Συνεχίζει την ανοδική της πορεία και στην Αθήνα, η Βασιλική Καρακώστα, τιμώντας παράλληλα και το Βόλο, όπου έζησε πολλά χρόνια της ζωής της.
Είναι χαρακτηριστική η κριτική που φιλοξενήθηκε στο athinorama.gr
«Οι καλές φωνές και οι ωραίες ερμηνείες είναι κάτι που, γενικά, δεν λείπει από τη σύγχρονη μουσική σκηνή – ούτε και από την τρέχουσα δική μας καθημερινότητα. Ούτε και οι επιμέρους ιδιαίτερες περιπτώσεις – από τις οποίες θα μπορούσαμε με σχετική ευκολία να καταγράψουμε αρκετές. Όμως το ν’ ακούσουμε μια φωνή που μπορεί να βιώνει απόλυτα το τραγούδι – και να το κάνει εντελώς δικό της – είναι κάτι που, γενικά, σπανίζει. Και είναι καλό να βιώνουμε κάποιες τέτοιες σπανιότητες πότε πότε…
Ακούγοντας την Βασιλική Καρακώστα στον Ιανό το περασμένο Σάββατο (18/10 ) να τραγουδάει κομμάτια από κάθε δυνατή παράδοση, καινούρια δικά της που ταιριάζουν στην ηλικία και το ταμπεραμέντο της αλλά και παλιά, διαχρονικά και ποικιλοτρόπως δοκιμασμένα, έλεγα μέσα μου να! αυτό το κορίτσι του δίνει και καταλαβαίνει του τραγουδιού, του βγάζει τα μέσα έξω, το κάνει δικό της – και δικό μας! Το νιώθει και το νιώθουμε! Το ευχαριστιέται και το ευχαριστιόμαστε! Ξέρει να φτιάχνει μια όμορφη «κοινότητα» – πρώτα με τους φίλους της πάνω στη σκηνή, σαν ομάδα, και μετά μ’ εμάς. Και να κάνουμε το ταξίδι…
«Καλοκαιρινές εικόνες» λέγεται το πρόγραμμα που παρουσίασε η Βασιλική στον Ιανό – και θα επαναλάβει και το επόμενο Σάββατο 25/10. Με τραγούδια που της αρέσουν και μας αρέσουν. Με δικές της «επιτυχίες» από τη «Σβούρα» και τα «Επικίνδυνα». Αλλά και Ξυδάκη, Πορτοκάλογλου, Σαββόπουλο. [Συγκλονιστική ερμηνεία στον «Κηπουρό» του Πάυλου Παυλίδη]. Και Βαγγέλη Παπάζογλου, και Βασίλη Τσιτσάνη. Και παραδοσιακά: νησιώτικα, θρακιώτικα κ.λπ. με ήχο ξεχωριστό – καθώς ξεχωριστοί μουσικοί είναι ο Νίκος Σάλτας στο πιάνο και ο Χρήστος Βαλεντίνος Πετεβής που παίζουν μαζί της – όπως και στην καλοκαιρινή περιοδεία από την οποία έρχονται με αναμνήσεις και αισθήματα που καταθέτουν εδώ. Και να μην ξεχάσουμε τον guest, τον Χαρίτωνα Χαριτωνίδη στη γκάιντα και τις φλογέρες.
Το σχήμα λιτό και ουσιαστικό. Παίζουν και τραγουδούν με ψυχή. Το χαίρονται και το χαιρόμαστε! Κι αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να νιώσει κανείς την πραγματική αξία της μουσικής»
