Ελένη Κοκκίδου: «Πρέπει να έχεις ζήσει πράγματα για να γίνεσαι γοητευτικός στα μάτια του θεατή»

Αγαπώ τον Βόλο και το Πήλιο, καθώς ο πατέρας μου κατάγεται από τις Μηλιές, ενώ έχω και πολλούς συγγενείς…

Το όνομά της είναι Ελένη Κοκκίδου και αποτελεί μια από τις πιο πετυχημένες ηθοποιούς των τελευταίων ετών, με τις θεατρικές και τηλεοπτικές επιτυχίες να διαδέχονται η μια την άλλη. Η ίδια, με καταγωγή από τις Μηλιές Πηλίου, αισθάνθηκε μεγάλη χαρά που πριν από λίγες ημέρες παρουσίασε στο κοινό της πόλης, την «Γυναίκα της Πάτρας», έναν θεατρικό μονόλογο, βασισμένο στην πραγματική διήγηση μιας ιερόδουλης γυναίκας, στον Γιώργο Χρονά. Η ίδια, μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ και στη ΜΑΓΝΗΣΙΑ, εξομολογείται ότι αγάπα αυτόν τον ρόλο και τον θεωρεί επαγγελματική της επιτυχία.

Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή

Αφήσατε πίσω πλέον τη δύσκολη περίοδο της καραντίνας και ξεκινήσατε τις περιοδείες, με έναν από τους σταθμούς σας να είναι ο Βόλος…

Έχω μεγάλη χαρά που ήρθα στον Βόλο, καθώς ο πατέρας μου κατάγεται από τις Μηλιές του Πηλίου, ενώ έχω και πολλούς συγγενείς.

Ποια είναι η «Γυναίκα της Πάτρας» που απολαύσαμε στην πόλη μας;

Η Γυναίκα της Πάτρας είναι μια αισθαντική εξομολόγηση μιας γυναίκας που έζησε στην Πάτρα τον 20ο αιώνα, ένα πραγματικό πρόσωπο που πέθανε το 2003. Η γυναίκα αυτή πέρασε κάποια στιγμή από την καριέρα της ιερόδουλης, ενώ ταυτόχρονα κακοποιήθηκε κιόλας. Αρχικά, ήταν από τις γυναίκες που μετά τον πόλεμο έφυγαν στα μεγάλα αστικά κέντρα και δούλεψαν ως υπηρέτριες. Εξωτερικά ήταν μια πανέμορφη γυναίκα, παντρεύτηκε τρεις φορές, ενώ ο τρίτος σύζυγός της, την κακοποιούσε. Κάποια στιγμή, όμως, τα βρόντηξε όλα και έγινε ιερόδουλη, βοηθώντας ωστόσο οικονομικά πολύ κόσμο. Η ίδια θεωρούσε ότι κάνει ένα επάγγελμα σαν όλα τα άλλα, ενώ ήταν γνωστή στην κοινωνία της Πάτρας ως ενεργό της μέλος. Μάλιστα, μέσα στον μονόλογο αναφέρεται: «΄΄ Πούλα τη σάρκα σου και ζήσε΄΄, αναφέρει η Αγία Γραφή. Αυτό που κάνω είναι ένα επάγγελμα». Και ακριβώς γι’ αυτό η ίδια δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ νεότερες κοπέλες, όταν μεγάλωσε. Πέθανε δε, στη φτώχεια.

Άρα, μιλάμε για ένα υπαρκτό πρόσωπο και για πραγματικά γεγονότα;

Η γυναίκα αυτή αφηγήθηκε τη ζωή της στον Γιώργο Χρονά και έχουμε σήμερα ένα σπάνιο ντοκουμέντο, με αυθεντική γλώσσα ενός τόσο λαϊκού ανθρώπου. Μας δίνει πληροφορίες για τους ταπεινούς και καταφρονημένους της κοινωνίας μας. Η γυναίκα αυτή, παρότι πέρασε δια πυρός και σιδήρου, ήταν δυνατή, τρυφερή, αλλά και πολύ άγρια. Μας δίνεται η ευκαιρία να «δούμε μέσα από την κλειδαρότρυπα» τη ζωή μιας γυναίκας που εμάς δεν πάει το μυαλό μας. Είναι ένα καταπληκτικό κείμενο, το οποίο μάλιστα, ο Μάνος Χατζιδάκις το είχε παραλλήλισε με τα κείμενα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Είναι μια παράσταση που χτυπά στην καρδιά των θεατή και όχι στο μυαλό.

Απ’ ό,τι μας περιγράφετε το έργο έχει δυνατές συγκινήσεις… Κάποιες από τις πραγματικές εξομολογήσεις της γυναίκας στον Γιώργο Χρονά ήταν ηχογραφημένες, σωστά;

Όλη η συνέντευξή της είναι καταγεγραμμένη ηχητικά. Είναι σχεδόν 11 ώρες συνέντευξη.  Πήγε δύο-τρεις φορές στο σπίτι της. Το φοβερό είναι ότι δέχτηκε να μιλήσει. Δέχτηκε γιατί αυτός ο άνθρωπος της προσέλκυσε το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη. Ο Γιώργος Χρονάς εκείνη την περίοδο ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός στο τρίτο πρόγραμμα, κάνοντας εκπομπές, για ανθρώπους περιθωριακούς.

Υπάρχουν πολλά συναισθηματικά «σκαμπανεβάσματα» για τον κόσμο κατά τη διάρκεια της παράστασης;

Ναι πολλά! Αλλά δεν πρέπει να φοβίσει τον κόσμο το γεγονός ότι το έργο είναι μονόλογος. Το κείμενο είναι ζωντανό. «Σε βουτάει από τα μαλλιά» και σε αφήνει πάλι στο τέλος. Η παράσταση σε διάρκεια είναι μικρή και δεν κρατάει πολύ, αλλά είναι έντονη.

Η ίδια έχετε ξαναπαίξει αν θυμάμαι καλά στο παρελθόν, αυτόν τον ρόλο… Σήμερα γυρνάτε πάλι σ’ αυτόν. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι εκτιμήσατε το πρόσωπο, τον λόγο της και το ίδιο το έργο για να επιστρέψετε;

Ναι, το έπαιξα το 2010. Την αγάπησα πολύ αυτή τη γυναίκα. Μου έδωσε τη δυνατότητα κι εμένα να εκφραστώ με έναν απόλυτο και έντονο τρόπο πάνω στη σκηνή. Τότε ήταν μια μεγάλη προσωπική μου επιτυχία- αν μπορεί να την πει κανείς επιτυχία- και είναι από τις σπάνιες ή η μοναδική φορά που μπορεί να τύχει σε έναν ηθοποιό να «κουμπώσει» με έναν ρόλο. Είμαι πολύ τυχερή που έζησα μια τέτοια στιγμή στην καριέρα μου.

Η θεατρική τεχνική του μονολόγου, σας προκάλεσε κάποια δυσκολία;

Καθόλου! Ο μονόλογος δίνει μια τρομερή ελευθερία κίνησης, εφόσον είσαι μόνος σου στη σκηνή. Είμαι πληθωρική ως άνθρωπος, οπότε σ’ εμένα ταίριαξε πολύ ο μονόλογος. Φυσικά, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ήμουν σε ώριμη ηλικία όταν το έπαιξα πρώτη φορά. Δεν ήμουν 25 χρονών. Ο μονόλογος προϋποθέτει την ύπαρξη ενδιαφέροντος στον δικό σου κόσμο, και όχι στον κόσμο του ρόλου. Πρέπει να έχεις ζήσει πράγματα για να γίνεσαι γοητευτικός στα μάτια του θεατή.

Υπάρχουν επαγγελματικά σχέδια για το μέλλον, κι αν ναι, ποια;

Το καλοκαίρι θα συμμετέχω σε επιθεώρηση της Δήμητρας Παπαδοπούλου στο Θέατρο «Άλσος» στην Αθήνα. Είναι μεγάλη μου χαρά, καθώς πέρυσι συμμετείχα πρώτη φορά σε επιθεώρηση και μου άρεσε πάρα πολύ. Επίσης, θα πραγματοποιήσουμε γυρίσματα μέχρι το τέλος Ιουνίου στο σίριαλ «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα», ολοκληρώνοντας τον 9ο χρόνο και πάμε για τον 10ο την επόμενη χρονιά. Είναι απίστευτο το γεγονός ότι μια κωμωδία έχει διαρκέσει δέκα χρόνια.

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.