Από την «Αναστασία» πριν…26 χρόνια, στον Μολιέρο και τον «Κατά Φαντασίαν Ασθενή», σήμερα, η γνωστή και ιδιαιτέρως αγαπητή ηθοποιός Μυρτώ Αλικάκη πρωταγωνιστεί στο πλευρό του Πέτρου Φιλιππίδη στην θεατρική κωμωδία που παρουσιάζεται απόψε, Σάββατο 20 Ιουλίου, στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη» και μίλησε στον Ηλία Κουτσερή και το Ράδιο ΕΝΑ 102,5, για το διαχρονικό μήνυμα του έργου, αλλά και την αίσθηση του κοινού. Παράλληλα, αποκάλυψε γιατί αισθάνεται τυχερή στο πέρασμα της καλλιτεχνικής της πορείας.
Οι κριτικές είναι πολύ καλές για την παράσταση και θα περάσουμε νομίζω πολύ όμορφα το βράδυ του Σαββάτου…
Σας εγγυώμαι ότι θα περάσετε καλά! Δεν μ’ αρέσει να «ευλογώ τα γένια μου», αλλά πραγματικά έχουμε κάνει μια πολύ ωραία παράσταση, που και ψυχαγωγεί και διασκεδάζει, με πάρα πολύ ωραίους ηθοποιούς και με τον Πέτρο Φιλιππίδη να ηγείται όλης αυτής της προσπάθειας με το γνωστό φοβερά παθιασμένο τρόπο.
Έχετε ξαναπαίξει Μολιέρο;
Μολιέρο έχω παίξει ακόμη μία φορά στο Εθνικό Θέατρο με τον «Δον Ζουάν», με μια άλλη οπτική, λίγο πιο δραματική, αλλά σίγουρα είναι η πρώτη φορά που περιοδεύω με έργο του Μολιέρου.
Είναι πρόκληση για εσάς αυτό το έργο, με βάση την όλη σας καλλιτεχνική ενασχόληση;
Για μένα είναι μεγάλη πρόκληση και μεγάλη χαρά να βρίσκομαι σε μία ομάδα που είναι πολύ δημιουργική. Αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό. Αγαπάω πάρα πολύ τη δουλειά μου, λαχταράω να κάνω καινούργια πράγματα και δεν μου αρέσει καθόλου, όταν οι άνθρωποι βαριούνται ή σκέφτονται ότι τα ξέρουν όλα. Μου αρέσει η ιδέα να προσπαθούμε όλοι μαζί να κάνουμε κάτι πολύ καλό κι ο Πέτρος Φιλιππίδης το εμπνέει αυτό με τον τρόπο του. Ζητάει από μας τα πάντα, το καλύτερο!
Έχουν δοθεί διαφορετικές οπτικές στο έργο με τη σκηνοθεσία του Πέτρου Φιλιππίδη και τη μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη;
Επειδή αυτά τα έργα έχουν γραφτεί πολλούς αιώνες πριν είναι πολύ ωραίο να προσπαθεί κανείς με τη μετάφραση να τα επικαιροποιεί για να μπορούν να αγγίξουν τον σύγχρονο θεατή με την αμεσότητα του σήμερα. Αυτό έχουμε προσπαθήσει να γίνει, χωρίς όμως να δημιουργήσουμε «πρόβλημα» στο έργο.
Το κοινό αγαπάει πάντως αυτά τα έργα, ακόμη κι αν είναι παλιά…
Ναι! Νομίζω ότι όλοι έχουμε κάπου γύρω μας έναν κατά φαντασία ασθενή, έναν κατά φαντασία οτιδήποτε! Αρρωστοφοβικοί, μικροβιοφοβικοί, αγοραφοβικοί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γύρω μας, είναι μια συνηθισμένη ανθρώπινη κατάσταση. Όλα έχουμε μία φοβία, δεν είναι κάτι που πρέπει κανείς να ντρέπεται, αλλά είναι κάτι που δημιουργεί ένα θέμα στο περιβάλλον και στο ίδιο το άτομο. Απλώς ο Μολιέρος το βλέπει, χωρίς να χάσει και τη σοβαρή του διάσταση, από την πλευρά του γέλιου. Της γελοιότητας των πραγμάτων της ζωής, της γελοιότητας του δράματος στην πραγματικότητα. Νομίζω ότι αυτή είναι η σημαντική κωμωδία, έτσι κι αλλιώς και γι’ αυτό ο Μολιέρος είναι διαχρονικός και σημαντικός.
Από την «Αναστασία» … έχουν περάσει πάνω από 25 χρόνια κι έχετε κάνει πολλά και διαφορετικά πράγματα. Αν κάνετε μία αναδρομή, ποια είναι τα συναισθήματα για την πορεία που έχετε διαγράψει;
Θα έλεγα ότι νιώθω πολύ τυχερή όταν κοιτάζω πίσω, αλλά κι όταν κοιτάζω μπροστά, γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ όμορφα πράγματα ακόμη να έρθουν. Νιώθω τυχερή γιατί, κάτι που ήθελα πάρα πολύ στη ζωή μου, κάτι που αγαπούσα πάρα πολύ, ήξερα από την εφηβεία μου ότι αυτό ήθελα να κάνω και μου βγήκε να δουλεύω από πολύ μικρή. Έχω καταφέρει να ζήσω από αυτή τη δουλειά, άλλοτε εύκολα, άλλοτε πιο δύσκολα, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι τα έχω καταφέρει. Και νιώθω τυχερή γιατί ακόμη πηγαίνω στη δουλειά μου με απίστευτο κέφι, αυτό θεωρώ ότι είναι ευλογία για τον άνθρωπο.Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά δεν κουράζομαι στη δουλειά, γιατί την κάνω με τόσο κέφι. Είναι μία διαρκής απόδοση χαράς! Πάντα τα δίνω όλα στη δουλειά, γιατί την αγαπώ πολύ.
Κατά Φαντασίαν Ασθενής
Θερινό Δημοτικό Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη»
Παίζουν: Πέτρος Φιλιππίδης, Μυρτώ Αλικάκη, Τάκης Παπαματθαίου, Τάσος Γιαννόπουλος, Ρένος Ρώτας και 12 μελής θίασος.
Σκηνοθεσία – Μετάφραση: Πέτρος Φιλιππίδης
