Το Σάββατο 2 Ιουλίου στο «ΘΕΡΙΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΙΓΑΝΗΣ», στις 9.00 το βράδυ, κάνει την μεγάλη του πρεμιέρα για την καλοκαιρινή του περιοδεία, με το κλασσικό αριστούργημα, το πασίγνωστο-κλασσικό – «Δραματικό ειδύλλιο», «ΓΚΟΛΦΩ» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη το Νέο Θέατρο Τεχνών Λάρισας.
Θα είναι μία παράσταση που θα αποτελέσει, καλλιτεχνικό και θεατρικό σταθμό, στα μέχρι τώρα, δεδομένα του «Θεάτρου Τεχνών», της αδιάλειπτης διαδρομής των 20 καλλιτεχνικών του χρόνων (2002 -2022).
Η Περιοδεία θα συνεχιστεί και στα περισσότερα Θερινά Θέατρα του Νομού της Λάρισας αλλά και ολόκληρης της Θεσσαλίας, όπως:
-2/7 ΑΙΓΑΝΗ, 8/7 ΠΑΛΑΜΑΣ, 9/7 ΕΛΑΣΣΟΝΑ, 23/7 ΚΡΑΝΙΑ(Ολύμπου), 4/8 «ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΜΠΩΝ (Ομόλιο), 6/8 ΒΕΛΙΚΑ(«Θέατρο Θάλασσας»), 7/8 ΑΓΙΑ, 12/8 ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ,27/8 ΚΑΡΔΙΤΣΑ(«Θέατρο Μητρόπολης»),10/9 ΤΡΙΚΑΛΑ («Θ.ΦΡΟΥΡΙΟ», 22/9 «ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΑΖΑΡ-ΛΑΡΙΣΑΣ», 24/9 ΦΑΡΣΑΛΑ, 15/10 ΤΥΡΝΑΒΟΣ («Θ ΜΑΧΙΜ».
Η «Γκόλφω». Η «Γκόλφω» μας.
…Γιατί το δραματικό ειδύλλιο που γράφτηκε το 1893 καθ’ υπαγόρευση του τυφλού Σπύρου Περεσιάδη στην Ακράτα της Αχαΐας έμελλε να γίνει το πιο πολύ-παιγμένο έργο της Νεοελληνικής σκηνής; Γιατί μια φαινομενικά απλή ιστορία προδομένου έρωτα, της Γκόλφως και του Τάσου, έμελλε να οργώσει ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια με τα περιοδεύοντα «μπουλούκια» και να την παρακολουθήσουν γενιές και γενιές νεοελλήνων; Γιατί έγινε το αποκούμπι κάθε θιάσου που επεδίωκε ευρύτατη λαϊκή απήχηση και εισπρακτική επιτυχία; Γιατί ακόμα και σήμερα ύστερα από 130 περίπου χρόνια πορείας το ηθογραφικό αυτό δράμα της ελληνικής υπαίθρου εξακολουθεί να δονεί, να συγκινεί, να συνταράσσει την ψυχή του νεοέλληνα; Τα ερωτήματα που αφορούν το φαινόμενο «Γκόλφω» δεν έχουν εύκολες και οριστικές απαντήσεις. Αυτό που σίγουρα κατακλύζει ολόκληρο το έργο είναι η αμείλικτη αντιπαράθεση δυο κόσμων. Η Γκόλφω ζει σε απόλυτη αρμονία με αυτό που κουβαλάει ως φυσική νομοτέλεια, «έχει βασίλειο την ερμιά, για χώρες της τους λόγγους / για κόσμο έχει τα πουλιά, τ’ αηδόνια μουσική της». Αγαπάει με την ψυχή της, αγαπάει απόλυτα και αληθινά και έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με έναν κόσμο που προσπαθεί να της επιβάλλει μια «αρμόζουσα» ζωή. Μια ζωή σύμφωνη με τους κοινωνικούς κανόνες που επιτάσσουν την καθυπόταξη της φύσης της.
Ο Περεσιάδης μέσα από τους υπέροχους δεκαπεντασύλλαβούς του, τον στίχο που σύμφωνα με τον Σεφέρη ακολουθεί τον κυματισμό της ελληνικής λαλιάς, φωτίζει τον ανυπότακτο χαρακτήρα της ηρωίδας του. Η Γκόλφω ξεμπροστιάζει με το νεανικό, ατίθασο πνεύμα της μια ολόκληρη κοινωνία κομφορμιστών, συμφεροντολόγων, ανθρώπων υποταγμένων στο χρήμα που θεοποιούν μια ανούσια και άδεια ζωή και είναι έτοιμοι προκειμένου να την κατακτήσουν, να προδώσουν, να γίνουν άτιμοι, να εξευτελίσουν και να εξευτελιστούν. Και όταν ο Τάσος θα ξεπουληθεί και θα μεταβεί από τον κόσμο τον δικό της στον κόσμο των άλλων, η Γκόλφω θα καταρρεύσει.
Ποια «φρόνιμη» ζωή ξεδιπλώνεται μπροστά της και πόσες υποχωρήσεις πρέπει να κάνει γι’ αυτήν; Αν δεν μπορεί να ζήσει αληθινά, δεν θέλει να ζήσει καθόλου. «..Χάνομαι, μα τίποτα δεν χάνω» θα πει η Αντιγόνη. Η Γκόλφω ξέρει για ποιον λόγο ζει και για ποιον λόγο πεθαίνει. Γι’ αυτό υψώνεται σε τραγικό μεγαλείο η θυσία της και μετατρέπει αυτό το βουκολικό δράμα σε γνήσια λαϊκή τραγωδία.
Ο κόσμος της Γκόλφως θα συντριβεί. Η κοινωνία θα σκοτώσει την Γκόλφω και θα την σκοτώσει γιατί είναι, επικίνδυνη για την κοινωνία. «Αυτές οι ψυχές δεν αλλάζουν, μόνο ξεκάνονται, αν μπορείς να ξεκάνεις τις ψυχές», θα πει ο Σεφέρης.
Ο κόσμος της Γκόλφως «ξανα-καινουργιώνεται» μέσα από μια μοντέρνα σκηνοθεσία, σε μια παράσταση συνόλου. Το μαγικά τελετουργικό πλαίσιο του έργου, όπως λειτουργεί στο λαϊκό φαντασιακό και το συλλογικό μας ασυνείδητο «ζωντανεύει», βρίσκει σύγχρονες αντιστοιχίες και φέρνει μπροστά στα μάτια μας μια κοινωνία που πριν φάνταζε τόσο μακρινή. Ένας πολυμελής θίασος υπό τους ήχους των κρουστών, της πρωτότυπης μουσικής, του τραγουδιού ανασυνθέτει τον θρύλο της «Γκόλφως» και ορκίζεται στα φοβερά ύδατα της Στυγός πως ο καθένας από εμάς θα βρει σ’ αυτόν κάτι από την ψυχή του.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ – ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ: Ανδρέας Ζυγογιάννης
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ- ΣΚΗΝΙΚΑ: Μαρία Μπακαρού
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Αγησίλαος Ιωακείμ, Μαρία Μπακαρού
ΚΡΟΥΣΤΑ: Δημήτρης Τσατσανάκος
ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: Δημήτ.Τσατσανάκος – Θοδωρ. Κανάκης – Ανδρ. Ζυγογιάννης
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Έλενα Γράβαλου – Θοδωρής Κανάκης – Βασιλική Δούφα
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Aνδρ. Ζυγογιάννης,-Θοδωρ.Κανάκης, Δημήτ.Τσατσανάκος,Έλενα Γράβαλου.
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Βάνα Καταραχιά
ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ – ΜΟΥΣΙΚΗΣ: Θάνος Φλωράς
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΩΝ: Στέλιος Μπουρλής
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΚΗΝΙΚΩΝ: Ο θίασος
ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Βασιλική Δούφα, Θοδωρής Κανάκης, Κωνσταντίνος Μπίσαλας, Έλενα Γράβαλου, Δημήτρης Τσατσανάκος, Βάνα Καταραχιά, Γιάννης Γαλάνης, Αποστόλης Δεδούσης.
ΠΑΡΑΓΩΓΗ-2022:«ΝΕΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΩΝ»-ΛΑΡ. Τηλ.2410-534313/6976-977747 (Χρ.Δημητριάδης).
E- MAIL: [email protected]
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ & ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ: Βάσω Χονδρονάσιου. κιν. 6938-803054.
