Σημαντικά στοιχεία για τα «πιστεύω» της, αλλά και για το περιεχόμενο του νέου της βιβλίου, που θα παρουσιαστεί στις 6.30 το απόγευμα της Κυριακής 3 Δεκεμβρίου στο ξενοδοχείο «Κυψέλη» (με τα έσοδα να διατίθενται στο σωματείο «Ιππόκαμπος») κατέθεσε στη «Μαγνησία», η συμπολίτισσα συγγραφέας κα Λεμονιά Μουλά.
Συνέντευξη στον ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
“Πριν χαθούν στο χρόνο” η νέα σας συγγραφική δουλειά… Από πού ορμώμενη και σε τι αφορά;
Πριν χαθούν στον χρόνο. Από τον τίτλο καταλαβαίνετε ότι ήθελα να καταγράψω κάποιες ιστορίες, όλες αληθινές, με σκοπό να μείνουν ανεξίτηλες στο χρόνο. Scripta manet…Οι περισσότερες είναι προσωπικά βιώματα μιας αλλοτινής εποχής.
Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς και σαν ταξίδι νοσταλγίας στο παρελθόν;
Σίγουρα ταξίδι νοσταλγίας μα και γλυκιάς μελαγχολίας. Η γενιά μας βίωσε δύσκολες καταστάσεις…Χρόνια μεταβατικά μα και αναγεννησιακά.. Όλα αυτά περιγράφονται σε αυτό το βιβλίο και είναι όλα αληθινά.
Με το ερώτημα που βρίσκεται στην τελευταία σειρά του οπισθόφυλλου, για το «αν το χθες είναι καλύτερο από το σήμερα ή το αντίστροφο»… επιδιώκεις να προβληματίσεις για κάποιον συγκεκριμένο λόγο τον αναγνώστη;
Σαφώς προβληματίζομαι έντονα και αναρωτιέμαι αν και οι άλλοι έχουν τον ίδιο προβληματισμό…Πιστεύω σήμερα ότι παρότι έχουμε υλικές ανέσεις, ωστόσο έχουμε χάσει το όραμα μας. Είμαστε και μπερδεμένοι, έχουμε χάσει τις αξίες μας. Σε εκείνα τα χρόνια που περιγράφω υπήρχε ακόμα ελπίδα, όραμα, ηθικές αξίες, εκτίμηση, σεβασμός για τον συνάνθρωπο. Σήμερα δυστυχώς υπάρχει μια ισοπέδωση σε όλους τους τομείς. Μα το κυριότερο έχει χαθεί η ελπίδα.. έχει χαθεί το όνειρο..
Υπάρχει βέβαια και το ερώτημα… αν έχεις καταλήξει και εσύ η ίδια…
Όπως σας είπα, έζησα σε ωραίες εποχές!!Πιστεύω ότι σήμερα τα πράγματα έχουν δυσκολέψει. Μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης έχουμε χάσει την ταυτότητα μας.. έχουμε χάσει σε μεγάλο βαθμό την ανθρωπιά μας Πρέπει οπωσδήποτε να ξαναβρούμε την αξία μας και να αλλάξουμε προτεραιότητες στην ζωή μας…Είναι αναγκαίο κλασικές αξίες να ξαναβγούν στην επιφάνεια: αξιοπιστία, σεβασμός και αγάπη στον συνάνθρωπο, εμπιστοσύνη, αλληλεγγύη…
Από τα βιβλία των ενηλίκων, στα παιδικά, αλλά και αντίστροφα, με μια συνεχή συγγραφική δράση…Ποιο είναι το καλύτερο πεδίο γραφής, αλλά και τι να περιμένουμε στην επόμενη φάση;
Ευτυχώς αυτά δεν τα προγραμματίζω. Συμβαίνουν αυθόρμητα στο μυαλό μου και έτσι τα καταγράφω. Δεν σας κρύβω ότι γράφω ήδη κάποιο διήγημα βασισμένο κι αυτό σε όμορφες στιγμές του παρελθόντος. Έτσι κι αλλιώς όταν γράφεις ζεις στον δικό σου κόσμο, αυτό της φαντασίας σου.
Επέλεξες στην παρουσίαση της ερχόμενης Κυριακής 3 Δεκεμβρίου, τα έσοδα από την πώληση του βιβλίου, να πάνε σε έναν από τους δραστήριους συλλόγους της πόλης μας, τον «Ιππόκαμπο», γιατί;
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά το σωματείο «Ιππόκαμπος» για την ευκαιρία που μου προσφέρει να βοηθήσω με αυτόν τον τρόπο. Ξέρετε ποτέ δε φοβήθηκα τις σωματικές αναπηρίες. Αντίθετα, αυτό που με τρομάζει είναι η αναπηρία του μυαλού!! Η συγκεκριμένη μέρα είναι η παγκόσμια ημέρα τους και γι’ αυτό ήθελα να ‘γίνει μια γιορτή με αφορμή και την παρουσίαση του βιβλίου. Ξέρετε είναι η ημέρα συμβολική για να θυμόμαστε και όχι να ξεχνάμε!!Είμαι δίπλα τους πάντα και θα βοηθώ με οποιοδήποτε τρόπο, γιατί είναι αξιοθαύμαστοι που τα καταφέρνουν σε μια χώρα όχι τόσο ευαισθητοποιημένη σε αυτό το θέμα…Σας ευχαριστώ.
