«Ίσως χρειάζεται να εστιάσουμε περισσότερο στην κουλτούρα ενός βιβλίου. Ίσως έτσι, καταφέρουμε να ξεφύγουμε έστω για λίγο από τη ζοφερή πραγματικότητα», επισημαίνει με αφορμή την τρέχουσα κατάσταση με τις συνθήκες της πανδημίας, η συμπολίτισσα συγγραφέας Λεμονιά Μουλά, τονίζοντας ότι «η πανδημία ήρθε για να μας θυμίσει πόσο μικροί και ευάλωτοι είμαστε». Αναφερόμενη στην πρωτοβουλία δωροθεσίας σε αναγνώστες και ακροατές, που επιθυμούν να το πάρουν για να το διαβάσουν στις δύσκολες ημέρες της καραντίνας, η κα Μουλά αναφέρει ότι «ο άνθρωπος σε τέτοιου είδους δύσκολες συνθήκες, όπως αυτή του εγκλεισμού, εάν έχει και μπορεί να προσφέρει κάτι, πρέπει να το κάνει», επισημαίνοντας ότι «το βιβλίο βοηθά σημαντικά στην ανάταση της ψυχικής υγείας του ανθρώπου, η οποία βάλλεται αυτή τη στιγμή από την πανδημία του κορωνοϊού».
Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή
Πόσο σας προβληματίζει η κατάσταση που βιώνουμε με τον κορωνοϊό και πόσο σας έχει επηρεάσει;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ζούμε σε άσχημους καιρούς και ίσως μας περιμένουν και περισσότεροι καιροί ασχήμιας. Η πανδημία ήρθε για να μας θυμίσει πόσο μικροί και ευάλωτοι είμαστε. Σαφώς και είμαι επηρεασμένη μα κυρίως φοβισμένη. Ένα μεγάλο ερωτηματικό έρχεται συχνά στο νου μου για το τι μέλλει γενέσθαι. Ωστόσο, ελπίζω πως η λύση βρίσκεται μέσα μας, στο κατά πόσο θα διαφυλάξουμε τους εαυτούς μας και τους δικούς μας ανθρώπους. Αυτή τη στιγμή, αυτό που χρειαζόμαστε είναι ψυχραιμία.
Σε κάποιες περιπτώσεις, αρκετοί δηλώνουν ωφελημένοι από την κατάσταση, σε σχέση με την ανάγνωση βιβλίων. Θεωρείτε ότι σε μια τέτοια περίοδο, ενδείκνυται η ανάγνωση αλλά και η συγγραφή ίσως, βιβλίων;
Όχι μόνο ενδείκνυται, επιβάλλεται κιόλας. Ο κόσμος αυτή τη στιγμή περιβάλλεται από έντονο φόβο, καθώς έχει εστιάσει την προσοχή του στα αρνητικά γεγονότα που εκπέμπονται από τις ειδήσεις των τηλεοράσεων. Ίσως χρειάζεται να εστιάσουμε περισσότερο στην κουλτούρα ενός βιβλίου. Ίσως έτσι καταφέρουμε να ξεφύγουμε έστω για λίγο από τη ζοφερή πραγματικότητα, στην οποία έγκειται και μια δόση υπερβολής. Άλλωστε, ο σκεπτικισμός που πυροδοτείται από το διάβασμα τροφοδοτεί το νου μας με φιλοσοφικές ανησυχίες προσφέροντάς μας μια διανοητική ελευθερία, απομακρύνοντάς μας από την αίσθηση του φόβου.
Προχωρήσατε μέσω του «Ράδιο – Ένα», στην προσφορά μιας ποσότητας βιβλίων, προκειμένου να δοθούν σε συμπολίτες, αναγνώστες, αναγνώστριες, ακροατές και ακροάτριες… ποιο ήταν το σκεπτικό σας;
Νομίζω πως ο άνθρωπος σε τέτοιου είδους δύσκολες συνθήκες, όπως αυτή του εγκλεισμού, εάν έχει και μπορεί να προσφέρει κάτι, πρέπει να το κάνει, καθοδηγούμενος από μια βαθύτερη εσωτερική ανάγκη για αλληλεγγύη. Σφυρηλατώντας την ανάγκη ανθρώπων που είναι έγκλειστοι και παράλληλα δεν διαθέτουν ίσως την οικονομική δυνατότητα για να αγοράσουν ένα βιβλίο.
Το βιβλίο είναι μια διέξοδος πολιτισμού σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, μπορεί να θεωρηθεί και ως προσφορά για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν κάποιο, αλλά έχουν τη δίψα της ανάγνωσης;
Σαφώς. Πιστεύω ακράδαντα πως το βιβλίο βοηθά σημαντικά στην ανάταση της ψυχικής υγείας του ανθρώπου, η οποία βάλλεται αυτή τη στιγμή από την πανδημία του κορωνοϊού. Προσωπικά, θεωρώ μάλιστα πως βάλλεται περισσότερο από τον φόβο για τον ιό παρά από τον ιό τον ίδιο. Ένα βιβλίο επομένως μπορεί να ταξιδέψει το άτομο έξω από τα καθημερινά, προσφέροντάς του ψυχική ξεκούραση.
Το «Στοιχειωμένο παρελθόν» είναι το μυθιστόρημα στο οποίο αναφερόμαστε, με μια υπόθεση που κέρδισε όπως είδαμε απ’ τη στιγμή της κυκλοφορίας του, τους αναγνώστες. Τι «γεύση» άφησε σε εσάς, μετά τα όσα σας μετέφεραν οι αναγνώστες;
Στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου μου είχα γράψει την εξής ρήση του Νικάναρ Πάρρα: «Η σκέψη πεθαίνει στο στόμα. Νομίζουμε πως είμαστε ο τόπος της αλήθειας, είναι που είμαστε μόνο το τοπίο». Η γεύση που αποκόμισα ήταν ξεκάθαρα γλυκιά. Τα «λεκτικά τοπία» που συνέλεξα από τη συναναστροφή και την ανατροφοδότηση των αναγνωστών μου αποτέλεσαν για μένα πηγή αστείρευτης χαράς, ενθουσιασμού και έμπνευσης για τα επόμενα βήματα μου στο χώρο της συγγραφής.
Να θυμίσουμε λίγο την υπόθεση του βιβλίου;
Το βιβλίο περιγράφει την ιστορία ενός κοριτσιού, το οποίο είχε την τύχη να περάσει μέσα από τρία επίπεδα ζωής, που ελάχιστοι έχουν την ευκαιρία να περάσουν. Ξεκινώντας την πορεία της με ένα τσιγάρο στο χέρι και ένα «οκ» καταφέρνει να φτάσει στην προσωπική της κάθαρση μέσα από μια σειρά καθοριστικών εμπειριών ζωής, που άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή της. Είναι ένας ύμνος αγάπης, όχι μόνο ερωτικής. Ένας ύμνος προς τη φιλία. Ένας ύμνος για την ανθρώπινη προσφορά.
Τι θα θέλατε να μεταφέρετε στους αναγνώστες, ως ένα μήνυμα ίσως…
Μέχρι τώρα, σχεδόν όλοι ζούσαμε για το ευ ζην. Νομίζω πως είναι καιρός να αφήσουμε το ευ και να κοιτάξουμε το ζην, γιατί το ευ, μάλλον μας οδήγησε σε λάθος δρόμους. Έτσι, ζώντας πλέον με το ζην αισιόδοξα και ψύχραιμα, ίσως μια μέρα καταφέρουμε να προσεγγίσουμε ξανά το ευ. Η πιο μακρινή και η πιο κοντινή ταυτόχρονα χώρα είναι ο εαυτός μας. Ας τον ανακαλύψουμε λοιπόν σαν άλλοι Κολόμβοι…
Έχετε κάποιες συγκεκριμένες σκέψεις για το επόμενο χρονικό διάστημα, αναφορικά με τη συγγραφή ή σε σχέση με αυτήν;
Ήδη έχει γραφτεί ένα βιβλίο εποχής, το οποίο λόγω της συνθήκης του κορωνοϊού ατύχησε και μπήκε στην θερμοκοιτίδα. Ευελπιστώ, αισιοδοξώ και εύχομαι να τελειώσει γρήγορα αυτή η περιπέτειά μας – όχι μόνο για το βιβλίο μου αλλά για όλο τον κόσμο – ώστε να ξαναβρεθούμε πάλι σύντομα στην προ κορωνοϊού ζωή μας. Αυτό είναι στο χέρι μας, νομίζω με προσοχή, ψυχραιμία και πίστη. Εύχομαι χρόνια πολλά αλλά όχι γκρίζα. Να ξαναποκτήσουν τα χρόνια μας τα χρώματα, τις ευωδιές, την κουλτούρα, την ελευθερία μας.
Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω το «Ράδιο – Ένα» και τη «ΜΑΓΝΗΣΙΑ» τον κ. Καρεκλίδη και τον κ. Ηλία Κουτσερή, που μου δώσανε το δικαίωμα να διεκδικήσω τη χαρά της φιλανθρωπίας, μέσα από αυτή την δωρεά βιβλίων.
Δωροθεσία βιβλίων σε ακροατές και αναγνώστες
Διανύοντας τις ημέρες της καραντίνας και με το σκεπτικό ότι το βιβλίο βοηθά σημαντικά στην ανάταση της ψυχικής υγείας του ανθρώπου, η οποία βάλλεται αυτή τη στιγμή από την πανδημία, η συγγραφέας Λεμονιά Μουλά, παρέχει δωρεάν , συγκεκριμένο αριθμό αντιτύπων, του τελευταίου της βιβλίου «Το Στοιχειωμένο παρελθόν», σε αναγνώστες του magnesianews και της «Μαγνησίας», καθώς και σε ακροατές του «Ράδιο-Ένα» που θα το ζητήσουν και θα το διεκδικήσουν σήμερα Τετάρτη 30 και αύριο Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020, μετά από αναρτήσεις και αναφορές που θα γίνουν αντίστοιχα, απ΄ τα ΜΜΕ. Μέσα από τις ίδιες αναφορές, θα γίνεται γνωστό και ο τρόπος διεκδίκησης. Πληροφορίες στον τηλ. αριθμό 24210-85531 (εσωτ. 507).
