειες αποχώρησή τους από τη Βαλκανική, την οποία ζύγωναν από βορρά τα σοβιετικά στρατεύματα στοχεύοντας την περικύκλωσή τους, οι κατακτητές αντέδρασαν όπως ένα παγιδευμένο ζώο. Χτυπούσαν τυφλά και άγρια αυτές τις τελευταίες ημέρες στον τόπο μας. Η ομιλία θα υποστηριχθεί από ανάλογο προβαλλόμενο φωτογραφικό υλικό».
