Συνεχίζονται οι προβολές για το Cine Μεσόγειος, στο θερινό σινεμά Εξωραϊστική.
Πιο συγκεκριμένα, από την Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου, μέχρι τη Δευτέρα 8 του μήνα, θα προβληθεί η ταινία «Κάποτε στη Ν. Υόρκη». (The Immigrant) ΗΠΑ (2013) Σκηνοθεσία: Τζέιμς Γκρέι Σενάριο: Τζέιμς Γκρέι, Ρικ Μανέλο Πρωταγωνιστούν: Μαριόν Κοτιγιάρ, Χοακίν Φοίνιξ, Τζέρεμι Ρένερ, Άντζελα Σαραφιάν (117΄)
Ένα μελόδραμα εποχής με καφεκίτρινα χρώματα σέπιας και ερμηνείες λεπτών αποχρώσεων από έναν μετρ του αστυνομικού νουάρ (Η Μικρή Οδησσός, Σε επικίνδυνη τροχιά), που μάς μεταφέρει στη Νέα Υόρκη του 1921, όπου σκάει το μεγάλο κύμα των μεταναστών από την Ευρώπη.
Οι αδελφές Εύα και Μάγδα Σιμπούλσκα από την Πολωνία αποβιβάζονται στο νησάκι Έλις Άιλαντ της Νέας Υόρκης. Η μικρότερη Μάγδα (Angela Sarafyan), άρρωστη από φυματίωση, μεταφέρεται αμέσως στην απομόνωση, ενώ η Εύα (Marion Cotillard) προωθείται προς επαναπατρισμό. Δωροδοκώντας τους φύλακες, ο «σκοτεινός» δανδής Μπρούνο (Joaquin Phoenix) καταφέρνει να πάρει την Όλγα μαζί του στη Νέα Υόρκη, για να της προσφέρει στέγη και δουλειά σε ένα καμπαρέ της συμφοράς, όπου είναι παρουσιαστής. Γρήγορα, όμως, η Εύα θα καταλάβει ότι ο Μπρούνο την προορίζει για την ομάδα με τα εκδιδόμενα κορίτσια του. Ο ανέμελος εξάδελφός του, ταχυδακτυλουργός Ορλάντο (Jeremy Renner), γοητεύει την Εύα, γοητεύεται από αυτήν και της υπόσχεται μια ζωή μακριά από το ημίφως των καταγωγίων της Νέας Υόρκης, στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια. Οι δυο άντρες μοιραία θα συγκρουστούν και οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες.
Αυτή είναι η πέμπτη ταινία του 45χρονου νεοϋορκέζου Τζέιμς Γκρέι (James Grey) στην 20χρονη καριέρα του και η δεύτερη (μετά το «Δύο Έρωτες» του 2008), που δεν ανήκει στις αστυνομικές περιπέτειες. Ο Γκρέι συνέλαβε την ιδέα για την ταινία αυτή από τις παλιές φωτογραφίες του παππού του στο Έλις Άιλαντ το 1923 και τις ιστορίες του προπάππου του, που διατηρούσε μπαρ στη Νέα Υόρκη. Άλλωστε, οι πρόγονοί του ήταν ρωσοεβραϊκής καταγωγής μετανάστες στην Αμερική. Η ταινία αποτελεί την πιο φιλόδοξη σκηνοθετική προσπάθειά του. Σ’ ένα μεγαλόπρεπο σκηνικό της Νέας Υόρκης των αρχών του 20ου αιώνα, αναπτύσσει μερικές από τις μόνιμες θεματικές του, όπως η τραγικών διαστάσεων σύγκρουση με τη μοίρα, ο σαιξπηρικός κύκλος του αίματος, η λύτρωση μέσω της αυτοθυσίας, το σκληρό τίμημα της επιτυχίας. Οι ατμοσφαιρικές εικόνες του δεξιοτέχνη διευθυντή φωτογραφίας Ντάριους Κόντζι (Darius Khondji) (Από τη Ρώμη με αγάπη, Amour, Se7en) αποδίδουν άριστα το κλίμα της Νέα Υόρκης της εποχής της ποτοαπαγόρευσης, με πηγές έμπνευσης πίνακες των ζωγράφων Τζορτζ Μπέλοους και Έβερετ Σιν, καθώς και φωτογραφίες του ιταλού αρχιτέκτονα Κάρλο Μολίνο. Η μαγική τελευταία σκηνή της ταινίας θα παραμείνει χαραγμένη στη μνήμη σας.
Με πρωταγωνιστικό δίδυμο την εκθαμβωτική Μαριόν Κοτιγιάρ και τον «χαμαιλέοντα» της υποκριτικής, Χοακίν Φοίνιξ, ο Γκρέι ποντάρει περισσότερο στο ερμηνευτικό σκέλος. Οι πρωταγωνιστές του τον δικαιώνουν. Η Κοτιγιάρ, ως Εύα, έχοντας αποκτήσει μια πειστική σλαβική προφορά της μετανάστριας, σηκώνει στους ώμους της το μεγαλύτερο βάρος της ταινίας. Ο Φοίνιξ, που τα τελευταία χρόνια διακρίθηκε για τις στιβαρές ερμηνείες του (τα οσκαρικά «The Master» και «Ηer» ακόμη συζητιούνται), διαπρέπει ως ταραχώδης Μπρούνο.
Η Μαριόν Κοτιγιάρ έχει τιμηθεί με Βραβείο Όσκαρ για την ερμηνεία της ως Εντίθ Πιάφ στο φιλμ «Ζωή Σαν Τριαντάφυλλο» (2008). Το 2012 υπήρξε επίσης υποψήφια για BAFTA, Χρυσή Σφαίρα, Σεζάρ και Βραβείο SAG, για την ερμηνεία της στο φιλμ «Σώμα με Σώμα» του Ζακ Οντιάρ, ενώ το 2010 τιμήθηκε με το παράσημο του Ιππότη των Γραμμάτων και Τεχνών, για την προσφορά της στον εμπλουτισμό της γαλλικής κουλτούρας.
Ο Χοακίν Φοίνιξ υπήρξε τρεις φορές υποψήφιος για Όσκαρ (Ο Μονομάχος, Walk the Line, The Master). Το 2008 ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τον χώρο του θεάματος, γεγονός που τελικά αποδείχτηκε ενταγμένο στην ερμηνεία του για το ντοκιμαντέρ «I’m Still Here». Το «Κάποτε στη Νέα Υόρκη» αποτελεί την τέταρτη συνεργασία του με τον Τζέιμς Γκρέι, μετά τις ταινίες «Σε επικίνδυνη τροχιά» (2000), «Η νύχτα μας ανήκει» (2007) και «Δύο έρωτες» (2008).
Ο Τζέρεμι Ρένερ υπήρξε δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ: το 2011 για Β’ Ανδρικό για το ρόλο του στο «The Town» του Μπεν Άφλεκ, και το 2010 για το βραβευμένο «The Hurt Locker» της Κάθριν Μπίγκελοου. Η ερμηνεία που του χάρισε τη διεθνή αναγνώριση, ήλθε με το ανεξάρτητο φιλμ «Dahmer» του Ντέιβιντ Τζέικομπσον (2002)
