Η ερασιτεχνική «Θεατρική ομάδα 50 και πλέον» ιδρύθηκε στο Μόναχο τον Μάρτιο 2020 από Ελληνίδες και Έλληνες άνω των 50 ετών με σκοπό την προβολή κοινωνικών θεμάτων.
Στις 19 Μαρτίου 2023 παρουσίασε στο Πολιτιστικό Κέντρο της Εκκλησίας μας στο Μόναχο την θεατρική παράσταση «Γαμπρός απ΄ το Ίντερνετ», μια ξεκαρδιστική κωμωδία που περιγράφει τις κοινωνικές καταστάσεις που ίσχυαν κάποτε στην ελληνική κοινωνία.
Η ιδρύτρια της θεατρικής ομάδας, η εκπαιδευτικός κ. Εύα Γρίβα, ήθελε από πολύ καιρό, από τότε που ήταν καθηγήτρια στο Λύκειο Μονάχου να παρουσιάσει τα βιώματά που απέκτησε η ίδια στο χωριό Βλάστη της Κοζάνης όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, στην πόλη της Κοζάνης όπου τελείωσε το γυμνάσιο και στα επόμενα χρόνια σπουδών της σε μια θεατρική παράσταση, ως ένα ψυχογράφημα μιας εποχής που σημάδευσε και εν πολλοίς στιγμάτισε τη νεολαία και οδήγησε τελικά και τα βήματα πολλών συμπατριωτών στη μετανάστευση.
Για το λόγο αυτό συνέγραψε η ίδια το σενάριο της θεατρικής παράστασης βασισμένη σε εκφάνσεις της ζωής του χωριού της που αντικατοπτρίζουν και την τότε γενικότερη κοινωνική κατάσταση της ελληνικής υπαίθρου.
Στο σενάριο παρουσίασε τα κορίτσια της επαρχίας που ζούσαν σε ένα κλειστό κοινωνικό περιβάλλον, όπου οι ερωτικές γνωριμίες με αγόρια ήταν ταμπού, οι δυνατότητες παντρειάς ήταν σπάνιες, ο γάμος ήταν συνδεδεμένος με οικονομική προσφορά της νύφης (προίκα), μια πλούσια οικογένεια δεν καταδεχόταν να συμπεθεριάσει με μια φτωχή οικογένεια, πολλές γυναίκες έμειναν γεροντοκόρες και ο μεγαλύτερος αδελφός περίμενε πρώτα να αποκατασταθούν οι αδελφές του και μετά να παντρευτεί και ο ίδιος. Τα κορίτσια της επαρχίας είχαν ως αποκλειστικό σκοπό ζωής τους την εργασία στο σπίτι, τον γάμο και την τεκνογονία.
Με την χρήση του Ίντερνετ κατέστη στο θεατρικό αυτό έργο δυνατή – με τεχνάσματα – η αποκατάσταση τριών αδελφών γυναικών με γαμπρούς που τους γνώριζαν ήδη από τα νεανικά τους χρόνια, ενώ ο μεγάλος αδελφός παρέμεινε τελικά άγαμος, ευελπιστών στην άλλη ζωή να βρει την σύντροφο της ζωής του.
Η σκηνοθεσία ήταν έργο της Εύας Γρίβα με τη συνδρομή του Κώστα Παπαδόπουλου, ενώ τα επιτυχημένα σκηνικά ήταν έργο της εικαστικού Παρασκευής Βλέτση και του ζωγράφου Στέφανου Στοϊλα. Στην μουσική πλαισίωση έλαβαν μέρος η Νεφέλη Αραμπατζή, με τη θαυμάσια φωνή της, ο ταλαντούχος μουσικός Πέτρος Βαλής (βιολί) και ο τεχνικός Χρήστος Κωνσταντινίδης.
Είναι άξιο επαίνου το γεγονός ότι οι 14 ηθοποιοί, άνθρωποι της πρώτης, της δεύτερης και της τρίτης γενιάς Ελλήνων μεταναστών με τον αυθορμητισμό τους και τις ριζωμένες εμπειρίες στο οικογενειακό τους περιβάλλον, απέδωσαν θαυμάσια τους ρόλους τους. Η χρήση εξ ολοκλήρου της κοζανίτικης διαλέκτου, την οποία οι μετανάστες φροντίζουν και δεν ξεχνούν, εκφράζει την ανάγκη σύνδεσης με τις ρίζες τους.
Συμμετείχαν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Βλέτση Φώτη, Γαϊτάνη Φανή, Γαργούτα Μαρία, Γρίβα Εύα, Δρογγίτης Δημήτριος, Καλλία Κατερίνα, Μαντόλη Ολυμπία, Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος, Reischl Frnz, Σιακαβάρας Θεόδωρος, Τσακμάκης Αθανάσιος, Χαραλαμπίδου Ελένη και Χαραλαμπίδης Χαράλαμπος.
Στο τέλος της παράστασης το πολυπληθές ακροατήριο χειροκρότησε με ενθουσιασμό όλους που συνέβαλλαν στην θεατρική παράσταση, ενώ η κ. Γρίβα ευχαρίστησε θερμά τους Έλληνες χορηγούς, το Συμβούλιο Μετανάστευσης του Δήμου Μονάχου, τον προϊστάμενο της Ενορίας Αγίων Πάντων Μονάχου π. Γεώργιο Σιώμο και τον χορηγό επικοινωνίας Δορυφόρο για την μεγάλη υποστήριξή τους.
Την παράσταση τίμησαν με την παρουσία τους οι πρωτοπρεσβύτεροι Απόστολος Μαλαμούσης, με καταγωγή από τη Μαγνησία, Γεώργιος Βλέτσης και Πλούταρχος Κωσταντινίδης, ο καθηγητής κ. Δρ. Βασίλειος Φθενάκης, ο συνταξιούχος κοινωνικός λειτουργός Δρ. Μυλωνάς, εκπαιδευτικοί ελληνικών σχολείων και άλλοι εκπρόσωποι συλλόγων και οργανισμών της Παροικίας Μονάχου.
